كلمات جمشید مشایخی با یاد حمید سمندریان ناتمام ماند +عکس

یازدهمین جشن سالانه انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر با تقدیر از گروه تئاتر «پازارگاد» به سرپرستی زنده یاد حمید سمندریان و اهدای نشان ویژه «نوشین» به هما روستا برگزار شد.
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در مراسمی كه  ـ ششم مهر ماه ـ در تالار ایوان شمس برگزار شد،‌ پری صابری و پرویز پورحسینی به عنوان دو تن از اعضای قدیمی گروه تئاتر «پازارگاد» نشان ویژه‌ی عبدالحسین نوشین را به هما روستا همسر حمید سمندریان اهدا كردند.
پری صابری با اظهار تاسف فراوان از درگذشت حمید سمندریان، این اتفاق را ضایعه‌ای بزرگ برای تئاتر ایران دانست و یادآور شد: گروه «پازارگاد» بهترین نمایش‌ها را اجرا كرد. مطمئنم روح و كار حمید سمندریان همیشه زنده خواهد بود و امیدوارم كار و تلاش او برای دیگران الگو باشد. چرا كه عاشقانه تئاتر هرگز خسته نمی‌شوند . آرزو دارم روح سمندریان آسوده باشد همچنان كه دیگران راهش را دنبال می‌كنند.
پرویز پورحسینی نیز با اشاره به شكل‌گیری گروه تئاتر «پازارگاد» در اوایل دهه 40 گفت: حمید سمندریان همیشه برای ما زنده است نمایش‌های بسیار جالبی اجرا كردیم و گروهی بسیار قوی داشتیم اما هیچ چیز و هیچ كس جای خالی سمندریان را پر نمی‌كند.
در ادامه نشان ویژه «نوشین» به هما روستا اهدا شد اما‌ روستا به علت تاثر فراوانش از پخش تصاویر مربوط به مراسم خاكسپاری حمید سمندریان، نتوانست سخنی بگوید و فقط از حاضران عذرخواهی كرد.


*** جمشید مشایخی: لیاقت این همه تشویق را ندارم
در بخش نكوداشت هنرمندان باسابقه، با پخش تصاویری از جمشید مشایخی تقدیر شد. در این تصاویر هنرمندانی چون علی نصیریان،‌ محمدعلی كشاورز،‌ داوود رشیدی‌، مرتضی احمدی،‌ عزت الله انتظامی،‌ بهزاد فراهانی‌، نصرت كریمی‌، ایرج راد‌ و حمید سمندریان مطالبی را درباره جمشید مشایخی ارائه كردند. سپس جواد مجابی نشان ویژه‌ی این بخش را به جمشید مشایخی اهداء كرد.
مجابی گفت: بسیار خوشحالم در نكوداشت هنرمندی بزرگ و استاد تئاتر حضور دارم تجلیل از مشایخی، تجلیل از تئاتر و هنر است؛ گرچه مرز هنر او فراتر از ایران است.
وی ادامه داد: پنجاه سال است تئاتر‌ها را دنبال می‌كنم اما وقتی به عملكرد مدیریت تئاتر در این مدت نگاه می‌كنیم می‌بینیم همواره سیر نزولی داشته و فضا برای هنرمندان سخت‌تر شده است. امیدوارم با وجود این سقوط، عشق به تئاتر همانگونه كه در دل هنرمندان بزرگ هست با همان شدت هم در دل جوان‌ها وجود داشته باشد، جوان‌هایی كه با علاقه فراون می‌كوشند تئاتر را زنده نگه دارند.
مجابی تاكید كرد: تا فرهنگ ایران وجود دارد تئاتر هم هست و مدیون پیشكسوتانی مانند جمشید مشایخی هستیم. امیدوارم روزگاری شاهد شكوفایی واقعی تئاتر باشیم نه اینكه فقط آمار و ارقام بدهیم بلكه مردم نفس به نفس با تئاتر دمخور باشند و از این راه فرهنگ انتقال پیدا كند.
جمشید مشایخی نیز در برابر تشویق حاضران گفت: لیاقت این همه تشویق را ندارم شاگرد همه شما هستم.
او با یادآوری حمید سمندریان دچار تاثر شد و نتوانست جمله‌اش را تمام كند.
مشایخی در ادامه از بستن روزنامه‌ «شرق» و دیگر روزنامه‌ها اظهار تاسف كرد و شعری خواند.


*** شمس لنگرودی به قاضی‌زاده نشان داد
در ادامه این برنامه، با پخش كلیپی از علی اكبر قاضی‌زاده ـ روزنامه‌نگار با سابقه، استاد دانشگاه و نویسنده، تقدیر شد.
در این كلیپ قاضی‌زاده به نقش و تاثیر مطبوعات اشاره و از حمید سمندریان به عنوان یكی از استادانشان در دانشگاه یاد كرد.
وی در این تصاویر گفت: بیش از 40 سال است كار روزنامه‌نگاری می‌كنم اما افتخارم را در لحظه‌ای می‌دانم كه توانسته باشم اثری گذاشته باشم. دریافت یادگاری به نام نوشین افتخاری بسیار بزرگ برایم است.
سپس شمس لنگرودی ـ شاعر و نویسنده ـ نشان نوشین را به قاضی‌زاده اهداء كرد. قاضی زاده كه در میان تشویق حاضران روی صحنه آمد، با اظهار تاسف از بسته شدن روزنامه «شرق» گفت: تعطیلی «شرق» و هر روزنامه دیگری، حادثه‌ بزرگ برای جامعه ما است. برخی فكر می‌كنند تعطیلی یك روزنامه فقط به روزنامه‌نگاران آن مربوط می‌شود در حالی كه این تاثیر بسیار عمیق‌تر و به معنای قطع گفت وگو در جامعه است. امیدوارم روزی را ببینیم كه مطبوعات بتوانند نقش خود را در جامعه ایفا كنند؛ نقش اطلاع‌رسانی كه بسیار بزرگ و اثرگذار است.

*** تقدیر از عضو فعال انجمن
در بخش تقدیر از عضو فعال انجمن نیز با پخش تصاویری از عباس غفاری تقدیر شد. در این تصاویر، اعضای انجمن مطالبی را درباره عباس غفاری ارایه كردند.
سپس محمد چرم‌شیر روی صحنه آمد و جایزه عباس غفاری را اهداء كرد.
چرم‌شیر هنگام ارائه‌ی این جایزه گفت: اگر عباس امروز برای ما دایره المعارف تئاتر است به این دلیل است كه در تئاتر حضور دارد. او متعلق به نسلی است كه تئاتر آنقدر برایشان عزیز بود كه به دیدن همه نمایش‌ها می‌رفتند متاسفم امروز ما فقط به تماشای نمایش‌هایی می‌رویم كه آنها را دوست داریم.
عباس غفاری نیز در سخنانی گفت: تقدیر شدن در این جمع و گرفتن جایزه از دست استادم برایم بسیار خوشایند است. به طور همزمان دو حرفه‌ی روزنامه نگاری و تئاتر را كه جزو سخت‌ترین حرفه‌ها است انتخاب كردم كه با وجود سختی فراوان، هیچ یك شغل به حساب نمی‌آیند.
او از بیكاری هنرمندان تئاتر و روزنامه‌نگاران ابراز تاسف كرد و ادامه داد: یكی دو سال اخیر جزو سخت‌ترین سال‌ها برای روزنامه‌نگاران در سراسر جهان بوده‌، برای آنها كه خواسته‌اند آگاهی بدهند.
غفاری سخنانش را با خواندن قطعه شعری از شمس لنگرودی به پایان رساند.

*** معرفی كارگردانان برتر سال 90
در بخش دیگری از این برنامه جوایز كارگردان‌های برگزیده سال 90 كه به انتخاب اعضای انجمن و با رای مخفی آنها انتخاب شده اند، ارائه شد.
حمید پورآذری جایزه سوم را به جلال تهرانی برای نمایش «مخزن» ارائه كرد.
همچنین محمد رضایی‌راد جایزه رتبه دوم را به محمد یعقوبی برای نمایش «خشكسالی و دروغ» اهداء كرد.
یعقوبی ضمن ابراز خرسندی از حضور رضایی‌راد در این برنامه گفت: چند سال است او كار نمی‌كند و دلیل كار نكردنش را نمی‌دانیم. امیدوارم تصمیم‌گیران با درایت و هوش بیشتری تصمیم گیری كنند. با كاركردن افراد است كه جامعه پیشرفت می‌كند. رضایی راد را تحسین می‌كنم كه با وجود مشكلات و عوامل بازدارنده، همچنان می‌نویسد.
رضایی‌راد نیز گفت: افتخار می‌كنم جایزه یعقوبی را به او می‌دهم؛ او برای من نویسنده‌ی متن‌های مجروح است.

*** امجد و دوری خودخواسته‌ از تئاتر
همچنین حمید امجد، دیگر هنرمند تئاتر جایزه رتبه اول را به امیررضا كوهستانی برای اجرای نمایش «ایوانف» اهداء كرد.
امجد كه یك دهه است در تئاتر كار نكرده، گفت: شاید خیلی دیر متوجه شدم آدمی وقتی كار نمی‌كند، گویی احترامش بیشتر حفظ می‌شود.
وی در عین حال تاكید كرد: دوری من از صحنه به این دلیل نیست كه دیگر تئاتر را دوست ندارم بلكه دلم خیلی برای صحنه تنگ شده و منتظر روزی هستم كه عوامل بیرونی و درونی تئاتر را فرسوده نكند. نیاز دارم تئاتری اجرا كنم كه متعلق به خود و دلخواه خودم باشد. وقتی فكر می‌كنی نمی‌توانی صدایت را آنگونه كه دوست داری به دیگران برسانی بهتر می‌بینی كار نكنی تا شاید صدایت را بهتر بشنوند. دوری خودخواسته‌ی من از تئاتر به معنی دوست نداشتن صحنه نیست.
سپس امیررضا كوهستانی كه هنوز درگذشت سمندریان را به روستا تسلیت نگفته است، خطاب به او گفت: هنوز نتوانسته‌ام درباره آن ماجرا با شما صحبت كنم چون اعتقادی به آن ندارم. فكر نمی‌كنم كسی از جمع ما رفته باشد. به همین دلیل هنوز خدمت شما تسلیت نگفته و نخواهم گفت.
كوهستانی ادامه داد: ای كاش این جایزه‌ها باعث می‌شد كمی حالمان بهتر شود و حتی بتوانیم به آن افتخار كنیم. به این جایزه افتخار نمی‌كنم وقتی می‌دانم در غیاب بسیاری از هنرمندان آن را گرفته‌ام وقتی هنرمندانی مانند محمد رحمانیان‌،حمید امجد‌، حامد محمدطاهری و... كار نمی‌كنند. چرخاندن حمید سمندریان در سالن‌های تئاتر از گناه كسانی كه نگذاشتند تئاتر اجرا كند، چیزی كم نمی‌كند.
امیررضا كوهستانی در پایان سخنانش خطاب به مدیران هنری قطعه شعری درباره شرایط متغیر دنیا عوض می‌شود.

*** برگزیدگان مسابقه مطبوعاتی
در این برنامه جوایز برگزیدگان مسابقه مطبوعاتی انجمن اهداء و بیانیه هیات داوران توسط حمیدرضا مدقق ـ عضو هیات داوران ـ‌ قرائت شد.
در بخش «عكس» سارا ساسانی‌ جایزه این بخش را گرفت.
در بخش گزارش سید جواد اشكذری جایزه گرفت.
در بخش «مقاله» نیز كیوان محمدی و نیایش پورحسن به طور مشترك جایزه این بخش را گرفتند.
در بخش «گفت وگو» فروغ سجادی جایزه گرفت و امین عظیمی جایزه هر دو بخش «یادداشت» و «نقد» را دریافت كرد.
عظیمی كه برای انتشار مطالبش در روزنامه «روزگار» جایزه گرفت، هنگام گرفتن جایزه‌اش گفت: متاسفانه آنقدر عمر مطبوعات در كشور ما محدوداست كه روزنامه «روزگار» به یك خاطره تبدیل شده است. متاسفم كه روزنامه «شرق» نیز دچار سرنوشت روزگار شده است.
امین عظیمی جایزه‌اش را به رامتین شهبازی، علیرضا نراقی،‌ محسن حسن‌زاده و دیگر كسانی كه در صفحه تئاتر «روزگار» قلم می‌زدند، اهداء كرد.
در بخش «ترجمه» نیز هیات داوران، جایزه را به بهشته هادیان اهداء كرد.
به گزارش ایسنا، در این برنامه با حضور هنرمندانی همچون رویا تیموریان،‌ مسعود رایگان‌، اسدالله امرایی، مجید رضاییان، خسرو احمدی، علی اصغر دشتی، علی سرابی، آیدا كیخایی، علی شمس و ... برگزار شد، دو قطعه موسیقی نواخته شد.
این مراسم با دبیری و اجرای رسول صادقی برگزار شد.