چرا عنایت بخشی دیگر فیلم بازی نمی کند؟

با توجه به اینكه در دهه‌های شصت و هفتاد از جمله بازیگران مطرح سینمای ایران بودید اما در ده سال اخیر فعالیت سینمایی‌تان كمرنگ شده است. اصلی‌ترین دلیل این مسئله چه بوده است؟

سینما از ابتدای دهه هشتاد شرایط خاصی را تجربه كرد. شرایطی كه باعث شد تعداد زیادی نیروی جوان وارد پروژه‌های فیمسازی شده و به این ترتیب با تجربه‌هایی مانند ما مجبور شدند از سینما فاصله بگیرند. اگر دقت كرده باشید می‌بینید كه طی سال‌های اخیر بیشتر از سینما در تلویزیون فعال بوده‌ام. باور كنید بارها شده پیشنهادهایی تلویزیونی كه به من ارائه شده خیلی بهتر از فیلمنامه‌های سینمایی بوده است. برخی از فیلمنامه‌های سینمایی كه به من پیشنهاد شده‌اند آنقدر ضعیف بوده‌اند كه به جرأت می‌گویم برخی از سریال‌های روتین تلویزیونی كیفیت بالاتری را دارند.
 
*منظورتان از كیفیت ضعیف فیلمنامه‌های سینمایی، تكراری بودن آنها است و یا نقش ضعیفی كه در آن فیلمنامه برعهده شما گذاشته شده است؟

وقتی فیلمنامه خط داستانی مشخصی نداشته باشد محال است كه شخصیت‌پردازی درستی داشته باشد. به عنوان كسی كه با شماری از كارگردادان‌های برتر سینمای ایران كار كرده‌ام این مسئله را به صراحت می‌گویم محال است یك فیلمنامه ضعیف به مدد حضور یك بازیگر توانمند به یك فیلم خوب تبدیل شود. بازیگر با تجربه شاید بتواند یا بداهه‌پردازی‌های خود ارتقایی نسبی در فیلم به وجود آورد اما هیچ‌گاه نخواهد توانست یك پروژه سینمایی را از سقوط نجات دهد. پس وقتی فیلمنامه‌ای را ضعیف می‌بینیم نه فقط خط داستانی آن را بی‌ارزش دیده‌ایم بلكه مطمئناً یك شخصیت پرداخت شده درست هم در آن ندیده‌ایم.

گردآوری:  گروه  فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture