روزشمار سفر حسین بن علی (ع)/ 27 ذى الحجه سال 60 ه.ق: حسين ‏(ع) امروز كجاست و چه ميگويد؟/ توقف در ذوحسم
روز بیست‌وهفتم ذی‌الحجه سال 61 هجرى قمرى امام حسین ‏‏(ع) وارد ذوحسم شدند و دستور دادند كه خیمه‌ها را در این مكان برپا كردند.‏ حربن یزید با هزار سوار هنگام ظهر از راه فرا رسید و برابر امام (ع) با ‏لشكریانش قرار گرفت. امام رو به اصحاب خود كرد و فرمود: این گروه را سیراب كنید و ‏اسبان آنان را نیز آب دهید. یاران امام (ع) فرمان بردند و لشكریان دشمن حتی اسبان آنان ‏را نیز سیراب كردند.‏

عتبه بن ابی العیزار گوید امام حسین (ع) در ذوحسم ایستاد و پس از حمدو ثنای الهی و ‏درود بر پیامبر (ص) فرمود: آنچه را كه روی داد و پیش آمده است می‌بینید و دنیا دگرگون ‏شد آنچه نیكو بود از آن روی گردانده و از آن نمانده است مگر ته‌مانده‌ای همانند آن آب كه ‏در ته ظرفی بماند و آن را دور ریزند و زندگی پست و ناچیز است مثل چراگاه ناگوار، مگر ‏نمی‌بینید كه به حق عمل نمی‌شود و از باطل پرهیز نمی‌كنند. مومن باید حق‌طلب و مایل ‏به لقای پروردگار باشد، مرگ را من جز شهادت نمی‌یابم و زندگانی با ستمگران را غیر از ‏ننگ و خفت نمی‌دانم.‏

حربن یزید ریاحی پیوسته همراه امام حسین (ع) ركاب می‌زد و هنگامی كه مجال ‏می‌یافت به امام عرض می‌كرد از برای خدا حرمت جان خویش را پاس دار كه من بر این ‏باورم كه اگر گرم ستیز شوی، گشته گردی. امام (ع) فرمود: مرا از مرگ می‌ترسانی؟ آیا ‏اگر مرا بكشید، دیگر مرگ گریبان شما را نمی‌گیرد؟ من همان را می‌گویم كه آن مرد از ‏قبیله اوس با پسر عم خود گفت هنگامی كه می‌خواست رسول خدا (ص) را یاری كند.‏

سامضی و مابالموت عار علی الفتی
اذا مانوی حقاً و جاهد مسلما
و واسی الرجال الصالحین بنفسه
و فارق مثبوراً و خالف مجرماً
فان عشت لم اندم وان مت لم الم
كفی بك ذلا آن تعیش و تزعما

من می‌روم و مرگ برای جوانمرد ننگ نیست اگر برای خدا باشد و مخلصانه بكوشد وبا ‏مردان نیكوكار به جان مواسات نماید، چون بمیرد مردم برمرگ او اندوه خورند و نابكاران از ‏سر عناد برخیزند. پس اگر زنده ماندم پشیمان نیستم و اگر بمیرم ملامت نشوم، ذلت تو ‏را بس كه زنده باشی، خوار گردی و ناكام بمانی.‏

چون حر این اشعار را از امام شنید كناره گرفت و با همراهان خود با فاصله كمی از امام، ‏مسیر دیگری را انتخاب كرد. امام حسین (ع) در ادامه مسیر خود به عراق در روز 27 ‏ذی‌الحجه به البیضه وارد شدند و بعد از حمدوثنای الهی خطاب به حربن یزید ریاحی ‏می‌فرماید: ای مردم! رسول خدا (ص) فرمود: هر كس سلطان ستم‌پیشه‌ای را كه ‏محرمات الهی را حلال و پیمان خداوند را شكسته و با سنت من مخالفت كرده و ستم بر ‏بندگان خدا روا داشته باشد، تایید كند و به انكار او برنخیزد، جایگاهش آتش و عذاب الهی ‏باشد بنی امیه به فرمان شیطان از اطاعت خدا سرپیچی نموده و فساد كردند، حدود ‏خدا را اجرا نكرده و بیت‌المال را منحصر به خود ساختند. حرام خدا را حلال و حلال خدا را ‏حرام كردند و من سزاوارترین مردم هستم به نهی كردن و بازداشتن آنها از اینگونه اعمال ‏زشت و نكوهیده.‏

در ادامه مسیر حضرت به الرهیمه رسیدند در آنجا مردی از اهالی كوفه كه او را ابوهرم ‏می‌نامیدند به خدمت حضرت رسید و گفت: ای پسر رسول خدا (ص)! چه عاملی باعث ‏شد كه از حرم جدت بیرون آمدی؟ امام (ع) فرمود ای اباهرم! بنی‌امیه بی‌حرمتم داشتند ‏صبوری كردم، اموالم را گرفتند، تحمل كردم و حال به دنبال ریختن خون من هستند لذا از ‏حرم امن خداوند خارج شدم... به خدا سوگند مرا خواهند كشت و چون چنین كنند خداوند ‏لباس ذلت را بر اندامشان می‌پوشاند و شمشیر برنده‌ای را برای آنها مهیا می‌كند و ‏كسی را بر آنها مسلط كند كه آنان را به خاك مذلت بنشاند.‏


گردآوری : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع:iec-md.org

مطالب پیشنهادی:  
آنجلینا جولی در ملاقات با ملکه نشان افتخاری دریافت کرد+تصویر
الهام حمیدی:عروسی هستم که یک روز با مادرشوهرش خوب است و یک روز بد!
زن پوشی "مهران غفوریان"+تصویر
شعرهایی خواندنی از "شاعر عشق و لبخند و آزادگی
آیه الله جوادی آملی: فضیلت زن در این نیست که پایش را دراز کند و مدال بیاورد!