هیچ کدام از این رویدادها تخیلی نیست!

در مقدمه کتاب «تجربه ای ایرانی-آمریکایی» برخلاف بیشتر رمان ها، نوشته شده است: «هیچ یک از رویدادهای این کتاب تخیلی نیست و تمام ماجراهای کتاب به طور کامل به وقوع پیوسته اند.» و بعد سعید قهرمانی، نویسنده کتاب می نویسد که تمام این ماجراهای واقعی را به دقت تاریخ نگاران حرفه ای نوشته است: «برای نوشتن این کتاب مرجع اصلی من انبوه یادداشت هایی بوده است که به سبک خاطره در طول سال های طولانی گرد آورده ام... شاید از دیرباز ناخودآگاه می دانستم که

 یادداشت ها باید کامل باشند تا روزگاری بتوانم بعضی از این ماجراها را بنویسم و منتشر کنم.

 

با این تفاصیل و با وسواسی که من برای دقت و درستی این مطالب به خرج داده ام، اگر لازم شد،

محققین، جامعه شناسان و روان شناسان می توانند با خیال راحت به مطالب آن استناد کنند. اما البته خواننده دیرباور بهتر است که این کتاب را به عنوان مجموعه ای از داستان های کوتاه تخیلی بخواند بدون اینکه نگران رخداد این داستان ها در عالم واقع باشد.» در عین حال که نویسنده «تجربه ای ایرانی-آمریکایی» ماجراهای این کتاب را واقعیت تاریخی می داند، در مقدمه می نویسد که مکان های وقایع و نام شخصیت های داستان ها را تغییر داده تا افراد قابل شناسایی نباشند و معتقد است «اینکه این اتفاقات بر چه کسانی و در چه مکان هایی رخ داده است مهم نیست، مهم نفس آن اتفاقات است.» اما داستان «تجربه ای ایرانی-آمریکایی»، روایت زندگی ایرانی های مقیم خارج است، آنچه بر این افراد در خارج از وطن رفته است: «بی شک در بین میلیون ها ایرانی که در خارج از کشور زندگی می کنند برای بعضی از آنها در مهاجرت اتفاقات جالب توجهی رخ داده است و برخی نیز در خارج زندگی های نادر، غیرعادی، دشوار عجیب و غریب، مهیج، پرشور و استثنایی، یا متفکرانه ای را تجربه کرده اند.

 

درباره زندگی و تجربیات این گروه که در هجرت به سر می برند، چندان که باید و شاید، مطلبی منتشر نشده است.» از این رو سعید قهرمانی رمان مستند «تجربه ای ایرانی-آمریکایی» را بر اساس تجربه خود و دیگران از زندگی در خارج کشور نوشته است تا زندگی کمتر روایت شده این گروه را ثبت کند.

 

این نویسنده، که علاوه بر تحصیل ریاضیات در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، در سه دانشگاه در مقام استادیار، دانشیار، استاد، رییس دانشکده و رییس کالج فعالیت داشته امروز به دلیل همین احساس فقدان دست به کار شده تا زندگی به زعم خودش غریب و نادر ایرانیان را در غربت به تصویر

 بکشد: «در آمریکا کتاب های زیادی در مورد زندگی ایران دو قرن اخیر نوشته شده و می شود.

 

بعضی خاطرات دوران زندگی خویش را در ایران می نویسند و برخی رویدادهای تاریخی و اجتماعی زمان خویش یا روزگاران پدر و مادر یا اجدادشان را در قالب داستان یا نوشته ای تاریخی به رشته تحریر درمی آورند. چون بازار سیاست خاورمیانه در این مملکت داغ است و مردم کنجکاو آمریکا به چنین کتاب هایی اقبال، توجه و علاقه زیادی دارند. غالب این کتاب ها هم با موفقیت تجاری روبه رو می شوند اما در این بازار پررونق، کمتر کسی به زندگی ایرانی های مقیم خارج پرداخته است.»

 

«با مونی ها»، «شپشک خورده شراب»، «یادی و حسرتی»، «کشاف یا کفاش؟»، «کودتا در انجمن فرهنگی»، «کار بوزینه نیست نجاری»، «وان دگر شیر است اندر بادیه» و «ای کاش غصه خسته می شد»، عناوین فصل های این رمان مستند هستند.

    

 

www.seemorgh.com/culture