برادر زاده صادق هدایت:«وقتی صادق هدایت مرد، کیمیایی ۹ ساله بود»

مسعود کیمیایی اظهارات تازه‌ای را درباره رابطه‌اش با صادق هدایت، فروغ فرخزاد، احمدشاملو، غلامحسین ساعدی و.. بیان کرد و همچنین به برخی از افراد از جمله محمود دولت‌آبادی، خرده گرفت. این اظهارنظرات که برای اولین‌بار از سوی کیمیایی مطرح می‌شد، واکنش‌های زیادی را در پی داشته است. از جمله واکنش برادرزاده صادق هدایت و خواهر فروغ، که در ادامه می‌خوانید:

جهانگیر هدایت درباره بخشی از مصاحبه اخیر مسعود کیمیایی با روزنامه شرق که در آن به دیدار با صادق هدایت اشاره شده است به  پیام نو گفت: مسعود کیمیایی متولد ۱۳۲۰ است به این معنا که در ۱۹ فروردین سال ۱۳۳۰ زمانی که صادق هدایت خودکشی کرد کیمیایی نه سال بیشتر نداشته است. ایشان در چند سالگی آقای هدایت را می‌دیدند؟

کیمیایی در مصاحبه  گفته بود: « من ۱۰ساله‌ام و همه این وقایع دارد پیرامون من رخ می‌دهد. در گوشه‌ای از همین شهر هیاهوزده «گری‌کوپر» هم هست که می‌توانی بروی آن را روی پرده ببینی. مرد آرام و بلندقدی که با شیاطین می‌جنگد. در همان گوشه آرام شهر، «صادق هدایت» هست. یا «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «ابراهیم گلستان»، «احمد محمود» و «غلامحسین ساعدی» که گاه با آنها دیدار می‌کنی.‌داری قد می‌کشی.»

جهانگیر هدایت می گوید: فرض می کنیم ایشان هدایت را دیده است با دیدن لحظه ای یک فرد در کوچه یا خیابان که ارتباطی برقرار نمی شود. یک بچه ده ساله که آثار نویسنده های این چنینی را نمی شناسد با یک بار دیدن یک نویسنده چه ویژگی برایش ایجاد می شود؟ من از آقای کیمیایی تعجب می کنم که تعریف دیدار با یک نویسنده در ان سن و سال چه سودی برایشان داشته است؟ حال اگر بچه ای بود که با آن فرد زندگی کرده بود و یا به واسطه داشتن پدر یا مادری هنرمند در چنین مکان هایی آمد و شد داشت شاید تاثیراتی در آینده اش ایجاد می شد اما صرف دیدن یک نویسنده در بچگی چه اتفاق مثبتی محسوب می شود؟

برادرزاده صادق هدایت با تاکید بر این که ادعاهایی که مطرح می شود باید به این نتیجه منجر شود که امتیازی را با خود به همراه بیاورد، خاطرنشان کرد: امتیازی از گفتن این حرف حاصل نمی شود پس گفتنش چه فایده ای دارد؟ مسعود کیمیایی اولین فیلم را از کتاب صادق هدایت با نام «داش آکل» ساخت و من به عنوان وارث هدایت با او کار کردم. وقتی این امتیاز وجود دارد چه نیازی به ادعاهای این چنینی است.

او درباره ادعاهای بیشماری که مطرح می شود، گفت: گاهی مردی ۵۴ ساله پیش من می آید و می گوید من با هدایت دوست بوده ام. هدایت ۶۳ سال است که فوت کرده است حال کسی که ۵۴ سال دارد چطور با هدایت دوست بوده است، نمی دانم. در واقع این ادعاها جنبه ی روانی دارد و نوعی گزافه گویی است. فردی که مقامی دارد چرا باید با توسل به چنین ادعاهای دروغینی مقام خود را بالاتر ببرد. به نظرم چنین فردی نه تنها مقام خود را بالا نمی برد بلکه از مقام خود در جامعه هم می کاهد.

جهانگیر هدایت با اشاره به همدوره ای نبودن عمویش با غلامحسین ساعدی و بهرام صادقی تصریح کرد: این نویسنده ها هیچ کدام همدوره ای هم نبودند هدایت از دهه ۱۰ تا ۲۲ نویسنده مطرحی بود این نویسندگان در آن زمان کجا بودند. آقای ساعدی در سال ۲۰ بچه ای ۶ ساله بوده است. صادقی هم سال ۱۳۳۴ متولد شده که اصلا در آن زمان هدایت زنده نبود.

مسعود کیمیایی هیچ نقشی در غسل فروغ نداشت

 در همین رابطه،  پوران فرخزاد، خواهر بزرگ «فروغ فرخزاد»، غسل فروغ توسط کیمیایی را از اساس  تکذیب کرد و تاکید نمود حتی در نزدیکی محل غسل فروغ نیز مسعود کیمیایی حضور نداشته است.

پوران فرخزاد در گفت و گو با تابناک، درباره وقایع منجر به غسل فروغ تصریح نمود: اینکه در زرنگه مرده شور نبود، درست است و پس از این، فروغ را به ظهیرالدوله آوردند. در ظهیرالدوله یک چتی کوچک و متروکی که انگار صد سال است کسی آنجا نرفته، وجود داشت که فروغ را آنجا بردند و مقداری طول کشید که کسی بیاید برای غسل و در نهایت زنی را پیدا کردند که آمد و غسل فروغ را انجام داد.

وی تاکید کرد: تنها من به همراه دختر عمه‌ام، احمدرضا احمدی، علیرضا میبدی و اسماعیل نوری اعلاء (نوری اعلاء را مطمئن نیستم) حضور داشتیم که رفتند و فروغ را برای آخرین بار در آن اتاق دیدند. دختر عمه‌ام اصرار کرد که برای آخرین بار بیا و فروغ را ببین و گفت: «مثل ماه شده است» و من نتوانستم بروم و از آنجا آوردند و به خاک سپردند. شاهد حرف‌های من هم اشخاصی که نام بردم، هستند.

فرخزاد ضمن اظهار تعجب از روایت مسعود کیمیایی از این واقعه متذکر شد: با کمال احترامی که برای آقای کیمیایی قائلم، گفته‌هایشان را تکذیب می‌کنم و متاسفانه تمام اینها که گفته‌اند، داستان است. ایشان هیچ نقشی در غسل فروغ نداشت و من یادم نمی‌آید اصلاً ایشان را دیده باشم. تصاویر این تشییع جنازه نیز ثبت شده و مشخص است که جایگاه‌ها چگونه بوده است.

پوران فرخزاد در انتها یک خواسته به حق را در میان گذاشت و گفت: از همه درخواست می‌کنم برای کسب شهرت یا در جایگاه شهرت ماندن، راه‌های دیگری بیابند و خانواده من را رها کنند. من اهل جاروجنجال و مبارزات مطبوعاتی نیستم و به همین دلیل توقع دارم، مطالب اینچنینی نیز بیان نشود.

منبع:روزنامه شرق