حتما بار‌ها برایتان اتفاق افتاده که یک گونی فیلم برای تماشا کردن دارید اما هر چه به خودتان فشار می‌آورید، نمی‌توانید یکی از آن‌ها را برای دیدن انتخاب کنید. شروع می‌کنید به ورق زدن عکس‌هایشان تا...
 
چرا در فیلمزار!
اگر با تمام شدن جشنواره فجر دوز عشق فیلم خونتان بالا رفته این راهنمای جامع فیلم باز شدن را از دست ندهید
حتما بار‌ها برایتان اتفاق افتاده که یک گونی فیلم برای تماشا کردن دارید اما هر چه به خودتان فشار می‌آورید، نمی‌توانید یکی از آن‌ها را برای دیدن انتخاب کنید. شروع می‌کنید به ورق زدن عکس‌هایشان تا حال و هوای فیلم دستتان بیاید. اسامی بازیگران و کارگردان فیلم‌ها را چک می‌کنید تا ببینید کدامشان معروف تر و بهتر هستند. امتیازشان را در سایت‌های معتبر مثل IMDB می‌بینید تا شاید آن عدد‌ها بتوانند شما را راضی کنند تا دست به انتخاب یکی از آن‌ها بزنید. در نهایت بالاخره یکی را انتخاب می‌کنید و داخل دستگاه پخش تان می‌گذارید. نتیجه اما با این همه گشت و گذار این است که آخر فیلم می‌فهمید فیلم دیده شده آن چیزی نبوده که دنبالش می‌گشتید و به این نتیجه می‌رسید که چند ساعت از عمرتان را به راحتی هدر داده اید. اما برای این که از این جور اتفاقات کمتر برایتان بیفتد سری به نسخه پیچیده شده ما بزنید تا شاید ماجرا برایتان کمی روشن تر شود.
 
یک دستورالعمل علمی- کاربردی برای فیلم دیدن در خانه و سینما
شما در مقابل پرده نقره ای هستید
اول یک چیز را با هم طی کنیم و آن هم این است که در مورد سالن سینما چیزی به عنوان «بهترین جا» یا «مناسب ترین محل برای فیلم دیدن» نداریم؛ کسانی که به وجود چنین جایی اعتقاد دارند آدم را یاد تئودور درایزر (داستان نویس کبیر آمریکایی) پس از ناکامی در فروش اولین کتابش می‌اندازند. درایزر پس از این اتفاق بدیمن در اتاقش را بست و صندلی اش را گذاشت وسط اتاق و به خیال این که بهترین جای صندلی را در اتاق پیدا کند، هی صندلی اش را چرخاند. آن قدر صندلی را برای پیدا کردن چنین جایی چرخاند تا این که سر از تیمارستان در آورد. در ضمن به سندروم جای خالی هم نباید دچار شوید، یعنی اگر بر فرض وارد یک سالن سینمای خالی شدید، باید حدودا بدانید دوست دارید کجا بنشینید و این آگاهی را داشته باشید که نشستن در آن جای خاص چه حال و هوایی به فیلم دیدنتان می‌بخشد. حالا اگر خیلی دربند نشستن در بهترین جای سالن نباشید، می‌توانید به این توصیه‌های کلی عمل کنید:
 
فیلم دیدن در سالن سینما
جلوی سالن: اکثر سینما رو‌ها از نشستن در ردیف‌های جلو پرهیز دارند ولی صندلی‌های نزدیک به پرده سینما بیخودی اسمشان این قدر بد در رفته. اتفاقا برای کسانی که دوست دارند کاملا در دنیای فیلم غرق شوند، این جا بهترین جاست. این درست که در صندلی‌های جلو تطبیق دید با پرده کمی طول می‌کشد ولی این قسمت سالن تنها جایی است که می‌توانید با پرده سینما به وحدت برسید، یعنی اگر کسی در دیدرس تان نباشد، ممکن است نزدیک بودن بیش از حد به پرده طی یک توهم بصری غریب منجر به این حس شود که یکی از آدم‌های فیلم روی پرده هستید.
 
مرکز سالن:
این جا از لحاظ شدت همهمه قابل قیاس با مرکز اتوبوس‌های شانزده و نیم متری (یعنی درست قسمت آکاردئونی‌شان) است! نشستن در چنین جایی به آدم‌های خیلی «مردمی»ای که دوست دارند همیشه در «دل مردم» بنشینند، توصیه می‌شود؛ شریان حیاتی سینما که کلیه بحث‌های انتقادی، متلک‌ها، دهن کجی‌ها، توضیح واضحات و تفسیر و پاورقی‌های تماشاچیان هنگام پخش فیلم، در آن با فشار بالا جریان دارد. برای همین، این قسمت برای تماشای فیلم‌های بزرگ که دنبال کردنشان دقت می‌طلبد جواب نمی‌دهد؛ در عوض تفریحات سالم جوانان نسل ما یکی هم این است که دسته جمعی به تماشای فیلم‌های در پیت بروند و با گذاشتن سالن سینما روی سرشان به کاتارسیس برسند!
 
انتهای سالن:
نمی‌توان کتمان کرد که  «انتهای سالن» بهترین چشم انداز را دارد ولی از طرفی دیگر حس «لژنشین» بودن را به تماشاچی القا می‌کند و ممکن است فاصله زیادتان با پرده باعث شود فکر کنید حوادث و ماجراهای فیلم همین طور در دور دست برای خودشان جریان دارند و چندان ربطی به خود شما ندارند. این را هم باید در نظر گرفت که اگر در چنین جایی بنشینید سر راه دیدتان کلی آدم هست و شاید این باعث شود به جای تماشای فیلم، به ثبت کننده واکنش‌های تماشاچی‌ها تبدیل شوید.
 
فیلم دیدن در خانه
توهم فیلم دیدن در خانه پای مانیتور و تلویزیون شاید به پای توهمی که فیلم دیدن در سالن سینما ایجاد می‌کند، نرسد اما باید در نظر بگیرید که برای تماشای فیلم‌های کلاسیک تاریخ سینما و بیشتر فیلم‌های روز جهان تنها همین راه را دارید.
فیلم دیدن در خانه از آن جا که خودتان مدیر سالن سینما و کنترل چی هستید، نسبت به فیلم دیدن در سینما مزیت‌های آشکاری دارد. شاید مهم ‌رینش هم این باشد که در خانه فیلم دیدن می‌تواند با تمرکز بیشتری صورت بگیرد.
مثل سالن‌های سینمای ما با شروع فیلم همچنان به داخل سالن آدم راه نمی‌دهند (چنانچه البته در اتاقی کم رفت و آمد در خانه فیلم ببینید!) و البته متصدیان سالن هنوز فیلم تمام نشده؛ در‌های سالن را باز نمی‌کنند.
اما حواستان باشد چنانچه دسته جمعی فیلم می‌بینید به خاطر راحتی فضای خانه هنگام پخش فیلم با هم گپ و گفت نکنید و در طول تماشای فیلم آشنایانتان را چون غریبه‌های سالن سینما در نظر بگیرید تا توهم فیلم سر تا پایتان را بگیرد.
 
فیلم دیدن در سینما تک‌ها
به جز سالن‌های سینما و خانه حواستان به فیلم دیدن در سینما تک‌ها (سالن‌های سینمای مخصوص پخش فیلم‌های ویژه) هم باشد.
خیلی از فیلم‌های قدیمی یا روز را فقط در این سالن‌ها می‌توانید روی پرده ببینید (مثل خیلی از فیلم‌هایی که در این چند صفحه بهتان پیشنهاد می‌کنیم)
قدیم تر‌ها سینما تک‌ها در ایران متنوع تر از امروز بودند؛ از فیلم خانه ملی بگیرید تا سالن کوچک حوزه هنری. اما الان هم اگر بگردید می‌توانید جای خاصی برای دیدن این نوع فیلم‌ها پیدا کنید؛ مثل کانون فیلم جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران.
 
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: هفته نامه همشهری جوان، شماره 248
بازنشر اختصاصی سیمرغ
 
مطالب پیشنهادی:
راهنمای دیدن فیلم برای وقت‌هایی که مریض هستید!!
جشنواره فجر و فیلم‌هایی که دیدنشان توصیه می‌شود
6 دلیل برای تماشای «تنها دو بار زندگی می‌کنیم»
 بهترین عکس‌های سینمایی سال ۲۰۰۹
برترین فیلمهای تاریخ سینما با موضوع کریسمس