زهره مجابی
مدتی است كه شاهد بازی او در سریال «گمشده» هستیم. او این بار در نقش خانم سلطانی به ایفای نقش می‌پردازد، نقشی كه با خود رگه‌هایی از طنز...
 
خلاقیت، تنها راه تداوم است
 زهره مجابی از بازیگرانی است كه بیشتر بازی‌هایش را در آثار طنز دیده‌ایم؛ از مجموعه ورثه آقای نیكبخت گرفته تا كاكتوس‌‌ها و بوی گل‌های وحشی. او علاوه بر بازی مقابل دوربین، تجربه‌های زیادی هم در زمینه تئاتر دارد.
 
مدتی است كه شاهد بازی او در سریال «گمشده» هستیم. او این بار در نقش خانم سلطانی به ایفای نقش می‌پردازد، نقشی كه با خود رگه‌هایی از طنز را نیز به همراه دارد. زهره مجابی از این تجربه برایمان این‌گونه گفت.

چه شد كه در سریال گمشده نقش خانم سلطانی را بازی كردید؟
وقتی فیلمنامه این كار را خواندم از قصه‌های آن خوشم آمد و یك تازگی‌ در آن دیدم كه باعث شد در این سریال بازی كنم. در كل اتفاقاتی كه در پرونده‌های مختلف وجود داشت برایم جالب بود.

شما در ابتدا با یك فیلمنامه كامل روبه‌رو بودید؟
بله، اما در حین كار بازنویسی‌هایی صورت می‌گرفت كه این مساله جزءلاینفك حرفه ماست.

خود شما پیش از این سریال نسبت به فعالیت‌های هلال‌احمر بخصوص در حوزه گمشدگان اطلاعاتی داشتید؟
خیر. البته باید بگویم كه در سریال گمشده خیلی داستان‌پردازی شده و ممكن است در هلال احمر به این وسعت كاری صورت نگیرد. به هر حال بینندگان گمشده‌ حتما می‌دانند كه با یك كار دراماتیكی روبه‌رو هستند.

خودتان نسبت به نقش و خود سریال تحقیق كردید؟
خیر. تنها به گفته‌های كارگردان و نویسنده بسنده كردم، چراكه بیشتر این وقایع ساخته و پرداخته ذهن نویسنده است.

خانم مجابی به نظر شما چرا در سریال‌های ما كمتر به زنان شاغل پرداخته می‌شود و ما بیشتر با زن‌های خانه‌دار مواجه هستیم. در صورتی كه در جامعه امروز زن و مرد در كنار یكدیگر فعالیت می‌كنند؟
فكر نمی‌كنم عمدی در این كار وجود داشته باشد. این مساله به قصه‌ها و فیلمنامه‌هایمان برمی‌گردد. ضمن این كه به هر حال هر زن شاغلی به نحوی خانه‌دار هم هست، اما بهتر این است كه هر دو وجه را در كنار هم نشان‌دهند‌ تا یك بعدی و كلیشه‌ای هم نشود.

با ‌ قویدل به عنوان كارگردان از قبل آشنا بودید؟
خیر. آشنایی‌ نداشتم. تنها یكی دو كار از او دیده بودم، اما بااین همه شیوه كارگردانی وی خیلی خوب بود و خیلی راحت توانستم با او كار كنم.

آیا در حین كار می‌توانستید پیشنهاداتتان را ارائه كنید؟
زمانی كه تمرین داشتیم و قبل از تصویربرداری این كار را می‌كردیم و اگر پیشنهاداتمان در راستای بهتر شدن كار بود، پذیرفته می‌شد در غیر این صورت مطابق با فیلمنامه پیش می‌رفتیم. به هر حال جنس این كارها هم طوری نبود كه بتوانیم از بداهه استفاده كنیم.

زمان دیدن گمشده آیا بازی خودتان را هم به نقد می‌كشید؟
خیلی زیاد. باور كنید نه تنها كارم را می‌بینم بلكه آن را ضبط می‌كنم تا بتوانم در فرصتی دیگر مجددا آن را ببینم و بازی‌ام را مورد ارزیابی قرار دهم.

یكی از ویژگی‌های مجموعه گمشده این است كه برخلاف اتفاقات پرهیاهو و گاهی پلیسی‌اش در نهایت دلنشین و شیرین است. این مساله را چطور ارزیابی می‌كنید؟
به نكته خوبی اشاره كردید. این مساله چیزی بود كه كارگردان بسیار روی آن تاكید داشت و نمی‌خواست در گمشده هیچ چیز غلو شده باشد و روی بازی‌ها دقت بسیاری داشت و دائم هم سر صحنه به ما می‌گفت كه از شما بازی‌های گل درشت نمی‌خواهم. شاید همین كه در اجرا و فضاهای كار غلو و هیجان اضافی وجود ندارد باعث ایجاد چنین ذهنیتی از جانب مخاطب هم شده است.

چرا در طی سریال وارد زندگی خصوصی نقش شما یعنی خانم سلطانی نمی‌شویم؟
یك اشاراتی در طی كار به زندگی این خانم می‌شود مثل این كه او هرگز ازدواج نكرده است، اما در نهایت در زندگی شخصی او چیز خاصی وجود ندارد كه بخواهیم به آن بپردازیم و از رفتن در حریم خصوصی او چیزی درنمی‌آید. از طرفی ریتم كار به قدری تند و جذاب بود كه تا همین حد كفایت می‌كرد.

در حال حاضر نقش‌هایتان را بر چه مبنایی انتخاب می‌كنید؟
باید سناریو را دوست داشته باشم و ببینم‌ آیا نقشی كه پیشنهاد شده برای من خوب است یا نه و این كه آن نقش چه جایگاهی در قصه دارد. از این جهت كه جای كار دارد یا نه. اگر جای كار داشته باشد و قصه را هم دوست داشته باشم حتما آن كار را می‌پذیرم.

در انتخاب‌هایتان مخاطب چقدر سهم دارد؟
شما وقتی كاری انجام می‌دهید كه مخاطبی ندارد پس انجام آن كار هم بیهوده است. ما برای مخاطب كار می‌كنیم. من اگر می‌گویم قصه را باید دوست داشته باشم به این دلیل است كه باید آن قصه حرفی برای مخاطبم داشته باشد و نباید به خاطر خودمان به صرف این كه تنها كاری انجام داده باشیم وقت آنها را بگیریم. مخاطب حق دارد كه از نتیجه كار ما لذت ببرد.

اما گاهی همه چیز آن‌طور كه باید كنار هم جمع نمی‌شود. قبول دارید؟
بله، صد درصد. از این اتفاقات زیاد می‌افتد. مثلا متن را می‌‌خوانی و از آن لذت می‌بری ولی در نهایت در حین كار آن چیزی نمی‌شود كه در ذهن شما نسبت به این كار وجود داشته است.
ما به عنوان بازیگر یك قطعه از كل كار هستیم و نمی‌توانیم برای بخش‌های مختلف ضمانت صددرصد بدهیم.

چقدر به بازیگر مقابلتان اهمیت می‌دهید و برایتان مهم است؟
خیلی زیاد. چون بازیگر مقابل است كه جواب من را می‌دهد و اگر جواب خوبی از او دریافت نكنم به طور قطع روی كار من هم اثر خواهد گذاشت.

بازیگران نقش مقابلتان در این سریال چطور بودند؟ منظورم آقای فراهانی و خانم حجار است؟
آنها بسیار عالی بودند و خیلی خوب توانستیم با یكدیگر كار كنیم.

در پرونده هنری‌تان بیشتر كارهای طنز دیده می‌شود. از ورثه آقای نیكبخت گرفته تا مجموعه‌های كاكتوس. ارزیابی‌تان از این ژانر چیست؟
پرسش سختی است، اما باید یك چیز را مورد توجه قرار داد و آن این است كه تلویزیون به هر حال خوراك می‌خواهد. برای یك كار طنز نشانه‌های مختلفی باید كنار هم قرار بگیرند تا پاسخ مثبت بدهد، از كارگردانی گرفته تا بازیگری و داشتن متن‌های قوی و خوب. من ژانر طنز را دوست دارم به شرط آن كه به لودگی و ساده‌انگاری تبدیل نشود.

فكر می‌كنید در این چند سال به لحاظ كارهای طنز پیشرفتی داشته‌ایم یا خیر؟
تا حدودی، اما باید این را در نظر داشت كه به هر حال در كارهای طنز ما كاستی‌هایی دیده می‌شود و از آنجا كه مردم هم دوست دارند بیشتر لذت ببرند ترجیح می‌دهند كمتر نقاط ضعف را ببینند، اما هنوز خیلی راه برای رسیدن به یك طنز موفق داریم.

خودتان چه نوع طنزی را می‌پسندید؟
طنزهای اجتماعی را خیلی دوست دارم چراكه در این نوع طنزها یك مطلبی وجود دارد كه به هر حال آموزنده است. در واقع یك جور تلنگر برای مخاطب ایجاد می‌كند.

مانند مجموعه‌های كاكتوس؟
بله، طنز كاكتوس یك طنز اجتماعی بود كه داستان‌های آن برگرفته از مسائل روز جامعه بود. البته این نوع طنز‌ها معمولا مخاطبان خاص خود را هم دارند. در ضمن معتقدم همیشه نمی‌شود شاهكار آفرید. چون ما همیشه در مرحله آزمون و خطا هستیم.

از كارگردان‌های طنز، كار چه كسانی را بیشتر می‌پسندید؟
من كارهای خانم برومند را خیلی دوست دارم، چرا كه در تمامی كارهایشان یك نوع شیرینی‌‌ وجود دارد كه كمتر دركارهای دیگر می‌بینیم. ایشان خیلی خوب این ژانر را می‌شناسند.

ارزیابی شما از سریال‌های تلویزیونی در حال پخش چیست؟
نمی‌شود همه كارها در صدر باشند. بعضی‌ها پایین‌ترند و بعضی‌ها بالاتر. به هر حال مهم این است كه همه دست‌اندركاران تلاش می‌كنند كه در نهایت یك كار خوب ارائه كنند. هرچند كه نباید پر مخاطب بودن را دستمایه قرار داد.

مصاحبه را هر طور كه دوست دارید تمام كنید.
من معتقدم كه ما زمانی می‌توانیم متفاوت باشیم و متفاوت كار كنیم كه زاویه دیدمان هم متفاوت باشد. همه قصه‌ها در تمام دنیا محدود است. مهم این است كه ما چه برداشتی از سوژه‌ها و قصه‌ها داشته باشیم. اگر نتوانیم در كارمان خلاقانه رفتار كنیم دیگر مخاطبی هم برایمان باقی نخواهد ماند. 
 
 
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: jamejamonline.ir/ محبوبه ریاستی
 
 
مطالب پیشنهادی:
 «گمشده» داستانی متفاوت از گمشدگان صلیب سرخ
گزارش تصویری: سریال گمشده
 نگاهی به مجموعه تلویزیونی «گمشده» ساخته «راما قویدل»
 گفتگو با بازیگر 3 سریال در حال پخش تلویزیون
«گمشده» سریال پربازیگری که از هفته آینده پخش می‌شود