در دنیا كم نیستند هموطنانی كه بنابه دلایل مختلف‌از كشور مهاجرت كرده‌اند و با سكونت در كشوری بیگانه، با سعی و تلاش خود به موفقیت علمی،اقتصادی، تحصیلی و ورزشی مختلفی رسیده‌اند. شاید شما هم گاه وبیگاه با نام و نشانی از این‌هموطنان در برنامه‌های تلویزیونی، روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها... مواجه می‌شوید. هر چه باشد باید اطمینان داشت كه فهرست ایرانیان موفق هیچ‌وقت تمامی‌ندارد. اما آنچه كه به بعضی از این‌چهره‌ها اهمیت می‌دهد آن است كه برخی از آنها علی‌رغم موقعیت مالی و اجتماعی خوبی كه در كشورهای دیگر دارند، هنوز ریشه‌های خود را با كشور و سرزمین مادری حفظ كرده‌اند و با علاقه‌به این آب و خاك در تلاش هستند تا قدمی مثبت برای این كشور بردارند.
(پیمان ابدی) یكی از همان ایرانی‌های جوانی است كه در موردش صحبت خواهیم كرد. او عضو تیم (اكشن كانسرت) یكی از چهار تیم مهم بدلكاری در شهر (كلن) آلمان است. اگر زبان آلمانی بدانید حتما نام او را در عنوان‌بندی سریال (هشدار برای كبری 11)، پلیس اتوبان و پلیس موتور سوار دیده‌اید. او علی‌رغم سال‌ها دوری از ایران فارسی را به خوبی حرف می‌زند و البته به زبان‌های آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی و انگلیسی نیز تسلط دارد. او بیش از بیست سال است كه در شهر كلن زندگی و تحصیل می‌كند. در این شهر در رشته روان‌شناسی ورزش تحصیل كرده است. این رشته یكی از بخش‌های روان‌شناسی می‌باشد كه سرو كار آن با ورزش كارانی است كه به دلیل‌وقوع اتفاق‌های ناخوش‌آیند از ورزش می‌ترسند. (ابدی) تحصیل در این رشته را تا مقطع دكترا ادامه داده و تحصیلات او به همین جاختم نمی‌شود. تحصیل در زمینه سینما و كارگردانی‌هم بخش دیگری از فعالیت اوست تا این جوان ایرانی بتواند در خلق و طراحی صحنه‌های هیجان‌انگیز مهارت خود را نشان دهد. (ابدی)چند ماهی در ایران خواهد ماند و امیدوار است بتواند در این مدت كلاس‌هایی را برای آموزش بدلكاری در ایران دایر كند. مساله‌ای كه سینمای‌ایران شدیدا به آن نیازمند است. گفت وگوی ما را با او بخوانید.
شما هم از آن جوان‌هایی بودید كه‌از كودكی به سینما علاقه داشتید؟
نه زمانی كه دانش‌آموز بودم علاقه زیادی به ورزش اسكی داشتم. در همان زمان برای ادامه‌تحصیل به آلمان رفتم. آنجا زمینه ادامه رشته اسكی فراهم نبود و من رشته ورزشی شیرجه را انتخاب كردم.
شما هم از آن جوان‌هایی بودید كه‌از كودكی به سینما علاقه داشتید؟
نه زمانی كه دانش‌آموز بودم علاقه زیادی به ورزش اسكی داشتم. در همان زمان برای ادامه‌تحصیل به آلمان رفتم. آنجا زمینه ادامه رشته اسكی فراهم نبود و من رشته ورزشی شیرجه را انتخاب كردم.
بعد چطور سر از حرفه پرمخاطره بدلكاری درآورید؟
در سال 1998 در دانشگاه با یك دعوت‌از سوی یك گروه بدلكار مواجه شدم تا یك‌صحنه بدلكاری را اجرا كنم. پلی در شهر كلن وجود دارد كه حدود 21 متر ارتفاع دارد و عمق‌آب چهارونیم متر است و جریان آب در آن رودخانه خیلی سریع است. در صحنه‌ای از یك فیلم خانمی كه روی این پل بازی داشت لیز می‌خورد و پایین می‌افتد. بعد از اجرای موفق‌این صحنه با دعوت‌های مختلف گروه بدلكاری برای اجرای این صحنه‌ها مواجه شدم و مدتی‌بعد هم عضو ثابت تیم آنها شدم.
در آن زمان چند ساله بودید؟
25 سالم بود.
شاید برای بسیاری از خوانندگان ما این سوال پیش بیاید كه هزینه تصادف اتومبیل‌های سریال هایی مانند (هشدار برای‌كبری 11) چگونه پرداخت می‌شود؟
این ماشین‌ها از طرف اسپانسر سریال به ماداده می‌شود. در آلمان تلویزیون ابزار مهمی برای تبلیغ است ما ماشین‌ها را مجانی می‌گیریم و البته همه آنها نو است. معمولا سه ماشین به ما می‌دهند كه یكی مال هنرپیشه اصلی است. یكی برای كاركردن و انجام عملیات بدلكاری و یك ماشین هم برای موارد پیش‌بینی نشده در اختیار ما قرار می‌گیرد.
آنها برای استفاده از این اتومبیل‌ها شرایط خاصی دارند؟
بله برای آنها مهم این است كه وسیله‌ای كه در اختیار ما قرار می‌دهند، در هیچ زمانی منفی نشان داده نشود. اگر قرار است ترمز ماشین نگیرد باید حتما نشان داده شود كه كسی ترمز آن را دستكاری كرده است.
برای انجام كار بدلكاری داشتن انگیزه مهم‌تر است یا چیزهای دیگر؟
رعایت مسائل ایمنی از داشتن انگیزه بسیار مهم‌تر است. یكی از دوره‌هایی كه ما می‌بینیم، دروه سه ماهه آتش‌نشانی است كه ما را برای مقابله با خطرها آماده می‌كند.
كار شما چقدر پرمخاطره است؟
من در شیرجه دچار آسیب شده بودم اما در این رشته بدترین اتفاقی كه برای من افتاد این بود كه در یك صحنه رانندگی یك ماشین باسرعت 110 كیلومتر بدون ترمز به ما برخورد كرد و این مساله باعث شد كه همكارم یك چشمش را از دست بدهد و من هم میله‌ای از پشت به كمرم رفت و از جلو سینه‌ام درآمد. اگر كمی آن‌طرف‌تر وارد می‌شد به قلبم خورده بود و من حالابه جای اینكه مقابل شما بنشینم و به سوال‌های شماجواب بدهم جای دیگری بودم. اما در مورد درصد حوادث با اطمینان می‌گویم كه اگر شما به یك رستوران در یك جای از دنیا بروید وغذابخورید، اگر احتمال مسمومیت شما سی‌درصد باشد، امكان حادثه دیدن در كار ما با توجه به محاسباتی كه انجام می‌شود بسیار كمتر است.
دركار شما چه تقسیم بندی خاصی وجود دارد؟ مثلا آیا بعضی از شما در پرش از ارتفاع، موتور سواری و ... نسبت به دیگران توانایی بیشتری دارید یا همه شما بر اجرای تمامی عملیات‌ها تسلط دارید؟
دراین رشته افرادی (سر بدلكار) می‌شوند كه در همه رشته‌ها تجربه بالایی كسب كرده باشند. مطمئنا ما د ر همه كارها حرفه‌ای نیستیم، اما به دلیل دوره‌های آموزشی فشرده و امكانات‌خاصی كه در اختیار ما قرار می‌گیرد، توانایی‌های بیشتری نسبت به یك بدلكار معمولی كسب می‌كنیم. البته بسته به نوع صحنه‌ای كه قرار است فیلم برداری شود همیشه فرد مشخص می‌آید و مثلا صحنه موتور سواری یا ماشین سواری را اجرا می‌كند. اما همزمان ما هم تمرین می‌كنیم تا در صورت عدم آمادگی یا بروز مشكل پیش‌بینی نشده، كار متوقف نشود.
تخصص شما در چه زمینه‌ای است؟
در ماشین سواری و پرش از ارتفاع، توانایی و مهارت بیشتری دارم.
قبل از مصاحبه اشاره كردید كه فعالیت شما در قالب یك تیم است. این تیم چند نفره است و چه تقسیم كاری در آن وجود دارد؟
در بخش اكشن تیم ما حدودا دوازده نفر است كه سه نفر از آنها سرپرست و سه نفر هم‌بدلكار است. تا چهار ماه پیش من بدلكار بودم و ازآن موقع كه توانستم ركورد جهانی را بشكنم به سربدلكار تبدیل شدم.
در بخش اكشن تیم ما حدودا دوازده نفر است كه سه نفر از آنها سرپرست و سه نفر هم‌بدلكار است. تا چهار ماه پیش من بدلكار بودم و ازآن موقع كه توانستم ركورد جهانی را بشكنم به سربدلكار تبدیل شدم.
این ركورد كجا شكسته شد؟
در صحنه‌ای از یك فیلم سینمایی، صحنه كتك‌كاری و تیراندازی بود كه در آن شخصیت مافیایی از طبقه هفتم به پایین پرت می‌شد. قرار نبود من صحنه بدلكاری را اجرا كنم. من فقط سرپرست بودم. اما به دلیل بارندگی و شرایط بد جوی، بر خلاف روال به جای استفاده از تشك‌های حاوی كیسه هوا، باید از جعبه‌های خالی مقوایی استفاده می‌كردیم، از تعداد جعبه‌های زیادی كه باید استفاده می‌كردیم به‌دلیل بارندگی فقط 100 جعبه قابل استفاده بود و باید بر روی یك مساحت یك متر و شصت در دو متر و چهل می‌پریدم. از آن، بالا كل مساحت محل پرش فقط اندازه یك قوطی كبریت دیده می‌شد. هیچ كس حاضر نبود این كار را انجام‌دهد. من این كار را كردم. چند روز بعد از آن كتاب ركوردهای گینس كه در انگلستان منتشر می‌شود به من زنگ زدند و گفتند كه اگر این كار را دوباره انجام دهم نام من در كتاب مذكور این ركورد ثبت خواهد شد. در یازده سپتامبر امسال در شهر فرانكفورت در حضور نهصد نفر از یك ارتفاع 22 متری پریدم و در همان مسیر پرش سه بار پشتك زدم و در روی 244 جعبه خالی فرود آمدم.
اگر احتمالا شما و یا یكی از همكارانتان در این حرفه آسیب ببیند چه حمایت‌هایی از شما می‌شود؟
من در رشته شنا، شیرجه رو هستم و تاكنون در هفده مسابقه بین‌المللی در آلمان و خارج از آلمان شركت كرده‌ام. به همین دلیل بیمه من با یك بدلكار عادی تفاوت دارد. به عنوان نمونه هر یك از پاهای من صد هزار یورو بیمه شده است و در صورت بروز حادثه این مبلغ به من داده می‌شود.
با كلمه ریسك در حرفه‌تان چقدرآشنایی دارید؟
ریسك بستگی به این مساله دارد كه چقدرروی كاری كه می‌خواهیم انجام بدهیم تمركز داشته باشیم. اگر بدانیم كه یك روزی خسته هستیم به هیچ عنوان كار نخواهیم كرد. چون اگر من صدمه ببینم این صدمه غیر قابل جبران خواهد بود.
در چه صحنه‌هایی تمركز بیشتری نیاز است؟
معمولا در صحنه‌های اتومبیل سواری علاوه بر بدلكار چند نفر دیگر هم تمرین می‌كنند تا اگر یكی نتوانست دیگران بتوانند انجام دهند. برای مثال یك بار قرار بود من از شیشه یك ساختمان كه در آن انفجاری رخ داده بود به‌بیرون پرت شوم كه تمركزم را از دست دادم.
اشاره كردی كه در قالب یك تیم عمل می‌كنید. این تیم چه فعالیت‌هایی می‌كند؟
ما ماشینی كه قرار است با آن تصادف كنیم را خودمان تحویل می‌گیریم و خودمان هم تعمیر می‌كنیم.
در كار شما محاسبات ریاضی و فیزیكی هم نقش عمده‌ای دارد؟
65 درصد محاسبه ریاضی است و 20درصد آن نیز به مسائل فیزیكی مربوط است. البته‌شخصا معتقدم باید 80 درصد از مغز استفاده كنیم و 20 درصد از بدن.
در ایران متاسفانه برای این بخش از كار هزینه زیادی پرداخت نمی‌شود. در آلمان اوضاع چطور است؟
مجموعا، حدود 25 درصد از بودجه كار برای صحنه‌های ویژه در نظر گرفته می‌شود.
در این سریال‌ها از جلوه‌های ویژه رایانه‌ای هم استفاده می‌شود؟
بله، اما جلوه‌های ویژه میدانی همیشه طبیعی‌تر و برای بیننده هم قابل باور است، اما كارگردان همیشه مساله مالی را هم باید در نظر بگیرد و بر اساس آن این صحنه‌ها را طراحی كند. اگر بودجه تولید زیاد نباشد، به ناچار بخشی از كار به صورت رایانه‌ای انجام خواهد شد.
صحنه‌های اكشن را هم همان كارگردانی می‌سازد كه صحنه‌های عاطفی را كارگردانی می‌كند؟
نه، صحنه‌های معمولی را كارگردانی خاصی می‌گیرد و صحنه‌های اكشن را یك نفر دیگر، جالب است بدانید كه این سریال‌ها محصول یك شبكه خصوصی است. این شبكه تولیداتش را به شبكه آر.تی.ال می‌فروشد. ما هم یك شركت خصوصی هستیم. این سریال‌ها در مرحله تولید به شبكه‌های مختلف ارائه می‌شوند و هر شبكه‌ای كه تمایل به خرید داشته باشد آن را می‌خرد.
نه، صحنه‌های معمولی را كارگردانی خاصی می‌گیرد و صحنه‌های اكشن را یك نفر دیگر، جالب است بدانید كه این سریال‌ها محصول یك شبكه خصوصی است. این شبكه تولیداتش را به شبكه آر.تی.ال می‌فروشد. ما هم یك شركت خصوصی هستیم. این سریال‌ها در مرحله تولید به شبكه‌های مختلف ارائه می‌شوند و هر شبكه‌ای كه تمایل به خرید داشته باشد آن را می‌خرد.
چه مدت زمانی صرف ساخت هقسمت از این سریال‌ها می‌شود؟
ساخت هر قسمت از این سریال‌ها سه ماه طول می‌كشد. صحنه‌های اكشن معمولا سه قسمت است كه بین دو تا چهار روز طول می‌كشد. ما از دوشنبه تا جمعه آماده می‌كنیم و شنبه و یك‌شنبه كار می‌كنیم. چون این روزها اتوبان‌ها خلوت‌تر است. گاه آسیب‌دیدگی هم پیش می‌آید كه سبب طولانی‌تر شدن كار می‌شود. بخش اكشن و درام هم همه چیزش با گروه درام فرق می‌كند. تنها نقطه اشتراك ما فقط گروه فیلم‌برداری است. البته دوربین‌ها هم فرق می‌كند. زیرا دوربین‌های ما دوربین فیلم‌برداری است اما دوربین بخش‌های عادی دی وی كم است. برای تصویربرداری از سریال كبری حداقل از 5 دوربین استفاده می‌كنیم.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: cinemaema.com
مطالب پیشنهادی:
تعقیب عاملان مرگ پیمان ابدی!
بازتاب خبر درگذشت «پیمان ابدی» در رسانه‌های خارجی
حادثه برای «پیمان ابدی» چگونه رخ داد؟؟
گزارش تصویری: مراسم تشییع پیکر پیمان ابدی
بروبچه‌های بدلکار سینما و تلویزیون را می‌شناسید؟!