سه، پنج، دو
فرهاد آییش نقش حشمت‌خان را بازی می‌كند و به نوعی قهرمان اصلی قصه است. او بتازگی باشگاهی خریده است و از آنجا كه در مورد فوتبال و مسائل مربوط به آن اطلاعات زیادی ندارد، موقعیت‌های طنزی را....
 
شوخی تلویزیون با فوتبال
باز هم ورزش بهانه‌ای شد تا كارگردان‌ها بار دیگر فیلمسازی را در این حیطه تجربه كنند. اتفاقی كه سابق بر این هم افتاده است؛ تجربه‌ای كه چندان در سینما مورد قبول مخاطبان خود واقع نشد و فروش نه‌چندان بالای فیلم‌ها هم بیشتر به این مساله دامن زد. مجموعه طنز «سه، پنج، دو» با موضوع فوتبال و حواشی آن از شنبه 4 تیر ماه هر شب ساعت 45/21 دقیقه روی آنتن است. این مجموعه براساس طرحی از سوی گروه ورزش و تفریحات شبكه تهران برای پخش تابستانی از این شبكه در نظر گرفته شده است. كارگردانی این مجموعه طنز را حسین سهیلی‌زاده به عهده دارد؛ كارگردان نام‌آشنایی كه پیش از این نیز با مجموعه‌هایی چون فاصله‌ها، ترانه مادری و دلنوازان سعی كرده است حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد.
ماشالله‌خان، بزرگ خاندان پس از مرگ همه ثروت خود را به برادرزاده‌اش، حشمت‌خان می‌بخشد. حشمت و خانواده‌اش كه پیش از این یك زندگی معمولی داشته‌اند تصمیم می‌گیرند با خرید یك باشگاه ورزشی، تحولی بزرگ در زندگی خود ایجاد كنند. داستان از جایی شروع می‌شود كه حشمت‌خان با این كه سررشته‌ای از ورزش و فوتبال ندارد، این پیشنهاد را می‌پذیرد و لحظاتی طنز و شیرین در قصه رقم می‌خورد. تهیه‌كنندگی مجموعه «سه، پنج، دو» را علی‌اكبر جناغی به عهده دارد و علیرضا كاظمی‌پور و سعید جلالی آن را نوشته‌اند. معمولا روال بر این است كه هر موضوعی در جایگاه خود، جالب توجه و پرطرفدار است و وقتی تلفیقی به لحاظ اجرا و پرداخت در آن انجام می‌شود دیگر به اندازه كافی جذاب و پرطرفدار نیست. باید دید این بار قرار است چه اتفاقی بیفتد و آیا شوخی با یك ورزش پرطرفدار می‌تواند سریالی تابستانی را به مجموعه‌ای پرمخاطب تبدیل كند؟
در این مجموعه بازیگرانی چون فرهاد آییش، شهره لرستانی، رضا رویگری، سیاوش خیرابی، رامین ناصر نصیر، مریم خدارحمی، علی اشكان و حامد كیازال ایفای نقش می‌كنند.

طنز و واقعیت به روایت یكدیگر
حسین سهیلی‌زاده
پس از سال‌ها پرداختن به موضوعات اجتماعی ـ خانوادگی تصمیم به تغییر ژانر گرفته و با ساخت مجموعه «سه، پنج، دو» بر آن است كه بخت و اقبال خود را در این حیطه نیز بیازماید. البته او با این ژانر چندان هم بیگانه نیست و قبلا هم با ساخت مجموعه‌هایی چون رانت‌خوار كوچك و خانه آرزوها آن را تجربه كرده است. در حال حاضر سریال سراب هم از این كارگردان روی آنتن است. وقتی از او می‌پرسم كه آیا «سه، پنج، دو» تنها خاص علاقه‌مندان به ورزش فوتبال است یا طیف وسیع‌تری از مخاطبان را شامل می‌شود در پاسخ می‌گوید: «درست است كه این سریال فوتبال را محور اصلی قرار داده است، ولی در عین حال می‌بینیم به خانواده‌ها و مسائل اجتماعی دیگر هم توجه می‌كند. اساسا هدف ما از سریال‌سازی این است كه بتوانیم طیف وسیعی از بینندگان را راضی نگه داریم، بخصوص برای خود من كه حدود 8 سال كار طنز نساخته بودم، مشكل‌تر بود. طی این سال‌ها فیلمنامه‌های زیادی با محتوای طنز به دستم می‌رسید كه هیچ كدام از آنها پتانسیل لازم را برای یك مجموعه چند قسمتی شدن به لحاظ جذب مخاطب نداشتند.» سهیلی‌زاده می‌افزاید: «سلیقه مخاطب تلویزیون در سال‌های اخیر بشدت تغییر كرده است. این مخاطب دیگر بیننده سال‌ها قبل نیست كه بتوان با هر ترفندی او را جلوی تلویزیون نشاند. به نظر من در وهله اول باید سلیقه مخاطب را بخوبی شناخت و به نظر و سلیقه او احترام گذاشت. این همان رمز موفقیت سینما و تلویزیون در همه دنیاست.»
به سهیلی‌زاده می‌گویم وقتی با نگاهی طنزبه موضوعی پرطرفدار مثل فوتبال پرداخته می‌شود، قطعا آن كار با درصد بالایی از خطر همراه خواهد بود. در جواب با این گفته موافقت می‌كند و در پاسخ می‌گوید: «به هر حال انجام هر كاری با خطر مخصوص به خود همراه است. چه‌بسا كه سریال‌سازی هم از این قاعده مستثنا نبوده و نیست. این كار بستر خوبی برای پرداخت داشت و تا بدین جای كار خوشبختانه بخوبی سپری شده است.» سهیلی‌زاده در ادامه می‌افزاید: «سعی ما بر این بود كه بحث اخلاق و اخلاقگرایی را در این مجموعه در قالب طنز مطرح كنیم، چراكه محور اساسی «سه، پنج، دو» اخلاق است. هدف همه ما بر این بوده است كه با ساخت مجموعه‌های اینچنینی تلنگری به جامعه ورزشی زده باشیم. در عین حال كه هیچ گاه سعی نكردیم با به تمسخر كشیدن و لودگی، حرفه یا شخص خاصی را زیر سوال ببریم.» وی در مورد انتخاب بازیگرانی كه در این مجموعه حضور دارند، می‌گوید: «فكر می‌كنم بازیگران خوب و شایسته‌ای برای ایفای نقش در نظر گرفته شده‌اند و به نظرم تا اینجای كار بازی‌ها گرم و قابل باور بوده است. دوستان زیادی برای تهیه این مجموعه تلاش كردند و امیدوارم این كار از سوی مخاطب خود دیده و قابل قبول واقع شود.»

ما برای وصل كردن آمدیم
فرهاد آییش
نقش حشمت‌خان را بازی می‌كند و به نوعی قهرمان اصلی قصه است. او بتازگی باشگاهی خریده است و از آنجا كه در مورد فوتبال و مسائل مربوط به آن اطلاعات زیادی ندارد، موقعیت‌های طنزی را در سیر داستان به وجود می‌آورد. آییش اساسا «سه، پنج، دو» را طنز موقعیت می‌داند و ژانر خاصی برای این سریال قائل نیست. او می‌گوید: «خیلی به این دسته‌بندی‌ها معتقد نیستم. آنچه از همان ابتدا برایم اهمیت زیادی دارد این است كه به نقشم وفادار بمانم و معمولا تلاش می‌كنم خیلی غلو شده جلوی دوربین ظاهر نشوم. درست است كه یك نقش طنز نیاز به ابزارهایی برای دیده شدن دارد، ولی این بدان معنی نیست كه خیلی چیزها را زیر پا بگذارد. غلو شدن نقش باید تا مرزی پیش برود كه بازیگر را از منطق شخصیتی‌اش دور نكند، چرا كه همیشه آن طنزی برای مخاطب جالب و جذاب بوده كه بازیگر، منطق و تداوم شخصیتی خودش را حفظ كند و به قولی از نگاه روانشناختی، وحدت شخصیتی داشته باشد. این دقیقا همان چیزی است كه باعث می‌شود كاراكتر‌ها درست و در جای خود ظاهر شوند و تیپ را به شخصیت نزدیك كند».
از آییش می‌پرسم چقدر فوتبالدوست است و فوتبال و حواشی مربوط به آن را دنبال می‌كند كه می‌گوید: «خیلی فوتبالی نیستم و به دنبال حواشی آن هم نمی‌روم. از ابتدا كه این نقش به من پیشنهاد شد نگران بودم كه نكند این كار حواشی خاصی ایجاد كند. در هر صورت خیلی خوشحالم كه اهالی فوتبال این اجازه را به ما دادند تا با آنها شوخی كنیم. البته گفتنی است ما هم تلاشمان را كردیم تا به كسی توهین نشود.» آییش معتقد است: «به نظر من كمدی ایران نیاز دارد در سر راهش خیلی سنگ نیندازند، چرا كه در كشورهای دیگر حتی با سیاستمدارهای بزرگ هم شوخی می‌شود. در همه دنیا رسم است آدم‌ها وقتی با كسی شوخی می‌كنند یعنی عشقی هم به آن دارند. امیدوارم كمدی در ایران به جایگاه خوبی برسد و این شعار را دنبال كند كه ما برای وصل كردن آمدیم.»

نقشی كه خیلی هم منفی نیست
رضا رویگری
در این مجموعه نقش سیروس دربندی را بازی می‌كند. مدیرمسوول یك روزنامه ورزشی كه بتازگی مشاور باشگاه ورزشی شده و به قولی آدم زرنگ و موقعیت‌طلبی است. خودش درباره نقشی كه عهده‌دار آن است، می‌گوید: «خیلی كاراكتر دربندی را منفی نمی‌دانم، چون این شخصیت بنا به موقعیتی كه در آن قرار می‌گیرد سعی دارد حداكثر استفاده را از آن موقعیت داشته باشد.» طی سال‌های اخیر بیشتر نقش‌هایی كه رویگری به عهده داشته تا حدودی منفی بوده‌اند. غیر از كیان در سریال مختارنامه. او خیلی با این گفته موافق نیست و در پاسخ می‌گوید: «معمولا سعی می‌كنم نقش‌هایم را زندگی كنم. دربندی را هم یك شخصیت كاملا خاكستری می‌دانم.» رویگری پیش از این نیز در فیلم‌ها و مجموعه‌هایی چون اخراجی‌ها 3 و دارا و ندار حضور داشته است. او از اولین تجربه همكاری خود با حسین سهیلی‌زاده بسیار خرسند است و می‌افزاید: «سهیلی‌زاده كارگردان بسیار بااخلاقی است و در عین حال شناخت لازم و كافی از تصویر و دكوپاژ صحنه دارد. اطمینان دارم این مجموعه می‌تواند در قسمت‌های ابتدایی طرفداران زیادی داشته باشد».

همكاری یك گروه ثابت
مهدی آزادی
در سمت مدیر صدابرداری با این پروژه همكاری می‌كند. از سال 52 وارد مدرسه سینما و تلویزیون شده و حاصل كارهای اخیرش طی این سال‌ها فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی زیادی بوده است. خودش می‌گوید: «افتخار می‌كنم كه در تمام كارهای حسین سهیلی‌زاده حضور داشته‌ام». وی صدابرداری مجموعه‌ای طنز و درام را متفاوت از هم می‌داند و می‌افزاید: «سه، پنج، دو كار مشكلی بود؛ چون مجموعه طنز این‌گونه می‌طلبد كه بازیگر برای ادای دیالوگ‌ها و بازی‌اش مانور ویژه‌ای روی صدایش داشته باشد و این قضیه كنترل صدای بازیگر را برای گروه صدابرداری تا حد زیادی سخت و دشوار می‌كند. خیلی جاها میزان صدای بازیگر تا حد زیادی یكمرتبه بالا می‌رود و باید در آن واحد كنترل شود.» مهدی آزادی یك خصوصیت ویژه برای گروهی كه با آن كار می‌كند قائل است. وی می‌گوید: «از حدود سال‌های 81 به این طرف تقریبا در تمام مجموعه‌هایی كه با سهیلی‌زاده همكاری داشته‌ام شاهد یك گروه ثابت بوده‌ام. به نظر من این یك نكته كاملا مثبت برای گروه است. امیدوارم با همه مشكلاتی كه در كار داشتیم «سه، پنج، دو» خوب دیده شود.

دختری با چهره معصوم و دوست‌داشتنی
 مریم خدارحمی،
نقش شایسته دختر دربندی را بازی می‌كند. اصالتا اصفهانی است و از 17 سالگی فعالیت بازیگری خود را با مجموعه‌هایی چون یك‌وجب خاك، سایه‌ای در تاریكی، ارمغان تاریكی و چند اپیزود از مجموعه شاید برای شما هم اتفاق بیفتد، آغاز كرده است. او می‌گوید: «شایسته بچه طلاق است. دختری بسیار آرمانگرا كه تنها با پدرش زندگی می‌كند. خصوصیات منحصر به فرد خودش را دارد و به نوعی همه چیز را روی نظم و اصول خاص خودش می‌بیند. شغلش آنالیزور فوتبال است». خدارحمی چهره معصوم و مهربانی دارد و معمولا نقش‌های مثبت را بازی می‌كند. خودش معتقد است: «خیلی مراقب هستم در نقشی كه به عهده می‌گیرم كلیشه نشوم. شاید منفی‌ترین نقشی كه تا به حال بازی كرده‌ام اپیزودی از مجموعه شاید برای شما هم اتفاق بیفتد، بود. یادم می‌آید بعد از پخش این كار خیلی از دوستانم با من تماس گرفتند و برایشان عجیب بود كه من چنین نقشی را بازی كرده‌ام. از حضور در این مجموعه بسیار خوشحالم و مدت‌ها بود دوست داشتم در مجموعه‌ای كه سهیلی‌زاده كارگردان آن است بازی كنم. وقتی این نقش به من پیشنهاد شد مطمئن بودم نقش خوبی است و جای كار زیادی دارد. محور اصلی این مجموعه، اخلاقگرایی است. چیزی كه برایم همیشه اهمیت ویژه‌ای داشته و خوشحالم كه «سه، پنج، دو» هم از این قاعده مستثنا نبود.» خدارحمی در پایان یادآور می‌شود: «به نظر من این مجموعه ظرفیت بالایی برای دیده شدن دارد، ولی شبكه 5 تبلیغات زیادی برای آن نكرد و ساعت پخش متفاوت به آن لطمه زیادی زد. به نظرم در حق این كار اجحاف زیادی شده است.

دیگر برایم عادت شده است
سال‌هاست آتوسا شاه‌سیاه را در تیتراژ مجموعه‌های تلویزیونی در سمت منشی صحنه دیده و می‌شناسیم. از سال 76 فعالیت خودش را در این حیطه شروع كرده و پس از فیلم‌ها و مجموعه‌هایی چون وفا، صاحبدلان، شكرانه، دلنوازان، فاصله‌ها، ترانه مادری و سراب، اینك در «سه، پنج، دو» با این گروه همراه است. وی می‌گوید: «یكی از خصوصیات سهیلی‌زاده این است كه به گروه خود و بخصوص منشی صحنه و دستیار كارگردان و برنامه‌ریزش بسیار اعتماد می‌كند. خود من هم همیشه سعی كرده‌ام جواب این اعتماد را بدهم.» از او می‌پرسم با توجه به این‌كه فیلمنامه هر شب و قسمت به قسمت به دست آنها می‌رسد برایش سخت نیست برنامه‌ریزی مشخصی برای رج زدن كارش داشته باشد كه شاه‌سیاه در جواب می‌گوید: «مجموعه‌های مناسبتی زیادی كار كرده‌ام و این قضیه تقریبا برایم عادت شده است.»

از كیمیایی تا سهیلی‌زاده
وقتی نخستین بار در فیلمی از مسعود كیمیایی ایفای نقش كرد كسی نمی‌دانست بزودی چهره محبوب نسل جوان خواهد بود. امیرحسین رستمی یكی از آن جوان‌هایی است كه به قولی یكشبه ره صدساله را طی كرد و به قولی از همان ابتدا جا پای خود را در این حرفه محكم گذاشت. او در این مجموعه نقش جوانی فوتبالیست را بازی می‌كند كه چند فصلی است گل نزده و از دوران اوجش فاصله گرفته است. وقتی از او می‌پرسم تا چه اندازه به فوتبال علاقه‌مند است در پاسخ می‌گوید: «اساسا علاقه‌ای به فوتبال یا تیم خاصی ندارم. یادم می‌آید بچه‌تر كه بودم یك روز به تیم قرمز علاقه‌مند می‌شدم و فردای آن روز تیم آبی محبوب من می‌شد. وقتی فیلمنامه را خواندم احساس كردم این نقش از آن نقش‌هایی است كه جای كار زیادی دارد. حدود دو سه ماهی همراه با كارگردان و نویسنده فیلمنامه نقش را بررسی كردم. از طرفی هم پتانسیل نقش این گونه ایجاب می‌كرد كه باید تا اندازه‌ای اطلاعات فوتبالی خودم را بالا می‌بردم. دوست فوتبالیستی هم نداشتم كه در این زمینه از او مشورت بگیرم. چند وقتی اخبار ورزشی را دنبال می‌كردم و زمانی كه كار به مرحله تصویربرداری رسید تا اندازه‌ای آماده بودم.» رستمی معتقد است یكی از مهم‌ترین جذابیت‌های نقش‌اش این بوده كه كمدی كار قائم بر لودگی بازیگر نبوده و پرداخت هر كاراكتر كاملا حساب‌شده و از پیش تعیین‌شده بوده است. او می‌افزاید: «این همان ویژگی است كه كارهای این كارگردان را به آثاری پرمخاطب تبدیل كرده است.» رستمی در ادامه می‌گوید: «من با بازی در فیلم مسعود كیمیایی پا به عرصه هنر بازیگری گذاشتم و بعد از آن هم سعی كردم این وسواس را در انتخاب‌هایم داشته باشم. شمس‌العماره و بعد از آن هم وضعیت سفید حمید نعمت‌الله همگی مسوولیت من را در این عرصه بیشتر و بیشتر می‌كرد.» به او می‌گویم تا چه اندازه در بازی خود را مقید به بداهه‌پردازی می‌داند: «اول و آخر هر كاری به تصمیم و انتخاب شخص كارگردان است. طی كار زمانی پیش می‌آید كه پیشنهاد خوبی برای پرداخت نقش به ذهنم می‌رسد. با كارگردان در میان می‌گذارم و در صورت موافقت ایشان اجرا می‌كنم. در كل از این‌كه در چنین مجموعه خوب و دوستانه‌ای حضور دارم بسیار خوشحالم و امیدوارم «سه، پنج، دو» هدیه تابستانی خوبی برای اوقات فراغت مردم عزیزمان باشد.»

پونه دختر وسط خانواده
مهسا كریم‌زاده،
نقش دختر وسط خانواده سوری را بازی می‌كند. حدود 2 سال پیش بوده كه برای حضور در مجموعه دلنوازان تست داد و اینك برای ایفای نقش انتخاب شده است. یكی از ویژگی‌های منحصر به فرد و مثبت حسین سهیلی‌زاده این است كه در ساخت هر مجموعه به سراغ چهره‌های قدیمی و تكراری نمی‌رود و با دو سه مجموعه‌ای كه طی سال‌های اخیر كار كرده خیلی از بازیگران جوان را به مدیوم تلویزیون معرفی كرده است. شاهرخ استخری، سحر قریشی و حدیث میرامینی از جمله بازیگرانی بودند كه در این سال‌ها چهره‌های نام آشنای نسل جوان شدند. مهسا كریم‌زاده، لیسانس تئاتر از دانشگاه هنرهای زیبا دارد و چند سالی است تئاتر كار می‌كند. خودش می‌گوید: «از حسین سهیلی‌زاده بسیار سپاسگزارم كه این فرصت را برای دیده شدن در اختیار من گذاشت. امیدوارم من هم بتوانم بخوبی به ایشان و عوامل این مجموعه ادای دینی كرده باشم.» او پونه را در كل شخصیت متناقضی می‌داند. دختری كه در وهله اول به فكر پیشبرد موقعیت خودش است و در عین حال، حسادت‌های دخترانه خاصی دارد.

همه چیز در خدمت حس بازیگر
امین حیدری
در سمت مجری چهره‌پردازی با این پروژه همكاری می‌كند. 5 سال است فعالیت می‌كند و یك سالی می‌شود كه كنار محمدرضا قومی حضور دارد. خودش می‌گوید بعد از فاصله‌ها و سراب این سومین همكاری‌اش با این گروه است. او معتقد است: «چهره‌پردازی یك كار طنز و درام تفاوت‌های ویژه‌ای با هم دارند، چرا كه گریم در یك كار طنز از جمله ابزارهای پیش برنده نقش است و زیاده‌روی در نوع چهره‌پردازی بازیگر ممكن است كار را زننده و به لودگی بكشاند.» حیدری می‌گوید: «شخصیت‌های این مجموعه، طوری طراحی شده بودند كه به گریم خاصی نیاز نداشتند، چرا كه قرار نبود ما با چهره‌پردازی خاصی شخصیتی را برای آنها طراحی كنیم و نوع گریم به كار رفته در این كار هم فقط و فقط در خدمت پیشبرد حس بازیگر بود.» او در پایان حرف‌هایش یادآور می‌شود كه حضور چندین باره او در این مجموعه، برایش درس بزرگی به همراه داشته و آن هم این بوده است كه می‌توان كنار یك فضای سالم كاری، محیطی دوستانه و گرم و صمیمی نیز به وجود آورد.

یك جوان پر جنب و جوش
سیاوش خیرابی
را بمب انرژی گروه می‌شناسند. او كه برای نخستین بار جلوی دوربین علیرضا امینی در تله‌فیلم تلخون ایفای نقش كرده است، اینك پس از حضور در مجموعه‌های ترانه مادری و فاصله‌ها در مجموعه «سه، پنج، دو» نقش پیام، یك خبر نگار ورزشی را بازی می‌كند. خودش می‌گوید: «پیام سوری از آن جوان‌هایی است كه باید در هر لحظه انتظار انجام هر كاری را از او داشته باشید. گاهی آرزوهای بلندپروازانه‌ای در سر می‌پروراند، گاهی عاشق می‌شود و زمانی هم زندگی خانواده خود را با پیشنهادی نسنجیده به بیراهه می‌كشاند.» از او می‌پرسم چرا مدتی است در تلویزیون غیبت داشته است؟ و در جواب توضیح می‌دهد: «از مدت‌ها قبل می‌دانستم قرار است این مجموعه ساخته شود و من نقش پیام، پسر حشمت‌خان را بازی كنم. این بود كه مدتی فاصله گرفتم و سعی كردم پیام را با ویژگی‌های متمایز از همیشه بازی كنم. به نظر من خیلی راحت می‌توانیم جوان‌هایی مثل پیام را اطرافمان ببینیم و این همان رازی است كه در پرمخاطب بودن سریال‌های این كارگردان نهفته است.» وقتی از او می‌پرسم چه فاكتورهای خاصی را در نوع بازی‌اش لحاظ می‌كند كه اینقدر قابل باور به نظر می‌آید، در جواب می‌گوید: «هر چه دارم مدیون حسین سهیلی‌زاده هستم. چون او بود كه به نوعی مرا در این حرفه بزرگ كرد. فقط و فقط امیدوارم این مجموعه نیز مانند دیگر ساخته‌های این كارگردان مورد پسند مردم قرار گیرد.
اوایل اسفند سال گذشته بود كه پیش تولید مجموعه «سه، پنج، دو» آغاز شد و اواخر همان ماه كار كلید خورد. همزمانی تولید و پخش ممكن است ابتدای سخت و دشوار به نظر بیاید ولی برای گروهی كه سابقه این همزمانی را داشته‌اند، دیگر عادی و طبیعی به نظر می‌رسد. از طرفی سهیلی‌زاده معتقد است این همزمانی با همه مشكلاتش، یك نكته مثبت نیز دارد و آن هم بازتابی است كه چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی، گروه را از آن مطلع می‌سازد. گروه چیزی بالغ بر 17 ساعت كار می‌كند و علاوه بر لوكیشن‌های ثابت، در محل‌هایی چون خانه حشمت، دفتر روزنامه، باشگاه ورزشی راه‌آهن، مجموعه آزادی و برج آزادی هم مشغول به كار هستند. علاوه بر بازیگران نامبرده، آتیلا پسیانی هم قرار است بزودی به جمع بازیگران ملحق شود.در این پروژه عواملی چون سهیل نوروزی: مدیر تصویربرداری، مهدی آزادی: مدیر صدابرداری، امیر سلیمانی: دستیار كارگردان و برنامه‌ریز، سهیل میرسپاسی: طراح صحنه، محمدرضا قومی: طراح چهره‌پردازی و آرش ظلی‌پور: روابط عمومی و مشاور ورزشی گروه را همراهی می‌كنند.
حسین سهیلی‌زاده هم اكنون مجموعه اجتماعی سراب را هم از شبكه یك سیما روی آنتن دارد. باید دید در این ماراتن دوگانه و در شرایطی كه به قول خیلی‌ها جای خالی خنده بشدت احساس می‌شود آیا مجموعه طنز «سه، پنج، دو» می‌تواند برنده میدان باشد یا خیر؟
 
 
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: jamejamonline.ir/ شبنم مدنی 
 
مطالب پیشنهادی:
 گزارش تصویری: سریال تلویزیونی «سه، ‌پنج، ‌دو»
سریال «سه دونگ،سه دونگ» به روایت تهیه كننده و كارگردان
گزارشی از سریال‌های «سی امین روز» و «لبه آتش» به روایت کارگردان
 ساختمان پزشكان چگونه ساخته شد؟!
گفت‌وگو با عوامل سریال «زمین انسان‌ها»