راز موفقیت سریال «فاکتور 8» در چیست؟!

   
چه کسی خرگوش را کشت؟
ریتم تند و غافلگیری‌ها و چرخش‌های داستان «فاکتور 8»، این شب‌ها خیلی‌ها را پای تلویزیون نشانده است.
داستان متفاوت، ساختار جذاب، بازی‌های خوب و ریتم تند سریال، تفاوت‌های قابل توجه «فاکتور 8» با مجموعه‌هایی است که این روزها روز آنتن شبکه‌های تلویزیونی می‌رود؛ تفاوت‌هایی که این مجموعه را به پدیده تلویزیون در این روزهای بهاری تبدیل کرده و بیننده‌ها را بدون این که پیگیر یک ملودرام خانوادگی یا یک سریال طنز باشند، یک شب در میان پای تلویزیون می‌کشاند.

برگ برنده؛ ستاره اسکندری
او خیلی گزینشی مقابل دوربین سینما و تلویزیون می‌رود ولی همچنان شوق و علاقه اش به بازی روی صحنه را حفظ کرده و در فهرست بازیگران حرفه ای تئاتر حسابی درخشیده. این سختگیری و وسواس باعث شده تا بازی اسکندری با طراوت و تازه به نظر برسد؛ ویژگی‌ای که برای یک بازیگر حرفه‌ای امتیاز بزرگی است.
ستاره اسکندری به خاطر این وسواس و دقت در انتخاب، توانسته نقش‌های متفاوتی را تجربه کند که مهم‌ترین آنها در یکی دو سال اخیر با بازی در مجموعه‌های پر بیننده «نرگس» و «مرگ تدریجی یک رویا» اتفاق افتاده است؛ 2 نقش متفاوت و دور از هم که توان و استعداد بازیگری و انعطاف ستاره اسکندری را نشان می‌دهند.

 

اسکندری این بار در «فاکتور 8» مثل نرگس نقش اصلی را بازی می‌کند؛ نقش خانم دکتر مائده ایرانمنش. با این حال مائده شخصیتی است که در سینما و تلویزیون چندان مانند او را ندیده ایم یا اگر دیده ایم به دلیل کلیشه‌ای بودن و تک بعدی بودن در خاطرمان نمانده است؛ خانم پزشکی که دغدغه‌های علمی ‌دارد و آن قدر کله شق است که به خاطر تعلق خاطر حرفه‌ای‌اش زندگی شخصی‌اش را قربانی کند. سماجت و یکدندگی قهرمان اصلی داستان از آن ویژگی‌هایی است که اگر خوب شخصیت پردازی شده باشد و بازیگر بداند چطور آن را اجرا کند، او را به شخصیتی دوست‌داشتنی و مهم‌تر از آن متفاوت تبدیل می‌کند؛ کاری که اسکندری به خوبی از عهده اش برآمده است.
اسکندری، غرور و سماجت مائده به عنوان یک پزشک باهوش و حرفه ای را در بازی اش خوب نشان داده و به همان اندازه در صحنه‌هایی که با مسائل خانوادگی‌اش درگیر است، شکنندگی یک مادر را دارد. این احساس‌های متناقض آن قدر خوب در دیالوگ‌ها و حرکت‌های اسکندری دیده می‌شود که نمی‌توان باورشان نکرد.

ستاره مجموعه پر بازیگر فاکتور 8، ستاره اسکندری است که در یکی دو سال اخیر نشان داده به شکل حیرت‌انگیزی قابل اعتماد است و می‌تواند نقش‌های ساده و خاص را به یک اندازه با مهارت اجرا کند. استفاده او از چهره و صدایش، قابلیت‌های بازیگری‌اش را کامل می‌کند و از ستاره اسکندری یک بازیگر تمام عیار و دوست داشتنی می‌سازد.

تصویر جذاب داستان، روی دوش بازیگران
رضا کریمی ‌در مجموعه‌ها و فیلم‌هایی که کارگردانی کرده، همیشه از بازیگران حرفه ای استفاده کرده. این سابقه نشان می‌دهد که او قابلیت و توانایی بازیگر حرفه‌ای را باور دارد. فاکتور 8 هم از این قاعده نانوشته مستثنا نیست. اما جز این انتخاب‌ها، تصویری که بازیگران این مجموعه از خود نشان می‌دهند هم تصویری باورکردنی است.

 

در کنار اجرای حرفه ای ستاره اسکندری، تیم بازیگری فاکتور 8، به انتظاری که معمولا ً از یک گروه حرفه‌ای وجود دارد پاسخ مثبت می‌دهد و این اتفاق شیرینی است. هومن برق نورد _ کشف تازه تلویزیونی‌ها _ بازیگر مستعدی است که با خوش اقبالی توانسته در این مدت نه چندان طولانی حضورش در تلویزیون، نقش‌های متفاوتی را بازی کند. او اجرایی هوشمندانه از شخصیتی دارد که بر مرز خوبی و بدی حرکت می‌کند و بیننده نمی‌تواند به راحتی درباره‌اش قضاوت کند.

پژمان بازغی مثل همیشه قابل قبول و دوست داشتنی است و البته قطب‌الدین صادقی که پس از تجربه به یاد ماندنی «کیف انگلیسی» همچنان بازیگری قدرتمند و تأثیر گذار به نظر می‌رسد، از آن بازیگرهایی است که در لحظه‌هایی که مقابل دوربین هستند دیگران را زیر سایه حضورشان قرار می‌دهند.
استفاده درست از بازیگرها در نقش‌هایی که خوب نوشته شده و درست اجرا شده اند، باعث شده بازی‌ها به یکی از مهم‌ترین امتیازهای مجموعه تبدیل شوند.

یک داستان زنانه
شخصیت اصلی این درام تو در تو، یک زن است. زن بودن قهرمان مجموعه، ناخودآگاه همدلی مخاطب را با قصه بیشتر می‌کند. به خصوص بانوان در خانه‌های ایرانی، نزدیک‌ترین افراد به کنترل تلویزیون هستند. این که یک زن در دام توطئه‌ای پیچیده اسیر شده و باید از این مسیر پر فراز و نشیب به سلامت عبور کند، به خوبی می‌‌تواند احساسات و عواطف تماشاگر را با مجموعه درگیر کند.

اینها را اضافه کنید به جذابیتی که حضور یک زن پزشک و محقق به قصه داده است، آن هم در کمبود شخصیت‌های زن تأثیر گذار در تلویزیون و سینما. در شرایطی که این نقش‌های ویژه معمولا ً نصیب مردان می‌شود، در فاکتور 8 با زنی رو به روییم که به تنهایی قهرمان اثر است و از نظر تأثیرگذاری در قصه یا قهرمان‌های مرد تفاوتی ندارد؛ زنی که در سکانس‌هایی شجاع و موفق به نظر می‌رسد و در بخش‌هایی عاطفی و حساس. این شخصیت پردازی درست که تصویری نزدیک به واقعیت از زن امروزی تحصیل کرده و اجتماعی نشان می‌دهد برای مخاطب جذاب است.

کارگردانی با آبرو
رضا کریمی قبل از فاکتور 8، 2 سریال ساخته. «شبی از شب‌ها» و «مرده متحرک». اما این مجموعه‌ها نام کارگردانشان را در ذهن‌ها ثبت نمی‌کردند و با هر متر و معیاری، کارنامه کریمی ‌در سینما وزن و اعتبار بیشتری داشت. فاکتور 8 نقطه عطفی درکارنامه این کارگردان محسوب می‌شود، این سریال امتیازهایی دارد که آن را به مجموعه ای متفاوت و خوش ساخت تبدیل کرده. بخشی از این نقاط قوت مربوط به متن است که تعلیق و ریتم خوبی دارد. شخصیت پردازی آن در مقیاس یک مجموعه تلویزیونی، ضعف کمی ‌دارد و با هوش و سلیقه انسان مدرن نزدیک است و موقع دیدن سریال و باز شدن گره‌های داستان بیننده احساس نمی‌کند به شعوش توهین شده!
البته معلوم نیست چرا فامیل اکثر شخصیت‌ها خیلی خاص است و از آن پسوندهای نسبت«ی» که اکثر فامیل‌های ما خبری نیست مثل ایرانمنش، کامران، احسان، جلایر و ... .
ساختار تصویری و استفاده از کات‌های ظریف و به موقع برای تنوع دادن به تصاویر، فاکتور 8 را به نمونه‌های موفق غربی نزدیک کرده است.

 

کریمی‌در فاکتور 8 از کلیشه‌های همیشه جذاب استفاده درست کرده. مشکل شخصی قهرمان اصلی (درگیری با همسرش) و مشکل حرفه ای، (رقابت 2 گروه برای تصاحب دستاوردهای علمی ‌قهرمان) و گره‌های عاطفی‌ای که در قصه شکل می‌گیرد فضایی دوست داشتنی و باور کردنی در فاکتور 8 به وجود می‌آورند. البته در این سریال خرگوش‌کشی، این نکته هم یک سوتی است که چرا برای همچین پروژه ملی‌ای یک دوربین زپرتی در آزمایشگاه نگذاشته اند تا خرگوش‌های بی نوا، تلپ تلپ به تیر غیب گرفتار نشوند.
فاکتور 8 در کارنامه رضا کریمی ‌یک گام به جلو است؛ مجموعه ای که نام سازنده‌اش را در ذهنمان ثبت می‌کند.
 

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

www.seemorgh.com/culture

منبع: هفته‌نامه همشهری جوان/ شماره 212

بازنشر اختصاصی سیمرغ
 

مصاحبه با رضا کریمی به بهانه «فاكتور 8»

همه بچه محل‌های من!

10 دلیل پربیننده شدن سریال یوسف پیامبر!

آقای جیرانی از همه روشنفکران ایرانی عذرخواهی کنید!!

گزارشی از پشت صحنه سریال «فاكتور هشت»