...«کتاب خوب کتابی است که نشود آن را به فیلم تبدیل کرد!» بنابر این اگر این معیار مهرجویی را برای خوب بودن یک کتاب در نظر بگیریم...
  
قلم به دستان
 ادبیات جایی است که تعداد بیشتری از بازیگرها را به طرف خودش کشانده.
خیلی از بازیگران و فیلم سازان به نویسندگی، شاعری و ترجمه روی آورده اند؛ از نیکی کریمی‌ و بهاره رهنما بگیرید تا بهرام بیضایی و عباس کیارستمی ‌و مسعود کیمیایی؛ کاری که برخلاف بازیگری و فیلم سازی بازخوردش در مدت زمان طولانی به آن‌ها خواهد رسید. اما بعضی از فیلم سازان هم فروش خوب کتاب‌هایشان را مدیون اسمشان هستند؛ اسمی‌که ممکن است با خواندن داستان یا ترجمه اش حسابس توی ذوقتان بخورد.

نیکی کریمی

هایکوهایی برای نیکی.
او علاوه بر عکاسی، دستی هم در ترجمه دارد. برای اولین ترجمه، سراغ سینمایی‌ها رفت و سال 80 زندگی نامه براندو با عنوان «آوازهایی که مادرم به من آموخت» را ترجمه کرد. بعد رمان «نزدیکی» ازحنیف قریش را که نمایشنامه نویس و کارگردانی پاکستانی _انگلیسی است، ترجمه کرد. کریمی‌2 مجموعه شعر با نام‌های «از زنان چینی» و «نور ماه بر درختان کاج» که مجموعه ای از‌ هایکو‌های ژاپنی است، ترجمه کرده است. ترجمه‌های خانم بازیگر چندان در بازار نشر سرو صدایی به پا نکردند.

داریوش مهرجویی

 داستایوفسکی، فیلم سازی و داستان‌های دیگر.
«کتاب خوب کتابی است که نشود آن را به فیلم تبدیل کرد! » بنابر این اگر این معیار مهرجویی را برای خوب بودن یک کتاب در نظر بگیریم، ترجمه‌ها و تألیفات جذاب کارگردان، کتاب‌های خوبی از آب در آمده‌اند. مهرجویی در ترجمه، سلیقه عجیب و غریبی دارد. او از نمایشنامه «آواز خوان طاس» اوژن یونسکو گرفته تا «یونگ، خدایان و انسان مدرن» و «جهان هولوگرافیک» را ترجمه کرده است. مهرجویی در نمایشگاه کتاب امسال هم 2 نمایشنامه از «سام شپارد» داشت به نام‌های «کودک مدفون» و «غرب وحشی» قرار است تا چند وقت دیگر هم پایان نامه دوره لیسانس آقای کارگردان که درباره داستایوفسکی است و یک رمان به اسم «به خاطر یک فیلم بلند» از او چاپ شود.

حسین پناهی

بازیگری که شاعر بود.
«در انتهای هر سفر/ در آینه / دار و ندار خویش را مرور می‌کنم .../ اما خدای دل / در آخرین سفر/ در آینه به جز در بیکرانه کران / به جز زمین و آسمان / چیزی نمانده است / گم شده ام .../ ندیدی مرا؟». شاید آن قدر که شعر و شاعری برای حسین پناهی اهمیت داشت، بازیگری چندان مهم نبود. پناهی «شعر نو» را خوب می‌شناخت و یک سال قبل از مرگش هم مجموعه‌های «نامه‌هایی به آنا»، «این سال‌هاست که مرده ام»، «کابوس‌های روسی» و ... را نشر دارینوش چاپ کرد. دارینوش که ظاهرا ً ناشر اختصاصی پناهی است، بعد از مرگش هم «نمی‌دانم‌ها» را وارد بازار کرد؛ کتاب‌هایی که بعد از مرگ جناب بازیگر، فروش خوبی داشتند و به چاپ‌های سوم و چهارم هم رسیدند.

مرجان شیر محمدی

داستان می‌نویسم پس بیشتر بازیگرم.
این طور که پیداست، برای شیرمحمدی داستان نوشتن بیشتر از بقیه بازیگران جدی است. شیرمحمدی به نسبت دیگر سینماگران، قلم خوبی برای داستان سرایی دارد. «این یک فصل دیگر است» آخرین کتاب شیرمحمدی است که همین چند هفته پیش وارد بازار کتاب شد. از او قبلا ً کتاب‌های «بعد از آن شب» و «یک جای امن» هم چاپ شده است که فروش بدی هم نداشتند.

ترانه علیدوستی

از کنعان تا ترجمه.
در بین بازیگران وبلاگدار، وبلاگ ترانه علیدوستی خودمانی تر است اگر یادداشت‌هایی را که علیدوستی در «spotlight » می‌نویسد بخوانید، دستتان می‌آید که قلم خانم بازیگر چندان هم بد نیست. او بعد از «کنعان» که ایده اصلی اش از داستان «تیر و ستون» آلیس مونرو گرفته شده، تصمیم گرفت مجموعه ای از داستان‌های «آلیس مونرو» را ترجمه کند. از علیدوستی در ویژه برنامه‌های بهار مجله فیلم هم داستان کوتاه چاپ شده بود.
 
 
 
 گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع:  هفته نامه همشهری جوان/ شماره 198
بازنشر اختصاصی سیمرغ
 
 مطالب پیشنهادی:
بازیگری، خوانندگی و خیلی چیزهای دیگر!!
ستاره‌های سینما که نقاشی‌ هم می‌کنند!
پارچه، قیچی، حرکت!
‌معروف‌ترین سینماگری که همه هفت هنر را تجربه کرده!!
این دفعه پشت دوربین!