کشف رازهای نقاشی های داوینچی
یک متخصص کامپیوتر ادعا کرد که وقتی یک کپی از نقاشی تابلوی شام آخر را به صورت وارونه روی نسخه اصلی آن بگذاریم، جزئیات این نقاشی آشکار می‌شود. در میان گوشه سمت چپ...
 
سی سال پیش در حالیکه ماریزیو سراچینی پژوهشگر آثار هنری در حال تحقیق کردن بر روی تابلوی نبرد آنگیاری شاهکار گمشده لئوناردو داوینچی بود (اصل این تابلو موجود نیست)، متوجه یک پیام مبهم در این نقاشی دیواری شد.
 
 
جورجو وازاری هنرمند قرن 16 در تابلوی نبرد آنگیاری در دره چیانا بر روی یک پرچم کلمات Cerca Trova (بگردید و پیدا کنید) را نوشته است.
 
با وجود اینکه در این نقاشی از تکنیکهای سمبولیک خاصی استفاده شده است، سراچینی به دنبال این بود که اثری از این نقاشی دیواری را در تالار بزرگ پازازو وچیو واقع در فلورانس ایتالیا بیابد. دکتر سراچینی می‌گوید: ما در مورد شاهکار شاهکارهای دوره رنسانس صحبت می‌کنیم، اثری که حتی از شام آخر و مونالیزا نیز مهم تر است.
 
پیتر پل روبنس قبل از اینکه این نقاشی مفقود بشود با توجه به کپی‌هایی که از این نقاشی موجود بوده است این گراور را تهیه کرد. سراچینی در حالیکه با امیدواری برای اولین بار بعد از 450 سال از این نقاشی دیواری پرده برداری می‌کند، در نظر دارد در سال آینده پرتوهای نوترونی با قدرت بالایی را به این دیوار بتاباند.
 
طی تحقیقات سراچینی رازهای دیگری نیز از نقاشی های داوینچی کشف شد. در ماه مارس کارشناسان اظهار کردند که داوینچی اولین طراح بازی شطرنج بوده است. رساله‌ای با پانصد سال قدمت در مورد شطرنج در یک کتابخانه شخصی کشف شده که شامل طراحی‌های روشن و دقیقی از شطرنج است. از قرار معلوم این طرحها توسط این نابغه عصر رنسانس کشیده شده‌اند.
 
قرنهای متمادی مورخان هنر از خودشان می‌پرسیدند که چه کسی مدل نقاشی تابلوی مونالیزا بوده است؟ کارشناسان دانشگاه هایدلبرگ گفته اند که نوشته هایی در حاشیه یک کتاب مربوط به سال 1505 یک بار و برای همیشه به طور قطع ثابت می‌کند که مدل نقاشی مونالیزا، لیزا دل گیوکوندو همسر یک تاجر ثروتمند فلورانسی قرن 16 بوده است. یک متخصص کتابهای خطی می‌گوید که تمام شک و شبهه‌ها در مورد هویت مونالیزا کاملاً از بین رفته‌اند.
 
تعداد زیادی از آثار داوینچی حاوی پیامهای پنهانی هستند که تا به امروز دانشمندان را به فکر فرو برده‌اند. سال پیش پالا ماریا گیووانی موسیقی‌دان ایتالیایی گفت که با گذاشتن عناصر سمبولیک تابلوی شام آخر داوینچی بر روی یک خط حامل موسیقی، او یک نیایش 40 ثانیه ای در مورد خدا را کشف کرده است.
 
پالا گفته است که قرص‌های نان روی میز، دستهای مسیح و حواریان هرکدام می‌توانند نیایش دهنده یک نت موسیقی باشند.
 
در جولای 2007 یک متخصص کامپیوتر ادعا کرد که وقتی یک کپی از نقاشی تابلوی شام آخر را به صورت وارونه روی نسخه اصلی آن بگذاریم، جزئیات این نقاشی آشکار می‌شود. در میان گوشه سمت چپ اگر کمی ‌دستکاری شود تصویر یک کودک که در آغوش گرفته شده به خوبی دیده می‌شود.
 
دو شکلی که در یکی از لبه‌های انتهایی میز غذاخوری وجود دارند شکل یک شوالیه را می‌سازند.
 
در سال 2006 پاسکال کوته مخترع فرانسوی از یک دوربین چند طیفی استفاده کرد تا در لایه‌های بازسازی شده تابلوی بانو و قاقم داوینچی نفوذ کند. اسکن 240 مگاپیکسلی جزئیاتی که قرنها پنهان مانده بود را آشکار کرد.
 
 کوته از دوربین با وضوح بالایش بر روی تابلوی مونالیزا نیز استفاده کرد که نشان دهد ابروها و دست چپ مونالیزا به صورتی ابتکاری با شیوه‌ای متفاوت نقاشی شده است.
 
در سال 2005 بعد از سه سال تحقیق پ‍ژوهشگران اثر انگشت داوینچی را ترمیم کردند که می‌تواند در مشخص کردن اینکه آیا نقاشی های مشکوک یا برخی از دست نوشته‌ها متعلق به داوینچی هستند یا خیر کمک کند.
 
  سال آینده سراچینی می‌خواهد تحقیقاتش را به حداکثر برساند. او قصد دارد از اشعه نوترونی استفاده کند و گفته است اگر موفق بشویم نه تنها راهی برای شناختن لئوناردو داوینچی می‌یابیم، بلکه با این فناوری می‌توانیم تمام نقاشی‌های دیواری جهان را مورد تحقیق و بررسی قرار دهیم.
 
 
 
 
 
 
 
تهیه و ترجمه: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
اختصاصی سیمرغ