مدتی پس از اتمام دوبلهی سریال «پرستاران» كه 12 سال در تلویزیون ایران به طول انجامید، جمعهی گذشته ـ دهم شهریور ماه ـ قسمت آخر این مجموعه هم پخش شد تا این سریال پرمخاطب خارجی سرانجام از قاب شیشهیی تلویزیون كنار برود.
خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا، در زمان پایان دوبلهی این سریال گفتوگویی را با ناهید شعشعانی ـ مدیر دوبلاژ «پرستاران» ـ داشت و حال پس از اتمام پخش این سریال گفتوگوهایی را با چند گویندهی نقش اصلی «پرستاران» انجام داده است كه در زیر میخوانید.
اكبر منانی، ناصر نظامی و نرگس فولادوند از جمله گویندگانی هستند كه در گفتوگو با خبرنگار ایسنا شركت كردهاند.
هر سه نفر آنها معتقدند كه طی این چند سال با نقشهایشان زندگی كردند و هیچگاه در دوبلهی این سریال طولانی و پرمخاطب استرالیایی كم نگذاشتند.
وقتی از هر كدام از گویندگان این مجموعه میپرسیم كه چه عواملی شما را طی این 12 سال به دوبلهی این سریال پایبند كرد؟ اینگونه پاسخ میدهند: در كار دوبله تنها عشق و علاقه است كه گویندگان را سر كار نگه میدارد چرا كه دوبله شغل پولسازی نیست و اصلا بحث تامین مطرح نیست.
*** اكبر منانی: علاقهی مردم به «پرستاران» برایم بهترین خاطره بود
ابتدا به سراغ اصلیترین نقش این مجموعه كه اكبر منانی است میرویم. او كه نقش رییس كل بیمارستان ـ دكتر فرانك ـ را گویندگی كرده است، دربارهی نقشی كه در این مجموعه صحبت كرده است، میگوید: حدود هشت سال است كه به جای دكتر فرانك، رییس اصلی و كل بیمارستان صحبت میكنم. دكتر فرانك شخصیت كاملا مهربان و پركار و اكتیوی بود كه در كارش خیلی جدی برخورد میكرد اما در ظاهر برخیها از وی خوششان نمیآمد و حس خوبی به او نداشتند؛ چرا كه ظاهر و رفتارش با بقیه به گونهای بود كه آنها را ناراحت میكرد در حالی كه وی كارش را خیلی خوب بلد بود و همیشه با اعتماد به نفس كار میكرد در دلش احساس پاك و مهربانی داشت.
این مدیر دوبلاژ دوبلور پیشكسوت با تاكید بر اینكه در كار دوبله باید با نقشها زندگی كرد، خاطرنشان میكند: من معتقدم در كار دوبله همیشه باید با نقشها كنار آمد و زندگی كرد چرا كه در كار دوبله بحث حرفهیی بودن مطرح است؛ بنابراین همیشه باید با نقشی كه جای آن صحبت میكنیم ارتباط خوبی برقرار كنیم و به نوعی با آن زندگی كنیم.
منانی در ادامه صحبتهایش به سختیهای كار گویندگی در سریال «پرستاران» كه 12 سال دوبله آن به طول انجامید، اشاره میكند و میگوید: همیشه در كار دوبله اعتقادم بر این است كه وقتی حرفهیی كار میكنیم دیگر سختی كار وجود ندارد و تفاوتی نمیكند كه به جای چه نقشی صحبت میكنیم، نقش، نقش است فقط باید ارتباط خوبی برقرار كرد و با آن زندگی كرد. سختی و مشكلات كاری همیشه بوده، هست و خواهد بود فقط باید با آنها كنار آمد و مشكلات شخصی را در كار دوبله دخالت ندهیم.
وی میافزاید: شاید گاهی اوقات از لحاظ روحی حال خوبی نداشته باشیم اما زمانی كه پشت میكروفون مینشینیم باید تمام دغدغههایمان را كنار بگذاریم. خود من شخصا هرگاه پشت میز دوبله نشستم همیشه سعی كردم آنچه كه در حد توانم است را ادا كنم كه البته خوب و بدش دیگر با مردمی است كه كارها را میبینند. هیچ وقت در كارم مشكل ایجاد نكردم حتی پیش آمده كه با تب 41 درجه هم سر كار حاضر شدم به دلیل اینكه اعتقاد زیادی به كارم دارم و معتقدم باید از جان و دل مایه گذاشت اما متاسفانه برخیها این مساله را رعایت نمیكنند اما بعضیها هم رعایت میكنند.
همچنین او با تعریف كردن یك خاطره از دوبله سریال «پرستاران» و استقبالی كه مخاطبان از این مجموعه داشتند، ادامه میدهد: اصلا باورم نمیشد كه سریال «پرستاران» آنقدر در میان مردم محبوب باشد و به این شدت در میان مخاطبان جا بیفتد، یك روز كه برای عیادت یكی از دوستانم به بیمارستان رفتم آنجا بود كه فهمیدم چقدر این مجموعه در میان مردم دیده شده است و همه او را دنبال میكنند. زمانی كه به بیمارستان وارد شدم حال و هوای بیمارستان عوض شد و همه به سراغم آمدند و خیلی برایم جالب بود كه صدایم را به جای دكتر شناختند، خودم اصلا فكر نمیكردم كه شخصیت دكتر آنقدر برای مردم محبوب باشد.
منانی در پایان صحبتهایش با بیان اینكه بهترین خاطرهام از سریال «پرستاران» ابراز احساسات و استقبال مردم از این مجموعه بود، یادآور میشود: ما دوبلورها خودمان اصولا به خاطر مشغلههایی كه در كارمان داریم شاید خیلی نتوانیم فیلم و سریالها را دنبال كنیم و خیلی با مردم در تماس نیستم اما زمانی كه متوجه استقبال مخاطبان از این سریال استرالیایی شدم و ابراز احساساتشان را از نزدیك دیدم خیلی برایم جذاب بود به همین خاطر دوست داشتن مردم و علاقه آنها به سریال پرستاران برایم بهتری خاطره بود.
*** ناصر نظامی: چندین سال جای یك هنرپیشه صحبت كردن كمی خستهكننده است
به گزارش ایسنا، ناصر نظامی كه حدود پنج سال است كه در سریال «پرستاران» به عنوان گوینده حضور دارد و به جای دكتر «مایك» صحبت كرده است، ابتدا نقش دكتر مایك در این مجموعه را توصیف میكند و میگوید: من حدود پنج سال است كه وارد ماجرا شدم و طی این چند سال به جای دكتر مایك صحبت كردم. وی یكی از پزشكان ارشد بیمارستان است كه با دكتر فرانك ـ كه آقای منانی رُلش را میگفت ـ مدام كشكمش و لجبازی داشتند و اصلا كار هم را قبول ندارند ولی هر دوی آنها در دلشان یكدیگر را قبول دارند و میدانند كه خوب هستند.
این مدیر دوبلاژ دربارهی طولانی بودن برخی از سریالهای تلویزیونی همچون «پرستاران»، «كبری 11» و ... كه دوبله آنها زمانبر است، اینگونه بیان میكند: در سریال «پرستاران» گویندگان خیلی زیادی حضور داشتند و تعداد قسمتها خیلی زیاد بود به همین خاطر دوبلهی آن سالها طول كشید. در این زمینه میخواهم بگویم درست است كه كار ما گویندگی است و دیگر عادت كردهایم اما گاهی اوقات كه دوبله برخی كارهای مثل «پرستاران» زمان زیادی میبرد، سخت است و چندین سال به جای یك هنرپیشه صحبت كردن كمی خستهكننده است ولی در كل من از دوبله «پرستاران» راضی بودم.
وی در ادامه در پاسخ به اینكه چه چیزی موجب شد تا طی این 12 سال هیچ یك از گویندگان سریال «پرستاران» تغییر نكنند و همه سر جای خودشان صحبت كنند؟ اینگونه بیان میكند: در چنین مواقعی اصلا بحث مالی مطرح نیست و حتی عشق به كار هم وجود ندارد چرا كه من گوینده وظیفه دارم زمانی كه یك رول را پذیرفتم آن را تا پایان ادامه دهم مگر اینكه شرایط خاصی پیش بیاید كه نتوانم جای هنرپیشه مورد نظر صحبت كنم اما در كل معتقدم در كار دوبله این یك وظیفه است و نه بحث مالی و نه عشق به كار مطرح نیست بلكه حرفهیی بودن گویندگان در كار مهم است.
گویندهی نقش دكتر «مایك» با اشاره به همذات پنداری گویندگان با نقشها در سریال «پرستاران»، یادآور میشود: به هر حال آدمی از غم دیگران غمگین میشود چرا كه به عنوان مثال در این مجموعه وقتی میبینی مادری كودكش را از دست داده و شیون و زاری میكند و یا بیمار دیگری در گوشهای از بیمارستان فوت میكند خود به خود ناراحت كننده است و این مساله طبیعی است و این وظیفهی یك گوینده خوب است كه تمام احساس هنرپیشه را به مخاطب انتقال بدهد.
نظامی در پایان گفتوگوی خود با تاكید بر اینكه اگر احساسات یك هنرپیشه به خوبی به بیننده القا نشود، نشاندهندهی این است كه گوینده در كار خود كم گذاشته است، خاطرنشان میكند: اگر یك گوینده نتواند احساسات هنرپیشه و غم و شادیاش را به مخاطب منتقل كند و مفهوم را برساند یا گوینده خوبی نیست و یا در كار خود كم گذاشته است؛ بنابراین این مساله باید از سوی گویندگان رعایت شود و نباید نادیده گرفته شوند.
*** نرگس فولادوند و دوبلهی دو نقش در «پرستاران»
نرگس فولادوند هم یكی دیگر از گویندگان سریال «پرستاران» است كه به گفتهی خودش از همان ابتدا كه این مجموعه به مدیریت بهرام زند دوبله شد، در سریال حضور داشت و طی این 12 سال با پرستاران همراه بود.
فولادوند كه در نقش یكی از پرستاران ـ كلر ـ صحبت كرده است، میگوید: در سریال «پرستاران» از همان ابتدا كه با مدیریت آقای زند دوبله میشد حضور داشتم و در چندین قسمت كوتاه صحبت میكردم ولی از زمانی كه خانم شعشعانی مدیریت این مجموعه را بر عهده گرفت رُل كیت ـ یكی از پرستاران ـ را میگفتم كه پس از یك مدت طولانی كیت رفت و كلر به جای وی آمد كه باز هم من به جای او صحبت كردم. كلر تا اواخر داستان حضور داشت و تقریبا یكی از نقشهای اصلی داستان بود.
وی میافزاید: هر دوی نقشهایم كه در پرستاران صحبت كردم را دوست داشتم و با هر دوی آنها از لحاظ حسی ارتباط خوبی برقرار كردم. چرا كه آنها فقط یك پرستار نبودند بلكه با یكدیگر دوست بودند و روابط خیلی خوب و عاطفی با بیماران برقرار میكردند. جدای از سریال، اگر دوربین را هم كنار بگذاریم من با كلر یك ارتباط مستقیم برقرار میكردم و خیلی او را دوست داشتم و با نقشهایم در این مجموعه همذاتپنداری میكردم.
این دوبلور در ادامه با بیان اینكه در صحبت كردن نقشها و همذات پنداری با آنها اصلا نیازی به تلاش نیست، میگوید: این قضیه اصلا نیازی به تلاش كردن ندارد چرا كه به نظر من وقتی با این مسایل در كار حرفهیی برخورد كنیم ناخودآگاه در شرایط قرار میگیریم. درباره نقش كلر هم زمانی كه مینشستیم و تمرین میكردیم پا به پای او حرفهایش را میگفتم و اصلا ذرهای كم نمیكردم به قدری با این شخصیت مَچ بودم كه واقعا اگر گریه میكرد، من هم گریهام میگرفت و اگر احساس تاثر داشت با تمام وجودم حس میكردم.
فولادوند دربارهی دوبله سریال پرستاران و بازی هنرپیشگان این مجموعه میگوید: درباره این مجموعه میتوان گفت هم تمام هنرپیشگان خیلی خوب بازی میكردند و هم خیلی خوب دوبله شده بود، تعریف نیست اما به نظر من برخورد حرفهیی فردی كه در بطن كار فرو میرود ناخودآگاه شرایط را به گونهای به وجود میآورد كه نیازی به تلاش كردن برای حس گرفتن نیست. من در بسیاری از صحنههای این سریال با «كلر» گریه میكردم، عصبی میشدم و میخندیدم و تمام این احساسات را عین واقعیت حس كردم. همه گویندگان خیلی خوب بودند و با مدیریت خوب خانم شعشعانی و انتخاب به جای گویندگان در نهایت توانست سریال موفقی از آب دربیاید، كمكهای خانم شعشعانی به عنوان مدیر دوبلاژ در سریال پرستاران و خیلی عالی بود.
همچنین او با بیان اینكه «پرستاران» سریالی بود كه نیاز به تمركز زیادی داشت ادامه میدهد: این مجموعه به خاطر شلوغ بودنش نیاز به تمركز زیادی داشت و علاوه بر آن نیاز به هماهنگیها و همكارهای زیادی داشت، این سریال رُل ثابت زیاد داشت و به دلیل اینكه هر هفته به روی آنتن میرفت تمركز زیادی میطلبید اما خوشبختانه همه گویندگان با همكاریهای لازم توانستند آن را به پایان برسانند. دوبله سریالهای طولانی به شدت گوینده را درگیر میكند و دغدغه دارد، این اولین سریال طولانی بود كه من در آن گویندگی كردم.
فولادوند در پایان گفتوگوی خود درباره عشق و علاقه گویندگان در سریال پرستاران و تعهد كاری طی این 12 سال به خبرنگار ایسنا میگوید: همه گویندگان در این مجموعه رُلهایشان را دوست داشتند و من خودم شخصا علاقه زیادی به این سریال داشتم و اگر در منزل بودم حتما میدیدم چرا كه تایم كاری ما به گونهای است كه نمیتوانستیم هر هفته آن را دنبال كنیم. این سریال شاید از لحاظ مالی آن قدر گویندگان را تامین نمیكرد و سریال واقعا سختی بود و به نظر من حداقل باید یك سریال سینمایی حساب میشد. پایبندی گویندگان طی این 12 سال، فقط به خاطر عشق و علاقه به كار بود چرا كه همیشه با روی خوش میآمدیم و میرفتیم و هیچ گاه مشكل خاصی پیش نیامد.
***
«پرستاران» عنوان یك سریال استرالیایی است كه در بسیاری از كشورهای جهان از قبیل بریتانیا، ایرلند، ایران و ... به نمایش درآمده است، این مجموعه به مدیریت ناصر شعشعانی برای شبكه یك تلویزیون دوبله شد و دوبله آن پس از 12 سال اواسط خرداد ماه امسال بود كه به پایان رسید و قسمت آخرش هم جمعه ـ دهم شهریور ماه ـ از شبكه یك به روی آنتن رفت.
اكبر منانی،جلال مقامی، ناهید شعشعانی، ناصر نظامی، نرگس فولادوند، عباس نباتی و ... از گویندگان نقش اصلی این مجموعه بودند.
به گفتهی مدیر دوبلاژ «پرستاران»، این مجموعه حدود 140 گوینده داشت كه در این 12 سال هیچ یك از آنها تغییر نكردند. این مجموعه در كل 500 قسمت بود اما به خاطر حذفیاتی كه داشت، حدود 493 قسمت از آن برای پخش از تلویزیون ایران دوبله شد.
خبرنگار ایسنا كه پیش از این گفتوگوی حضور با مدیر دوبلاژ سریال پرستاران(ناهید شعشعانی) داشت در بخشی از صحبتهایش درباره دلایل موفقیت سریال پرستاران به ایسنا گفت: تغییر نكردن گویندگان و در طول 12 سال، آموزنده بودن این مجموعه برای بینندگان و ... تمام این مسایل میتواند از امتیازات و دلایل موفقیت سریال «پرستاران» محسوب شود.
خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا، در زمان پایان دوبلهی این سریال گفتوگویی را با ناهید شعشعانی ـ مدیر دوبلاژ «پرستاران» ـ داشت و حال پس از اتمام پخش این سریال گفتوگوهایی را با چند گویندهی نقش اصلی «پرستاران» انجام داده است كه در زیر میخوانید.
اكبر منانی، ناصر نظامی و نرگس فولادوند از جمله گویندگانی هستند كه در گفتوگو با خبرنگار ایسنا شركت كردهاند.
هر سه نفر آنها معتقدند كه طی این چند سال با نقشهایشان زندگی كردند و هیچگاه در دوبلهی این سریال طولانی و پرمخاطب استرالیایی كم نگذاشتند.
وقتی از هر كدام از گویندگان این مجموعه میپرسیم كه چه عواملی شما را طی این 12 سال به دوبلهی این سریال پایبند كرد؟ اینگونه پاسخ میدهند: در كار دوبله تنها عشق و علاقه است كه گویندگان را سر كار نگه میدارد چرا كه دوبله شغل پولسازی نیست و اصلا بحث تامین مطرح نیست.
*** اكبر منانی: علاقهی مردم به «پرستاران» برایم بهترین خاطره بود
ابتدا به سراغ اصلیترین نقش این مجموعه كه اكبر منانی است میرویم. او كه نقش رییس كل بیمارستان ـ دكتر فرانك ـ را گویندگی كرده است، دربارهی نقشی كه در این مجموعه صحبت كرده است، میگوید: حدود هشت سال است كه به جای دكتر فرانك، رییس اصلی و كل بیمارستان صحبت میكنم. دكتر فرانك شخصیت كاملا مهربان و پركار و اكتیوی بود كه در كارش خیلی جدی برخورد میكرد اما در ظاهر برخیها از وی خوششان نمیآمد و حس خوبی به او نداشتند؛ چرا كه ظاهر و رفتارش با بقیه به گونهای بود كه آنها را ناراحت میكرد در حالی كه وی كارش را خیلی خوب بلد بود و همیشه با اعتماد به نفس كار میكرد در دلش احساس پاك و مهربانی داشت.
این مدیر دوبلاژ دوبلور پیشكسوت با تاكید بر اینكه در كار دوبله باید با نقشها زندگی كرد، خاطرنشان میكند: من معتقدم در كار دوبله همیشه باید با نقشها كنار آمد و زندگی كرد چرا كه در كار دوبله بحث حرفهیی بودن مطرح است؛ بنابراین همیشه باید با نقشی كه جای آن صحبت میكنیم ارتباط خوبی برقرار كنیم و به نوعی با آن زندگی كنیم.
منانی در ادامه صحبتهایش به سختیهای كار گویندگی در سریال «پرستاران» كه 12 سال دوبله آن به طول انجامید، اشاره میكند و میگوید: همیشه در كار دوبله اعتقادم بر این است كه وقتی حرفهیی كار میكنیم دیگر سختی كار وجود ندارد و تفاوتی نمیكند كه به جای چه نقشی صحبت میكنیم، نقش، نقش است فقط باید ارتباط خوبی برقرار كرد و با آن زندگی كرد. سختی و مشكلات كاری همیشه بوده، هست و خواهد بود فقط باید با آنها كنار آمد و مشكلات شخصی را در كار دوبله دخالت ندهیم.
وی میافزاید: شاید گاهی اوقات از لحاظ روحی حال خوبی نداشته باشیم اما زمانی كه پشت میكروفون مینشینیم باید تمام دغدغههایمان را كنار بگذاریم. خود من شخصا هرگاه پشت میز دوبله نشستم همیشه سعی كردم آنچه كه در حد توانم است را ادا كنم كه البته خوب و بدش دیگر با مردمی است كه كارها را میبینند. هیچ وقت در كارم مشكل ایجاد نكردم حتی پیش آمده كه با تب 41 درجه هم سر كار حاضر شدم به دلیل اینكه اعتقاد زیادی به كارم دارم و معتقدم باید از جان و دل مایه گذاشت اما متاسفانه برخیها این مساله را رعایت نمیكنند اما بعضیها هم رعایت میكنند.
همچنین او با تعریف كردن یك خاطره از دوبله سریال «پرستاران» و استقبالی كه مخاطبان از این مجموعه داشتند، ادامه میدهد: اصلا باورم نمیشد كه سریال «پرستاران» آنقدر در میان مردم محبوب باشد و به این شدت در میان مخاطبان جا بیفتد، یك روز كه برای عیادت یكی از دوستانم به بیمارستان رفتم آنجا بود كه فهمیدم چقدر این مجموعه در میان مردم دیده شده است و همه او را دنبال میكنند. زمانی كه به بیمارستان وارد شدم حال و هوای بیمارستان عوض شد و همه به سراغم آمدند و خیلی برایم جالب بود كه صدایم را به جای دكتر شناختند، خودم اصلا فكر نمیكردم كه شخصیت دكتر آنقدر برای مردم محبوب باشد.
منانی در پایان صحبتهایش با بیان اینكه بهترین خاطرهام از سریال «پرستاران» ابراز احساسات و استقبال مردم از این مجموعه بود، یادآور میشود: ما دوبلورها خودمان اصولا به خاطر مشغلههایی كه در كارمان داریم شاید خیلی نتوانیم فیلم و سریالها را دنبال كنیم و خیلی با مردم در تماس نیستم اما زمانی كه متوجه استقبال مخاطبان از این سریال استرالیایی شدم و ابراز احساساتشان را از نزدیك دیدم خیلی برایم جذاب بود به همین خاطر دوست داشتن مردم و علاقه آنها به سریال پرستاران برایم بهتری خاطره بود.
*** ناصر نظامی: چندین سال جای یك هنرپیشه صحبت كردن كمی خستهكننده است
به گزارش ایسنا، ناصر نظامی كه حدود پنج سال است كه در سریال «پرستاران» به عنوان گوینده حضور دارد و به جای دكتر «مایك» صحبت كرده است، ابتدا نقش دكتر مایك در این مجموعه را توصیف میكند و میگوید: من حدود پنج سال است كه وارد ماجرا شدم و طی این چند سال به جای دكتر مایك صحبت كردم. وی یكی از پزشكان ارشد بیمارستان است كه با دكتر فرانك ـ كه آقای منانی رُلش را میگفت ـ مدام كشكمش و لجبازی داشتند و اصلا كار هم را قبول ندارند ولی هر دوی آنها در دلشان یكدیگر را قبول دارند و میدانند كه خوب هستند.
این مدیر دوبلاژ دربارهی طولانی بودن برخی از سریالهای تلویزیونی همچون «پرستاران»، «كبری 11» و ... كه دوبله آنها زمانبر است، اینگونه بیان میكند: در سریال «پرستاران» گویندگان خیلی زیادی حضور داشتند و تعداد قسمتها خیلی زیاد بود به همین خاطر دوبلهی آن سالها طول كشید. در این زمینه میخواهم بگویم درست است كه كار ما گویندگی است و دیگر عادت كردهایم اما گاهی اوقات كه دوبله برخی كارهای مثل «پرستاران» زمان زیادی میبرد، سخت است و چندین سال به جای یك هنرپیشه صحبت كردن كمی خستهكننده است ولی در كل من از دوبله «پرستاران» راضی بودم.
وی در ادامه در پاسخ به اینكه چه چیزی موجب شد تا طی این 12 سال هیچ یك از گویندگان سریال «پرستاران» تغییر نكنند و همه سر جای خودشان صحبت كنند؟ اینگونه بیان میكند: در چنین مواقعی اصلا بحث مالی مطرح نیست و حتی عشق به كار هم وجود ندارد چرا كه من گوینده وظیفه دارم زمانی كه یك رول را پذیرفتم آن را تا پایان ادامه دهم مگر اینكه شرایط خاصی پیش بیاید كه نتوانم جای هنرپیشه مورد نظر صحبت كنم اما در كل معتقدم در كار دوبله این یك وظیفه است و نه بحث مالی و نه عشق به كار مطرح نیست بلكه حرفهیی بودن گویندگان در كار مهم است.
گویندهی نقش دكتر «مایك» با اشاره به همذات پنداری گویندگان با نقشها در سریال «پرستاران»، یادآور میشود: به هر حال آدمی از غم دیگران غمگین میشود چرا كه به عنوان مثال در این مجموعه وقتی میبینی مادری كودكش را از دست داده و شیون و زاری میكند و یا بیمار دیگری در گوشهای از بیمارستان فوت میكند خود به خود ناراحت كننده است و این مساله طبیعی است و این وظیفهی یك گوینده خوب است كه تمام احساس هنرپیشه را به مخاطب انتقال بدهد.
نظامی در پایان گفتوگوی خود با تاكید بر اینكه اگر احساسات یك هنرپیشه به خوبی به بیننده القا نشود، نشاندهندهی این است كه گوینده در كار خود كم گذاشته است، خاطرنشان میكند: اگر یك گوینده نتواند احساسات هنرپیشه و غم و شادیاش را به مخاطب منتقل كند و مفهوم را برساند یا گوینده خوبی نیست و یا در كار خود كم گذاشته است؛ بنابراین این مساله باید از سوی گویندگان رعایت شود و نباید نادیده گرفته شوند.
*** نرگس فولادوند و دوبلهی دو نقش در «پرستاران»
نرگس فولادوند هم یكی دیگر از گویندگان سریال «پرستاران» است كه به گفتهی خودش از همان ابتدا كه این مجموعه به مدیریت بهرام زند دوبله شد، در سریال حضور داشت و طی این 12 سال با پرستاران همراه بود.
فولادوند كه در نقش یكی از پرستاران ـ كلر ـ صحبت كرده است، میگوید: در سریال «پرستاران» از همان ابتدا كه با مدیریت آقای زند دوبله میشد حضور داشتم و در چندین قسمت كوتاه صحبت میكردم ولی از زمانی كه خانم شعشعانی مدیریت این مجموعه را بر عهده گرفت رُل كیت ـ یكی از پرستاران ـ را میگفتم كه پس از یك مدت طولانی كیت رفت و كلر به جای وی آمد كه باز هم من به جای او صحبت كردم. كلر تا اواخر داستان حضور داشت و تقریبا یكی از نقشهای اصلی داستان بود.
وی میافزاید: هر دوی نقشهایم كه در پرستاران صحبت كردم را دوست داشتم و با هر دوی آنها از لحاظ حسی ارتباط خوبی برقرار كردم. چرا كه آنها فقط یك پرستار نبودند بلكه با یكدیگر دوست بودند و روابط خیلی خوب و عاطفی با بیماران برقرار میكردند. جدای از سریال، اگر دوربین را هم كنار بگذاریم من با كلر یك ارتباط مستقیم برقرار میكردم و خیلی او را دوست داشتم و با نقشهایم در این مجموعه همذاتپنداری میكردم.
این دوبلور در ادامه با بیان اینكه در صحبت كردن نقشها و همذات پنداری با آنها اصلا نیازی به تلاش نیست، میگوید: این قضیه اصلا نیازی به تلاش كردن ندارد چرا كه به نظر من وقتی با این مسایل در كار حرفهیی برخورد كنیم ناخودآگاه در شرایط قرار میگیریم. درباره نقش كلر هم زمانی كه مینشستیم و تمرین میكردیم پا به پای او حرفهایش را میگفتم و اصلا ذرهای كم نمیكردم به قدری با این شخصیت مَچ بودم كه واقعا اگر گریه میكرد، من هم گریهام میگرفت و اگر احساس تاثر داشت با تمام وجودم حس میكردم.
فولادوند دربارهی دوبله سریال پرستاران و بازی هنرپیشگان این مجموعه میگوید: درباره این مجموعه میتوان گفت هم تمام هنرپیشگان خیلی خوب بازی میكردند و هم خیلی خوب دوبله شده بود، تعریف نیست اما به نظر من برخورد حرفهیی فردی كه در بطن كار فرو میرود ناخودآگاه شرایط را به گونهای به وجود میآورد كه نیازی به تلاش كردن برای حس گرفتن نیست. من در بسیاری از صحنههای این سریال با «كلر» گریه میكردم، عصبی میشدم و میخندیدم و تمام این احساسات را عین واقعیت حس كردم. همه گویندگان خیلی خوب بودند و با مدیریت خوب خانم شعشعانی و انتخاب به جای گویندگان در نهایت توانست سریال موفقی از آب دربیاید، كمكهای خانم شعشعانی به عنوان مدیر دوبلاژ در سریال پرستاران و خیلی عالی بود.
همچنین او با بیان اینكه «پرستاران» سریالی بود كه نیاز به تمركز زیادی داشت ادامه میدهد: این مجموعه به خاطر شلوغ بودنش نیاز به تمركز زیادی داشت و علاوه بر آن نیاز به هماهنگیها و همكارهای زیادی داشت، این سریال رُل ثابت زیاد داشت و به دلیل اینكه هر هفته به روی آنتن میرفت تمركز زیادی میطلبید اما خوشبختانه همه گویندگان با همكاریهای لازم توانستند آن را به پایان برسانند. دوبله سریالهای طولانی به شدت گوینده را درگیر میكند و دغدغه دارد، این اولین سریال طولانی بود كه من در آن گویندگی كردم.
فولادوند در پایان گفتوگوی خود درباره عشق و علاقه گویندگان در سریال پرستاران و تعهد كاری طی این 12 سال به خبرنگار ایسنا میگوید: همه گویندگان در این مجموعه رُلهایشان را دوست داشتند و من خودم شخصا علاقه زیادی به این سریال داشتم و اگر در منزل بودم حتما میدیدم چرا كه تایم كاری ما به گونهای است كه نمیتوانستیم هر هفته آن را دنبال كنیم. این سریال شاید از لحاظ مالی آن قدر گویندگان را تامین نمیكرد و سریال واقعا سختی بود و به نظر من حداقل باید یك سریال سینمایی حساب میشد. پایبندی گویندگان طی این 12 سال، فقط به خاطر عشق و علاقه به كار بود چرا كه همیشه با روی خوش میآمدیم و میرفتیم و هیچ گاه مشكل خاصی پیش نیامد.
***
«پرستاران» عنوان یك سریال استرالیایی است كه در بسیاری از كشورهای جهان از قبیل بریتانیا، ایرلند، ایران و ... به نمایش درآمده است، این مجموعه به مدیریت ناصر شعشعانی برای شبكه یك تلویزیون دوبله شد و دوبله آن پس از 12 سال اواسط خرداد ماه امسال بود كه به پایان رسید و قسمت آخرش هم جمعه ـ دهم شهریور ماه ـ از شبكه یك به روی آنتن رفت.
اكبر منانی،جلال مقامی، ناهید شعشعانی، ناصر نظامی، نرگس فولادوند، عباس نباتی و ... از گویندگان نقش اصلی این مجموعه بودند.
به گفتهی مدیر دوبلاژ «پرستاران»، این مجموعه حدود 140 گوینده داشت كه در این 12 سال هیچ یك از آنها تغییر نكردند. این مجموعه در كل 500 قسمت بود اما به خاطر حذفیاتی كه داشت، حدود 493 قسمت از آن برای پخش از تلویزیون ایران دوبله شد.
خبرنگار ایسنا كه پیش از این گفتوگوی حضور با مدیر دوبلاژ سریال پرستاران(ناهید شعشعانی) داشت در بخشی از صحبتهایش درباره دلایل موفقیت سریال پرستاران به ایسنا گفت: تغییر نكردن گویندگان و در طول 12 سال، آموزنده بودن این مجموعه برای بینندگان و ... تمام این مسایل میتواند از امتیازات و دلایل موفقیت سریال «پرستاران» محسوب شود.
www.seemorgh.com/culture
منبع: inn.ir
مطالب پیشنهادی:
با ستاره سریال ایزل! +عکس
خاطره آرامش بخش مجموعه «آینه»
خاطره آرامش بخش مجموعه «آینه»
نگاهی به برنامه "شام ایرانی"
رضا کیانیان و پرویز پرستویی جوان رودرروی هم در یک سریال/ عکس
مجموعه های تلویزیونی که امسال خواهید دید
رضا کیانیان و پرویز پرستویی جوان رودرروی هم در یک سریال/ عکس
مجموعه های تلویزیونی که امسال خواهید دید