صداها
کیانیان در این فیلم ،نقش نامزد رویا نو نهالی را بازی می‌کند که در نهایت به دست شخصیتی که پسیانی نقشش را بازی می‌کند، کشته می‌شود. سایه این قتل و سنگینی فضا بعد از ماجرای قتل روی تمام فیلم افتاده است و...
 
بازیگران در صداها
شخصیت پردازی و طراحی شخصیت برای فیلم نامه ای از نوع صدا‌ها، عنصری ضروری و حیاتی شمرده می‌شود. کارگردان صدا‌ها در عین تمرکز روی پیام اخلاقی و نتیجه گیری مضمونی، از اهمیت طراحی صحیح شخصیت‌های داستان هم غافل نشده و شخصیت‌هایی زنده و با روح را خلق کرده که بار اصلی کشمکش‌های درام را به دوش می‌کشند. البته نگاه تیره و تلخی که موتمن به شخصیت‌های اطرافش دارد، حال و هوایی سنگین بر فضای فیلم حاکم می‌کند. انگار نمونه‌هایی که آقای کارگردان از میان اجتماع پیرامونش برگزیده، همگی بین بد و بدتر (یا خراب و خراب‌تر) در نوسان هستند. شخصیت دختر معتاد با بازی طناز طباطبایی و اتفاقاتی که اطراف او می‌افتد، تماشاگر را در حال و هوای شخصیت‌های شمایل واری فرو می‌برد که بازیگران زن سینما از شخصیت معتاد ارائه کرده‌اند. فریماه فرجامی در «تیغ و ابریشم»،‌ باران کوثری در «خون بازی» و پانته آ بهرام در سریال «مسافر» شمایلی از زن معتاد نمایش داده اند که در حافظه تماشاگر ایرانی ثبت شده و لا یتغیر به نظر می‌رسد. بازی طباطبایی در صدا‌ها به نوعی در امتداد همان شمایل نگاری کلاسیک با جزئیات شخصیت پردازانه و مولفه‌های درونی است که اتفاقا برای مخاطب باور پذیر و آشناست.

رضا کیانیان
و رویا نونهالی هم بهترین بازی‌های خود را در صدا‌ها به نمایش گذاشته اند. بازی پرتنش وا کت‌های متعدد کیانیان  در کنار بازی متکی بر نگاه و میمیک نونهالی، بسیار تاثیر گذار و روان از آب درآمده است. کیانیان در این فیلم ،نقش نامزد رویا نو نهالی را بازی می‌کند که در نهایت به دست شخصیتی که پسیانی نقشش را بازی می‌کند، کشته می‌شود. سایه این قتل و سنگینی فضا بعد از ماجرای قتل روی تمام فیلم افتاده است و بر تیرگی حال و هوای درونی اثر افزوده است. بافت در هم پیچیده و چند لایه داستان ممکن بود این خطر را برای فیلم ایجاد کند که داستان رفته رفته دچار بی‌نظمی و از هم گسیختگی شود ولی کارگردانی منسجم و ماهرانه صدا‌ها اجازه نمی‌دهد که ذهن تماشاگر به گسست و آشفتگی گرفتار شود و تمرکز ذهنی او برای دنبال کردن سیر پیچیده و منقطع داستان از بین برود.
 
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: هفته نامه همشهری جوان/ شماره 236
بازنشر اختصاصی سیمرغ
 
مطالب پیشنهادی:
«صداها» بی‌سرو‌صدا آمد، اما کلی سروصدا راه انداخت!
ناشنیده‌ها درباره «صداها»
روایت غیرخطی بدون سربردن حوصله تماشاگر
 قطعات ‌پازل را كنار هم بچین‌
ترجیح می‌دهم «صداها» را مقابل سینماها بسوزانم!