امروز آخرین فرصت برای تبلیغات انتخاباتی است، هم انتخابات ریاست‌جمهوری و هم انتخابات شورای شهر. به سراغ هنرمندان رفته‌ایم تا دلیلشان را درباره شرکت در انتخابات بشنویم. البته بعضی از مسئولیت سنگین خود گفته‌اند و این‌که سخنانشان باعث مسئولیت بزرگی می‌شود، پس رایشان را مخفی نگه داشتند.
فرهاد توحیدی: رای ندادن چیزی را حل نمی‌کند
نتیجه تحریم انتخابات در سال 84 برای ما انتخاب فردی را به‌عنوان رییس‌جمهور در پی داشت و پیامدهای هشت‌ساله آن را هم دیدیم. پس رای ندادن چیزی را برای ما حل نمی‌کند. تجربه نشان داده است که تحریم انتخابات هرگز ما را رو به جلو نخواهد برد و رای ندادن و واگذار کردن حقمان، کسانی را در پی دارد که این روزها را برایمان آرزو می‌کنند و می‌خواهند دوام داشته باشد. من رای می‌دهم و برای رایم ارزش قائل هستم و می‌دانم سال‌های بعد لااقل افسوس نمی‌خورم که شاید اگر رای نمی‌دادم شرایطم بهتر از امروز بود.
عبدالجبار کاکایی: به از نشستن باطل
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل/اگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
راهی جز رای دادن نداریم و حرکت مدنی یعنی همین هوشیاری سیاسی عمومیت‌یافته و تعصبات و فرقه‌گرایی در حال افول است. احساس تنبه نیز در بین اقتدار‌گرایان چشمگیر است. اراده سبز مردم برای همسان‌سازی نگاه‌ها تحقق یافته است. صحنه سیاسی ایران یک گام به جلو برداشته است. پس من هم رای می‌دهم و هم مراقب رایم هستم.
بهزاد فراهانی: از حقم استفاده می‌کنم
من در مملکتی زندگی می‌کنم که ادعای دموکراسی و انتخابات آزاد دارد. پس از این حقم استفاده می‌کنم و رای می‌دهم. من تابع قانون این کشور هستم حتی اگر در بعضی موارد ممکن باشد از همین قانون علیه من استفاده و با من دشمنی کرده باشند و حتی بخواهند این دشمنی را ادامه بدهند اما من با کشور خودم دشمنی نمی‌کنم. ما آن‌قدر در این راه می‌جنگیم و از حقوق مسلم خودمان استفاده می‌کنیم تا یک روزی به موفقیت برسیم. من در کشور آزادی زندگی و از امکاناتش استفاده می‌کنم تا آن را به آزادی برسانم. این‌بار از رایم هم مراقبت می‌کنم.
نادر برهانی: ایمان به فردای روشن
رای می‌دهم چون هنوز به فردای روشن وطنم ایمان دارم. رای می‌دهم چون رای امروز من برای فردای فرزندانم اصلاح‌گر خواهد بود.
هادی مرزبان: هنرمندان را باور کنند
توقعم از رییس‌جمهور آینده این است که هنرمندان را باور داشته باشد. او باید کل جامعه هنری را باور داشته باشد و فکر نکند که ما اصلا دین و ایمان نداریم، ما مسلمان نیستیم و به هیچ چیز پای‌بند نیستیم و حتی اصلا ایرانی نیستیم. زیرا تا الان این طور بوده است و همه ما را با شک و تردید نگاه کرده‌اند. خواستم از رییس‌جمهور این است که واقعا ما را باور داشته باشد و با ما طوری رفتار کند که تا الان نشده است.
بابک محمدی: هنر را به اهلش بسپارند
در انتخابات شرکت می‌کنم، چون معتقدم از همین امکانات هم باید حمایت کرد و به مردم هم توصیه می‌کنم با وجود تمام مشکلات همچنان در انتخابات شرکت کنند و به نفر برگزیده خود رای بدهند. اگر مردم مشارکت نداشته باشند، کسی رای می‌آورد که برخلاف انتظارشان خواهد بود، چون رقابت هست و آن‌که رای بیشتری داشته باشد، منتخب مردم خواهد بود. بیشترین انتظار من هنرمند این است که کار هنر را به اهلش واگذار کنند.
همچنین قراردادهایی که با هنرمندان می‌نویسند اسلامی و دو طرفه باشد. همچنین باید به هنرمندان اجازه بدهند که در امر انتخاب مدیران فرهنگی و هنری مداخله کنند. دولت باید حامی هنر و هنرمندان باشد. نباید مدام همه‌چیز و به شدت سانسور بشود. اگر هم سانسوری هست، باید همچون نگاه افلاطون برای بالا بردن سطح هنر باشد و نه این‌که سانسور هم در پایین آوردن سطح هنری تاثیر نامطلوب بگذارد. باید به هنرمندان بها بدهند و آن‌ها خود کارهای فرهنگی را پیش ببرند.
عزت‌الله مهرآوران: جریان فرهنگی کهنسال اما با ارزش‌های امروز
انتظارم به‌عنوان یکی از اعضای جامعه هنری این است که دولت نگاهش به فرهنگ و هنر، به عنوان یک جریان فرهنگی کهنسال و قدیمی ولی با ارزش‌های جهان امروز باشد. اگر واقعا می‌خواهند جهانیان سفت و محکم مردم ما و فرهنگ ما را بشناسند، ضرورت دارد که این نوع نگاه به فرهنگ و هنر و جامعه هنری جدی تلقی شود. مدام ممیزی کردن و اختیار این بخش از جریان مملکت‌داری را به افراد ناآشنا سپردن، باعث خواهد شد که اهل هنر نتوانند هوشمندانه و خلاقانه عمل کنند.
خواه ناخواه دلم می‌خواهد در سرنوشت کشورم سهم داشته باشم، بنابراین در انتخابات شرکت می‌کنم و امیدوارم به همان اندازه که دوست دارم سرنوشت مردم با رای و نظر آنان همراه باشد، آنان نیز در این حرکت جمعی شرکت کنند.
هنگامه مفید: امیدوارم از این لحظه به فرهنگ با سعه صدر برخورد شود
آرزو می‌کنم و انتظارم این است که رییس‌جمهور آینده وضعیت معیشتی و فکری هنرمندان کشور را در حد بالایی تنظیم کند و آن‌ها را به آرامش برساند. از مدیران کارآزموده و هنرمندان بی‌طرف برای سرپرستی و نظارت مراکز هنری استفاده کند. همچنین آرزو می‌کنم که برخلاف این سال‌ها که همیشه فرهنگ آخر همه‌چیز بوده است، به صدر آید. فرهنگ همواره نخستین پدیده‌ای است که ضربه می‌بیند، اما امیدوارم این‌بار با سعه‌صدر به آن نگاه شود.
حتما در انتخابات شرکت می‌کنم و امیدوارم که دیگران نیز این کار را بکنند، چون این تنها امکانی است که می‌توانیم وضعیت دلخواه را انتخاب کنیم.
حمید مظفری: دولت نظارت کند نه دخالت
انتظارم این است که رییس‌جمهور در حوزه اجرایی صاحب اختیار باشد، یعنی بتواند با توجه به استراتژی نظام کارهایی را انجام دهد، مثلا آیا این‌که به اصطلاح دولت به عنوان متولی تئاتر در همه عرصه‌ها ظاهر شده است، قابل بازنگری است یا خیر؟ مطمئنا باید بازنگری شود. دولت می‌تواند روی مسائلی مانند نظارت و از این‌جور چیزها حضور داشته باشد، اما دخالتی در عرصه‌های کارشناسی نداشته باشد. دولت اگر مدعی است که 50 مدیر را بالای سر هنرمندان گذاشته است؛ آنان نباید خود را هنرمند و کارشناس هنری بدانند. واقعا این افراد اصلا از خانواده هنر نیستند. بنابراین قرار نیست این افراد خود را کارشناس هنری بدانند و تعریف خودشان و سلایق شخصی شان را بر سر هنر و هنرمندان پیاده نکنند.
دولت باید حمایت‌های خود را به تشکلی مردم‌نهاد بسپارد و اعتماد کند که این بودجه‌ها از این طریق برای حمایت از فرهنگ و هنر هزینه شود. همچنین علاوه بر تئاتر باید چنین تعریف و حمایتی برای دیگر هنرها از سینما گرفته تا تجسمی و موسیقی هزینه شود. در امر بودجه هم نباید دخالتی باشد. همچنین به افرادی که ثروتی دارند و می‌خواهند در ایران سرمایه‌گذاری کنند دستشان را باز بگذارند و علاوه بر آن این آزادی را به آن‌ها بدهند که بتوانند به لحاظ اقتصادی طوری برنامه‌ریزی کنند که به سوددهی برسند تا این‌گونه شاهد شکوفایی در خلاقیت درام‌نویسی و دیگر عرصه‌های هنرهای نمایشی باشیم. اگر راست می‌گویند باید این‌کار را بکنند و این ثروت را برای جلب حمایت و گرفتن آرای مردمی هزینه نکنند.
اگر غیر از این باشد، باز هم با معضلات قبلی مواجه خواهند شد. یک معضل بزرگ دیگر دخالت همه‌جانبه به معنای دانای کل است که نباید این‌طور باشد. باید اهل فن به کار گرفته شوند. مثال می‌زنم، در یک ساختمان تئاتر، تمام آنچه تا تولید و اجرای یک نمایش باید در اختیار اهلش گذاشته شود، این ساختمان نیاز به یک شورای هنری دارد و نه شورای انتصابی. این مسئولیت باید در اختیار خود اهل تئاتر باشد و این افراد از میان افراد صنف انتخاب شوند. این دیگر مسئله‌ای نیست که دولت بخواهد در آن مداخله‌ای بکند.
اگر هم رییس‌جمهور توانست یک گام مثبت بردارد، باید بگذارند این کار را بکند و برای آن تعریف بد ندهند و با آن برخورد معارض نکنند. چون این به نفع جامعه و فرهنگ و هنر است. من به اتفاق خانواده در انتخابات شرکت می‌کنم، مردم هم بهتر است شرکت کنند و با نظر و نگاه درست و با رفتار سنجیده گزینه بهتر خود را انتخاب کنند.
حدود 140 تن از هنرمندان مطرح و برجسته کشور در عرصه های سینما، ادبیات، تئاتر، موسیقی، کاریکاتور، تجسمی و.. طی بیانیه ای از دکتر حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران حمایت کرداند. در ادامه صحبت‌های برخی از این هنرمندان را می‌خوانید
فرهاد توحیدی: رای ندادن چیزی را حل نمی‌کند
نتیجه تحریم انتخابات در سال 84 برای ما انتخاب فردی را به‌عنوان رییس‌جمهور در پی داشت و پیامدهای هشت‌ساله آن را هم دیدیم. پس رای ندادن چیزی را برای ما حل نمی‌کند. تجربه نشان داده است که تحریم انتخابات هرگز ما را رو به جلو نخواهد برد و رای ندادن و واگذار کردن حقمان، کسانی را در پی دارد که این روزها را برایمان آرزو می‌کنند و می‌خواهند دوام داشته باشد. من رای می‌دهم و برای رایم ارزش قائل هستم و می‌دانم سال‌های بعد لااقل افسوس نمی‌خورم که شاید اگر رای نمی‌دادم شرایطم بهتر از امروز بود.
عبدالجبار کاکایی: به از نشستن باطل
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل/اگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
راهی جز رای دادن نداریم و حرکت مدنی یعنی همین هوشیاری سیاسی عمومیت‌یافته و تعصبات و فرقه‌گرایی در حال افول است. احساس تنبه نیز در بین اقتدار‌گرایان چشمگیر است. اراده سبز مردم برای همسان‌سازی نگاه‌ها تحقق یافته است. صحنه سیاسی ایران یک گام به جلو برداشته است. پس من هم رای می‌دهم و هم مراقب رایم هستم.
بهزاد فراهانی: از حقم استفاده می‌کنم
من در مملکتی زندگی می‌کنم که ادعای دموکراسی و انتخابات آزاد دارد. پس از این حقم استفاده می‌کنم و رای می‌دهم. من تابع قانون این کشور هستم حتی اگر در بعضی موارد ممکن باشد از همین قانون علیه من استفاده و با من دشمنی کرده باشند و حتی بخواهند این دشمنی را ادامه بدهند اما من با کشور خودم دشمنی نمی‌کنم. ما آن‌قدر در این راه می‌جنگیم و از حقوق مسلم خودمان استفاده می‌کنیم تا یک روزی به موفقیت برسیم. من در کشور آزادی زندگی و از امکاناتش استفاده می‌کنم تا آن را به آزادی برسانم. این‌بار از رایم هم مراقبت می‌کنم.
نادر برهانی: ایمان به فردای روشن
رای می‌دهم چون هنوز به فردای روشن وطنم ایمان دارم. رای می‌دهم چون رای امروز من برای فردای فرزندانم اصلاح‌گر خواهد بود.
هادی مرزبان: هنرمندان را باور کنند
توقعم از رییس‌جمهور آینده این است که هنرمندان را باور داشته باشد. او باید کل جامعه هنری را باور داشته باشد و فکر نکند که ما اصلا دین و ایمان نداریم، ما مسلمان نیستیم و به هیچ چیز پای‌بند نیستیم و حتی اصلا ایرانی نیستیم. زیرا تا الان این طور بوده است و همه ما را با شک و تردید نگاه کرده‌اند. خواستم از رییس‌جمهور این است که واقعا ما را باور داشته باشد و با ما طوری رفتار کند که تا الان نشده است.
بابک محمدی: هنر را به اهلش بسپارند
در انتخابات شرکت می‌کنم، چون معتقدم از همین امکانات هم باید حمایت کرد و به مردم هم توصیه می‌کنم با وجود تمام مشکلات همچنان در انتخابات شرکت کنند و به نفر برگزیده خود رای بدهند. اگر مردم مشارکت نداشته باشند، کسی رای می‌آورد که برخلاف انتظارشان خواهد بود، چون رقابت هست و آن‌که رای بیشتری داشته باشد، منتخب مردم خواهد بود. بیشترین انتظار من هنرمند این است که کار هنر را به اهلش واگذار کنند.
همچنین قراردادهایی که با هنرمندان می‌نویسند اسلامی و دو طرفه باشد. همچنین باید به هنرمندان اجازه بدهند که در امر انتخاب مدیران فرهنگی و هنری مداخله کنند. دولت باید حامی هنر و هنرمندان باشد. نباید مدام همه‌چیز و به شدت سانسور بشود. اگر هم سانسوری هست، باید همچون نگاه افلاطون برای بالا بردن سطح هنر باشد و نه این‌که سانسور هم در پایین آوردن سطح هنری تاثیر نامطلوب بگذارد. باید به هنرمندان بها بدهند و آن‌ها خود کارهای فرهنگی را پیش ببرند.
عزت‌الله مهرآوران: جریان فرهنگی کهنسال اما با ارزش‌های امروز
انتظارم به‌عنوان یکی از اعضای جامعه هنری این است که دولت نگاهش به فرهنگ و هنر، به عنوان یک جریان فرهنگی کهنسال و قدیمی ولی با ارزش‌های جهان امروز باشد. اگر واقعا می‌خواهند جهانیان سفت و محکم مردم ما و فرهنگ ما را بشناسند، ضرورت دارد که این نوع نگاه به فرهنگ و هنر و جامعه هنری جدی تلقی شود. مدام ممیزی کردن و اختیار این بخش از جریان مملکت‌داری را به افراد ناآشنا سپردن، باعث خواهد شد که اهل هنر نتوانند هوشمندانه و خلاقانه عمل کنند.
خواه ناخواه دلم می‌خواهد در سرنوشت کشورم سهم داشته باشم، بنابراین در انتخابات شرکت می‌کنم و امیدوارم به همان اندازه که دوست دارم سرنوشت مردم با رای و نظر آنان همراه باشد، آنان نیز در این حرکت جمعی شرکت کنند.
هنگامه مفید: امیدوارم از این لحظه به فرهنگ با سعه صدر برخورد شود
آرزو می‌کنم و انتظارم این است که رییس‌جمهور آینده وضعیت معیشتی و فکری هنرمندان کشور را در حد بالایی تنظیم کند و آن‌ها را به آرامش برساند. از مدیران کارآزموده و هنرمندان بی‌طرف برای سرپرستی و نظارت مراکز هنری استفاده کند. همچنین آرزو می‌کنم که برخلاف این سال‌ها که همیشه فرهنگ آخر همه‌چیز بوده است، به صدر آید. فرهنگ همواره نخستین پدیده‌ای است که ضربه می‌بیند، اما امیدوارم این‌بار با سعه‌صدر به آن نگاه شود.
حتما در انتخابات شرکت می‌کنم و امیدوارم که دیگران نیز این کار را بکنند، چون این تنها امکانی است که می‌توانیم وضعیت دلخواه را انتخاب کنیم.
حمید مظفری: دولت نظارت کند نه دخالت
انتظارم این است که رییس‌جمهور در حوزه اجرایی صاحب اختیار باشد، یعنی بتواند با توجه به استراتژی نظام کارهایی را انجام دهد، مثلا آیا این‌که به اصطلاح دولت به عنوان متولی تئاتر در همه عرصه‌ها ظاهر شده است، قابل بازنگری است یا خیر؟ مطمئنا باید بازنگری شود. دولت می‌تواند روی مسائلی مانند نظارت و از این‌جور چیزها حضور داشته باشد، اما دخالتی در عرصه‌های کارشناسی نداشته باشد. دولت اگر مدعی است که 50 مدیر را بالای سر هنرمندان گذاشته است؛ آنان نباید خود را هنرمند و کارشناس هنری بدانند. واقعا این افراد اصلا از خانواده هنر نیستند. بنابراین قرار نیست این افراد خود را کارشناس هنری بدانند و تعریف خودشان و سلایق شخصی شان را بر سر هنر و هنرمندان پیاده نکنند.
دولت باید حمایت‌های خود را به تشکلی مردم‌نهاد بسپارد و اعتماد کند که این بودجه‌ها از این طریق برای حمایت از فرهنگ و هنر هزینه شود. همچنین علاوه بر تئاتر باید چنین تعریف و حمایتی برای دیگر هنرها از سینما گرفته تا تجسمی و موسیقی هزینه شود. در امر بودجه هم نباید دخالتی باشد. همچنین به افرادی که ثروتی دارند و می‌خواهند در ایران سرمایه‌گذاری کنند دستشان را باز بگذارند و علاوه بر آن این آزادی را به آن‌ها بدهند که بتوانند به لحاظ اقتصادی طوری برنامه‌ریزی کنند که به سوددهی برسند تا این‌گونه شاهد شکوفایی در خلاقیت درام‌نویسی و دیگر عرصه‌های هنرهای نمایشی باشیم. اگر راست می‌گویند باید این‌کار را بکنند و این ثروت را برای جلب حمایت و گرفتن آرای مردمی هزینه نکنند.
اگر غیر از این باشد، باز هم با معضلات قبلی مواجه خواهند شد. یک معضل بزرگ دیگر دخالت همه‌جانبه به معنای دانای کل است که نباید این‌طور باشد. باید اهل فن به کار گرفته شوند. مثال می‌زنم، در یک ساختمان تئاتر، تمام آنچه تا تولید و اجرای یک نمایش باید در اختیار اهلش گذاشته شود، این ساختمان نیاز به یک شورای هنری دارد و نه شورای انتصابی. این مسئولیت باید در اختیار خود اهل تئاتر باشد و این افراد از میان افراد صنف انتخاب شوند. این دیگر مسئله‌ای نیست که دولت بخواهد در آن مداخله‌ای بکند.
اگر هم رییس‌جمهور توانست یک گام مثبت بردارد، باید بگذارند این کار را بکند و برای آن تعریف بد ندهند و با آن برخورد معارض نکنند. چون این به نفع جامعه و فرهنگ و هنر است. من به اتفاق خانواده در انتخابات شرکت می‌کنم، مردم هم بهتر است شرکت کنند و با نظر و نگاه درست و با رفتار سنجیده گزینه بهتر خود را انتخاب کنند.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: روزنامه بهار
مطالب پیشنهادی:
www.seemorgh.com/culture
منبع: روزنامه بهار
مطالب پیشنهادی:
اتهام و پاپوش اختلاس علیه لاله اسکندری + تصاویر
حمایت 140 هنرمند برجسته از روحانی + اسامی
رقابت عشقی لعیا زنگنه و شقایق فراهانی به بیمارستان کشید + تصاویر
رقابت عشقی لعیا زنگنه و شقایق فراهانی به بیمارستان کشید + تصاویر
بازیگران زن سیندرلا را بشناسید + تصاویر
حسن روحانی: صدا و سیما با سانسور نمی‌گذارد پیام من به مردم برسد!