در هیچ جای دنیا این اتفاق نمی افتد!
این گونه که درِِ سینمای ما، باز است و خیلی‌ها (به عنوان بازیگر) بی‌دلیل به سینما وارد شده و وارد می‌شوند، در هیچ جای دیگر دنیا اتفاق نمی‌افتد.
سینمای ایران چند سالی است که ستاره جدیدی به خود ندیده و مخصوصا در میان بازیگران جوان به شدت با کمبود «چهره‌» روبرو است، اما راه ورود بازیگران جدید به سینما چیست؟ فراخوان؟مسابقه؟پارتی؟ معرفی؟کلاس بازیگری؟کدام یک از این‌ها؟

 در دهه‌های مختلف پس از ورود چند بازیگر جوان همچون محمدرضا گلزار،‌شهاب حسینی،‌بهرام رادان،‌محمدرضا فروتن، امین حیایی،‌ نیکی کریمی، هدیه تهرانی، نگار جواهریان، هانیه توسلی و.... به سینما که هرکدام ستاره‌ یا شبه ستاره‌ای شدند شاهد بتوان گفت که شاهد حضور چهره شاخص دیگری نبودیم و همین روند باعث شد که نقش‌های جوان و میانسال بین همین چند بازیگر بچرخد.

البته در این مدت افرادی هم به عنوان «چهره جدید» در بعضی فیلم‌ها بازی کردند که ماندگار نشدنشان بیش از هر چیز، نشان دهنده ورود آن‌ها با پارتی ودوست و آشنا و سرمایه‌گذار و... است.

اما گاهی هم پیش آمده که تهیه‌کننده یا کارگردان فیلمی فراخوانی منتشر کرده‌ تا از بین متقاضیان بازیگری چهره جدیدی را انتخاب کنند. اخیرا هم مسابقاتی تحت عنوان مسابقه بازیگری برنامه‌ریزی یا برگزار شده تا در کنار برپایی یک مسابقه، شاید بازیگران جدیدی هم به سینما وارد شوند.

یکی از این مسابقات «مسابقه تلسکوپ» است که برای نمایش در شبکه نمایش خانگی تولید خواهد شد و برندگان نهایی آن توسط مردم و پس از دیدن هر مرحله از مسابقه که به شکل هفتگی توزیع می‌شود،‌معرفی خواهند شد.

در این مسابقه که بیشتر داوران آن سابقه تئاتری دارند،‌ پس از بررسی نمایش عملی شرکت‌کنندگان در چند مرحله 20نفر نهایی را انتخاب می‌کنند تا پس از آن، تماشاگران شبکه نمایش خانگی به بازیگر مورد نظر رای دهند.

نکته قابل توجه در این‌باره این است که برنده زن و مرد اول این مسابقه علاوه بر دریافت 50 میلیون تومان پول نقد، نقش اول یک فیلم سینمایی را هم جایزه می‌گیرند. ضمن اینکه فیلم شرکت کنندکان دیگر هم در اختیار سینماگران قرار می‌گیرد تا شاید برای فیلم‌هایشان استفاده کنند.

اما سوال اینجاست که چنین شیوه‌هایی برای معرفی بازیگر جدید به سینما یا حتی تئاتر چقدر منطقی، علمی و ماندگار است؟

رویا تیموریان در این‌باره اظهار کرد: این کار در جاهای دیگر دنیا هم انجام می‌شود، یعنی موسسات و مراکز فرهنگی مسابقاتی را برای جذب نیروهای جوان در سینما یا تئاتر برگزار می‌کنند، ولی در این باره یک «اما» وجود دارد و آن هم این است که آن‌ها این کار را پس از دو سال آموزش انجام می‌دهند.

این بازیگر گفت: در واقع قضیه به این شکل است که پس از انتخاب گروهی جوان که علاقه‌مند به بازیگری باشند، اساتید با تجربه این حوزه تمام آداب بازیگری را در تئاتر یا سینما از بیان و صدا گرفته تا شیوه‌های بازیگری و آنالیز آموزش می‌دهند تا در نهایت چند بازیگر تازه تنفس به بستر حرفه‌ای این عرصه ورود پیدا کنند.

وی با اشاره به اینکه این اتفاق در شرایط استاندارد فرهنگی و اقتصادی اتفاق می‌افتد، ادامه داد: در حال حاضر متقاضی بازیگری در سراسر کشور بسیار زیاد است و شاید به میلیون‌ها نفر برسد، اما نکته مهم این است که وقتی عده‌ای برای بازی در فیلمی انتخاب می‌شوند، شرایط ادامه حضور آن‌ها چگونه خواهد بود. باید ببینیم آیا برای آینده کارشان امکاناتی وجود دارد یا خیر؟!

این بازیگر سینما تاکید کرد: در شرایط فعلی اقتصاد سینما، مساله اصلی خود "سینما" است.

تیموریان بیان کرد: سینمای ما اکنون به شدت مشکل سالن دارد، چون در بعضی از شهرها اصلا سالنی وجود ندارد یا اگر هم سالنی باشد بسیاری از آن‌ها مخروبه هستند. همچنین شرایط اقتصادی سینما ناپایدار است و بسیاری از سینماگران دچار معضلاتی هستند که امکان فیلم‌سازی ندارند. به همین دلیل معتقدم با این شرایط نمی‌توان آینده‌ای را برای کسانی که به سینما ورود پیدا می‌کنند متصور شد.

او گفت: این گونه که درِِ سینمای ما، باز است و خیلی‌ها (به عنوان بازیگر) بی‌دلیل به سینما وارد شده و وارد می‌شوند، در هیچ جای دیگر دنیا اتفاق نمی‌افتد، چون وارد شدن به این عرصه سخت است و بدون آموزش کمتر اتفاق می‌افتد.

وی خاطرنشان کرد:با این حال تاکید می‌کنم درباره قواعد صحبت می کنم نه استثناها، چون در همین سینمای خودمان کسانی بوده‌اند که آموزش سینمایی ندیده‌اند اما وارد شدند و موفقیت‌هایی را هم به دست آوردند.

تیموریان هم چنین اشاره به اینکه در زمان ریاست خود بر انجمن صنفی بازیگران پیشنهاد گرفتن تست از نیروهای جوان و آموزش آن‌ها توسط افرادی هم چون مرحوم سمندریان را مطرح کرده بود، تاکید کرد: آسیب‌های امروز سینما مربوط به امروز نیست و عقبه‌ای داریم که در هر دهه اتفاقاتی رخ داده است.

او گفت: ضمن اینکه نباید فراموش کرد که ما کمی از مردم عقب افتاده‌ایم، چون معتقدم تماشاچی کار خوبی می‌خواهد و ممکن است در کاری تمام عوامل آن ستاره باشند اما به موفقیتی نرسد یا اینکه در فیلمی ستاره‌ای نباشد اما با استقبال مردم روبرو شود. به این ترتیب از آنجا که خودم نیز به ستاره اعتقادی ندارم، به نظر می‌رسد فقط درصدی از مردم هستند که برای بازیگر به سینما می‌رفتند یا می‌روند آن هم به این دلیل که مفهوم ستاره در کشور ما متفاوت است.

تیموریان در ادامه با تاکید براینکه باید برای کسانی که قصد ورود به سینما را دارند یک برنامه‌آموزشی صحیح در نظر گرفته شود، گفت: نمونه چنین کاری را بیست سال قبل مخملباف انجام می‌داد و نیروهای جوانی برای حضور در سینما آموزش می دیدند.

او در پایان با اشاره به مسابقاتی که برای بازیگری برپا می شود، افزود: ما مشکل بازیگر نداریم و به تهیه‌کننده چنین کارهایی پیشنهاد می‌کنم بیایند سرمایه‌هایشان را برای ساخت فیلم صرف کنند و به سراغ کارگردان‌های جوان و با استعدادی بروند که امکان ساخت ندارند.

رویا تیموریان همچنین گفت: اینگونه کارها ممکن است کمکی کند ولی ریشه‌ای نخواهد بود، فقط هجمه‌ای وارد می‌شوند در حالی که هنوز انبوه دیگری به سروسامان نرسیده‌اند.
 
تهیه و تدوین: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
 www.seemorgh.com/culture
منبع: isna.ir
 
مطالب پیشنهادی:
نوآوری سیمین بهبهانی در غزل
نامۀ خواندنی یک ژاپنی به امام رضا
آنتونی کوئین نمی‌دانست فارسی را اینقدر خوب حرف می‌زند!
زندگی عاشقانه امین حیایی و نیلوفر خوش خلق
!خدا افرادی مانند پارسا پیروزفر را زیاد کند