گفتگو با رضا رويگری بازيگر سريال به كجا چنين شتابان
رضا رویگری را می‌شناسید؟ بازیگر نقش اصلی و جوان اول سینمای ایران در دهه شصت پس از چند سال این‌بار در هیئت بازیگری مسن بازگشته است. رضا رویگری در سال 1325 در منطقه تجریش در تهران به دنیا آمد. دوران مدرسه و دبیرستان را در همان تجریش به پایان رساند. او به خلبانی علاقه‌مند بود و دوبار امتحان داد ولی قبول نشد. سپس به نقاشی روآورد و با نمایش «ویس و رامین» به كارگاه نمایشی پیوست. او در جشنواره‌های نانسی، ورشو و چند شهر آلمان و آمریكا نمایش‌هایی را اجرا كرده است. بازی در سریال‌های تلویزیونی را با سریال «محله بهداشت» شروع نمود. با فیلم «عقاب‌ها» به كارگردانی زنده یاد خاچیكیان به سینما آمد و 28 فیلم سینمایی بازی كرد و برای كارهای خود آهنگسازی نیز كرد. او در 33 فیلم سینمایی و تعداد زیادی مجموعه تلویزیونی و تئاتر تا این لحظه به ایفای نقش پرداخته است. با این اوصاف رویگری به دسته بازیگرانی تعلق دارد كه از مسیر تعیین شده سال‌های پیش، گذر كرده و به اینجایی كه امروز هست رسیده است.
او كار خود را از تئاتر آغاز كرد و سپس به سینما و تلویزیون پا گذاشت. از نكات قابل توجه و از خصوصیات بارز رضا رویگری همان‌طور كه دیگر همه می‌دانند، صدا و بیان خوب و از آن جالب‌تر قدرت این بازیگر در خوانندگی است. دیگر كیست كه نداند سرود خاطره‌انگیز ایران ایران كه دیگر امروز بخشی از خاطره هر ایرانی است كار رضا رویگری است.
رضا رویگری این روزها با سریال «به كجا چنین شتابان» مهمان خانه‌های علاقه‌مندان به سریال‌های تلویزیونی است. سریالی با مضمون خانواده و با حضور جمعی از بازیگران سرشناس سینما، تلویزیون و تئاتر. رویگری تا این زمان از سریال كه هنوز گره‌های فیلمنامه گشوده نشده، شخصیتی مرموز دارد. رویگری جدا از این سریال، سریال مختار به كارگردانی داوود میرباقری را آماده پخش دارد و از طرفی اكنون مشغول بازی در سریال سال‌های مشروطه به كارگردانی محمدرضا ورزی است. او این‌روزها فعالیت‌های بازیگری خود را به طرز قابل توجهی گسترش داده است. با‌توجه به عقیده ایشان در ارتباط با بازیگری و این‌كه نقش و كار برایش مهم‌تر از پول و كار كردن به هر قیمتی است باید انتظار داشت كه شاهد كارهای بهتر و باكیفیت‌تری از رویگری در روزهای آینده باشیم.
به كجا چنین شتابان كاری است كه این روزها از شما پخش می‌شود. چه شد كه در این كار بازی كردید؟
این كار، كار خوب و قابل احترامی است و مطمئن هستم هر چه كار جلوتر برود جذاب‌تر هم خواهد شد.
با این حساب فیلمنامه باعث شد كه شما در این سریال بازی كنید؟
به نظرم این كار از جهات مختلف كار خوبی است و اكنون همه عوامل از حضور در آن راضی هستند. به‌نظرم این سریال نسبت به سریال‌های دیگر متفاوت است.
چه تفاوت‌هایی دارد؟
من معتقدم به كجا چنین شتابان خاله بازی كمتر دارد...
و شاید همین موضوع موجب شود كه بیننده كمتری هم داشته باشید؟
الان خیلی زود است تا راجع به این سریال قضاوت كنیم چون قصه هرچقدر كه جلوتر می‌رود جذاب‌تر می‌شود و بی‌شك با پیش رفتن قصه تماشاگر نیز بیشتر جذب خواهد شد. در واقع مخاطب با پیگیری به كجا چنین شتابان، هرلحظه باید در انتظار غافلگیری باشد.
یعنی كاراكتر‌ها و داستان تا این لحظه هنوز به‌طور كامل مشخص نشده را، جزو محاسن این كار می‌دانید؟
بله این از جذابیت‌های كار است كه همه چیز از همان ابتدا در دسترس نیست. این غافلگیری باعث می‌شود تماشاچی با داستان همراه شود. ما همیشه عادت كرده‌ایم كه همه چیز را خوب و بد مطلق ببینیم اما به كجا چنین شتابان این‌گونه نیست.
آقای رویگری شما در دهه 60 تا نقش اول سینمای ایران پیش رفتید و ناگهان برای چند سال كار نكردید. چرا؟
بله من تا اوایل دهه 70 نقش جوان اول فیلم‌ها را بازی می‌كردم اما 4 سال بنده را از كار بیكار كردند.
چه كسانی و چرا؟
دلیلی نداشت فقط می‌دانم كه من را ممنوع الكار كردند.
یعنی این كار بی‌دلیل انجام شد؟
كاملا و من هیچ‌گاه نفهمیدم چرا 4 سال از بهترین سال‌های عمرم را باید كار نمی‌كردم. آن هم در شرایطی كه در اوج بودم و همان‌طور كه گفتید نقش اول سینما بودم.
این موضوع چه تاثیری روی شما گذاشت؟
بی‌شك زمانی كه دارید به تاخت و تاز می‌روید ناگهان خانه‌نشینتان كنند روی شما تاثیر منفی می‌گذارد. با این حال من كه كار می‌كردم و از نظر مالی هم تامین بودم اما من عاشق بازیگری هستم و 4 سال را از دست دادم.
در این مدت چكار می‌كردید؟
نقاشی می‌كردم و البته در سفری كه به آمریكا داشتم و در اقامت یكساله‌‌ام در این كشور كنسرت موسیقی و نمایشگاه نقاشی گذاشتم.
و دوباره به بازیگری بازگشتید.
بله پس از 4 سال دیگر به دوره میانسالی رسیده بودم و دلم می‌خواست كه حضور خوبی داشته باشم. می‌خواستم خوب برگردم.
با چه كارهایی برگشتید؟
یكی دو كار كوچك انجام دادم و سپس در مسافر ری و جوانی نقش‌هایی را ایفا كردم البته پیشنهادات دیگری هم داشتم اما هركاری را قبول نمی‌كردم و همان‌طور كه گفتم می‌خواستم خوب برگردم.
روی این موضوع كه هر نقشی را قبول نمی‌كردید تاكید دارید. مثلا چه نقش‌هایی را نمی‌پذیرفتید؟
نقش‌هایی را كه حدس می‌زدم به آنها نمی‌رسم یا فیلمنامه را نمی‌پسندیدم قبول نمی‌كردم.
شروع كاری در دوره دوم فعالیت بازیگری‌تان را مسافر ری می‌دانید؟
اگر بخواهم یك نقطه عطف برای بازی‌هایم در بازگشت دوباره نام ببرم باید بگویم بازی در بوتیك و نقشم در آن فیلم یك نقطه عطف به شمار می‌رود.
چرا؟
چون در سینمای ایران خیلی كم اتفاق می‌افتد كه نقش خوبی برای میانسالی نوشته شود اما در بوتیك این اتفاق افتاده بود. خوشبختانه از آن روز تا به حال لحظه‌ای بیكار نبودم.
از كارهای دوره دوم حضورتان راضی هستید؟
بله. ممكن است یكی دو كار در این میان از دستم در رفته باشد اما هركاری را انجام ندادم و از این نظر راضی هستم. مهم‌ترین موضوع این است كه كمتر در نقشهای مشابه بازی كرده‌ام.
با این حساب برای شما كیفیت كار در درجه اول اهمیت قرار دارد؟
صددرصد. خیلی از كارها بودجه كم دارند و باید خیلی تند كار كنند. پروداكشن‌هایشان ضعیف است و برای بازیگر چیزی ندارند. ممكن است از لحاظ مالی برای من كار كردن در این فیلم‌ها و سریال‌ها خوب باشد اما كار خوب برایم اهمیت بیشتری دارد و قبول نخواهم كرد.
صددرصد. خیلی از كارها بودجه كم دارند و باید خیلی تند كار كنند. پروداكشن‌هایشان ضعیف است و برای بازیگر چیزی ندارند. ممكن است از لحاظ مالی برای من كار كردن در این فیلم‌ها و سریال‌ها خوب باشد اما كار خوب برایم اهمیت بیشتری دارد و قبول نخواهم كرد.
چقدر این موضوع دست شما است. در واقع به عنوان بازیگر چقدر حق انتخاب دارید؟
من نقش‌هایم را خودم انتخاب می‌كنم. در همین سریال به كجا چنین شتابان من قرار بود نقش علی عمرانی را بازی كنم اما گفتم كه این نقش را بازی نمی‌كنم.
چرا؟
چون نقشی را دوست دارم كه بعد داشته باشد.
در رابطه با بازیگرانی مثل شما به نظر می‌رسد مشكلی وجود دارد و آن این است كه بنا به دلایلی مانند چهره و نوع بازی بیشتر نقشهای منفی به آنها پیشنهاد می‌شود. آیا موافقید؟
نه به هیچ وجه! عملیات 125 یا خط‌شكن كجایش منفی بود؟ شما مثل این‌كه سریال‌ها را تماشا نمی‌كنید. در همین به كجا چنین شتابان هم نقش من منفی نیست. مختار كه پخش شود به اندازه یكسال از من نقش مثبت می‌بینید. آن هم از آن مثبت‌های آنچنانی كه شما دوست دارید( !می‌خندد.) مثلا مرد سیروس الوند كجایش منفی بود...؟!
پس این ذهنیت چگونه به وجود آمده است؟
شما متاسفانه دو سه كار را می‌بینید هرچند من خودم عاشق نقش‌هایی هستم كه دارای ابعاد مختلفی باشند. من نقشی را بازی می‌كنم كه بتواند كاری را انجام بدهد نه نقشهای بی‌خاصیت.
و البته برای بازیگران نقشهای منفی جذاب‌تر هم هستند. درست است؟!
بله نقشهای منفی جذاب‌تر هستند من هم در نقشهای منفی بازی كرده‌ام اما همه نقش‌هایم منفی نیست. نقشهای من در پول كثیف و بوتیك منفی بودند.
در حال حاضر آیا كاری را آماده پخش یا در‌حال ضبط دارید؟
بله یكی دو كار تلویزیونی دارم.
واكنش مخاطبان نسبت به سریال به كجا چنین شتابان چگونه بوده است؟
تماشاچی الان راضی است. به نظر من تلویزیون جای وعظ و موعظه نیست و فكر می‌كنم به همین دلیل مردم این سریال را دوست دارند.
كاركرد سریال تلویزیونی به نظر شما سرگرمی است؟
تلویزیون در همه جای دنیا در وهله اول كارش سرگرمی است. قضیه «لاست» كمی فرق می‌كند اما حتی «فرار از زندان» و «24» هم كه در هالیوود تولید شده‌اند سرگرم‌كننده هستند. با این حال سریال‌های ایرانی جدا از این خاصیت، ویژگی آموزنده بودن را هم دارند.
چرا سرگرمی اصل اول رسانه‌ای مثل تلویزیون است؟
چون مردم دو سه ساعتی كه در خانه هستند می‌خواهند از زمان استراحتشان لذت ببرند. همان‌طور كه گفتم سریال‌های ما خوشبختانه آموزنده هم هستند. حتی نقشهای منفی هم در سریال‌های ما آموزنده هستند.
با این وصف به عنوان یك بازیگر برایتان تعداد تماشاچی مهم است یا كیفیت مخاطب؟
برای من همه‌اش مهم است. به همین دلیل است كه من تلویزیون را به سینمای آبكی‌مان ترجیح می‌دهم. چون در تلویزیون حداقل چیزی كه هست این است كه تماشاچی داریم اما در سینما آن هم در سینمای حال حاضر هیچ تضمینی برای تماشاگر وجود ندارد.
اما حتما یادتان هست كه زمانی تلویزیون برای بازیگران سرشناس بیشتر حكم عابربانك را داشت و در واقع بیشتر برای پول كار تلویزیونی می‌كردند اما با توجه به حرفهای شما می‌توان گفت زمانه كاملا عوض شده است.
درست است. الان دیگر بحث سینما و تلویزیون مالی نیست و كاملا كیفی است.
با توجه به حرف‌هایتان اكنون بازی در تلویزیون را به سینما ترجیح می‌دهید؟
باید ببینید چه چیزی برایتان اهمیت دارد. اگر قرار است یك نقش 5 دقیقه‌ای در یك فیلم سینمایی آبكی داشته باشید كه نقش هم نقش قابلی نباشد، معلوم است كه بازی در یك نقش جذاب تلویزیونی را ترجیح می‌دهم. با این حال من خیلی خودم را به این مسائل محدود نمی‌كنم.
یعنی نقش برایتان بیشتر از مدیوم اهمیت دارد؟
دقیقا. من به این فاصله‌گذاری‌ها معتقد نیستم و اول كار برایم در درجه اهمیت قرار دارد، سپس جذابیتی كه نقش دارد.
مسائل مالی چقدر نقش دارند؟
اگر كار خوب ارائه بدهید پول خودش می‌آید اما اگر برای پول هركاری بكنید معلوم نیست چقدر از لحاظ حرفهای موفق باشید.
اگر كار خوب ارائه بدهید پول خودش می‌آید اما اگر برای پول هركاری بكنید معلوم نیست چقدر از لحاظ حرفهای موفق باشید.
امروز تلویزیون و سینمای ما بستر مناسبی برای ورود جوانان شده است. از نگاه شما اكنون وضعیت كیفی كار جوانان را در بازی و دیگر كارهای مربوطه مثل كارگردانی و تهیه‌كنندگی چگونه ارزیابی می‌كنید؟
برخی بازیگران جوانی كه به این حرفه می‌آیند، 15 10 فیلم و سریال را از بین می‌برند تا كم‌كم چیزی یاد بگیرند، در حالی كه تلویزیون و سینما محل چیز یادگرفتن نیست. سینما و تلویزیون جای تجربه‌اندوزی نیست. كسی كه وارد سینما یا تلویزیون می‌شود باید تمام مراحل ابتدایی را پشت سر گذاشته باشد و آماده برای كار بیاید. البته در این كه انسان باید همواره یاد بگیرد شكی نیست. خود من پس از این همه سال هنوز در حال یادگیری هستم. با تمام این اوصاف جوانانی كه وارد این كار می‌شوند حتما یك چیزی داشته‌اند كه آمدند و باید روندی را پیش بگیرند كه روز به روز بهتر شوند. آنهایی كه می‌گویند جوانان نباید باشند به نظرم چیزی از این حرفه نمی‌فهمند چون به هر حال جوان‌ها هم باید باشند.
درباره این تفكر كه می‌گوید جوان نباید باشد بیشتر توضیح می‌دهید؟
برخی می‌گویند چرا فلان جوان آمده و فلان قدر دستمزد می‌گیرد؟ در حالی كه به این دلیل به یك بازیگر دستمزد بالا می‌دهند كه تماشاگر بیشتری برای دیدن فیلم بیاید.
با این اوصاف با دستمزدهای بالا مخالفتی ندارید؟
خب، اگر من این پول را برای تهیه‌كننده درنیاورم او دیوانه نیست كه این پول را به من بدهد. وقتی تهیه‌كننده، كارگردان و تماشاگر راضی هستند یعنی همه موافقند و مشكلی وجود ندارد.
حتما خبر دارید كه اعلام دستمزدهای بازیگران سینما از تلویزیون حسابی سر و صدا كرده است. در این باره چه نظری دارید؟
كسی كه60 میلیون تومان می‌گیرد بی‌شك ششصد میلیون تومان برای تهیه‌كننده بر می‌گرداند. چرا این پول را نمی‌آیند به من بدهند!!!
در واقع از نظر شما این یك رابطه مستقیم میان فروش بیشتر و سرمایه‌گذاری بالاتر است؟
بله. تهیه‌كنندگان پول را به كسی می‌دهند كه تماشاگر را به سالن سینما بكشاند و حتی بتواند چند برابر این پول را برگرداند. بی‌شك این تهیه‌كنندگان هستند كه دنبال بازیگران می‌روند و این پول را می‌پردازند تا چند برابرش را دربیاورند.
یك موضوعی در رابطه با بازیگرانی كه در زمان جوانی نقش اصلی و به قول معروف جوان اول فیلم بودند و بعدها گاهی مشكل‌ساز می‌شود این است كه این بازیگران در میانسالی نمی‌توانند بپذیرند كه در نقشهای مكمل یك جوان اول بازی كنند. شما با این مشكل روبه‌رو نشدید؟
من همان‌طور كه گفتم در بوتیك نقش مكمل بازی كردم، آن هم پس از سال‌ها بازی در نقش اول. پس مشكلی با این موضوع كه زمانی جوان اول بودم و حالا یك بازیگر مسن ندارم اما مشكل بزرگ‌تر این است كه در سینمای ما بلد نیستند برای افرادی در سن و سال من نقش خوب بنویسند.
بیشتر توضیح می‌دهید؟
ببینید، نویسندگان و فیلمنامه‌نویسان ایرانی طبق یك عادتی كه به وجود آمده، برای كسانی در سن و سال من فقط نقشهای پدر و مادر می‌نویسند و به همین دلیل است كه من زیاد میلی به سینما ندارم.
در تلویزیون نقشهای بهتری برای شما پیدا می‌شود؟
بله، در تلویزیون آن نقشی را كه من می‌خواهم بیشتر پیدا می‌كنم. طبیعی است كه این موضوع آدم را ناراحت می‌كند، همانقدر كه وقتی می‌بینید برای بازیگری مثل آل‌پاچینو با آن سن و سال نقشهای بسیار زیبا و فوق‌العاده نوشته می‌شود افسوس می‌خوریم. واقعا آدم از نقش‌هایی كه برای افراد مسن در سینمای هالیوود و سطح اول دنیا نوشته می‌شود لذت می‌برد.
شما می‌خواهید بگویید این جبر روزگار برای یك ستاره نیست؟
نه، چه جبر روزگاری كه آل‌پاچینو دستمزدی كمتر از تام كروز نمی‌گیرد، چون مهم فیلم خوب، داستان جذاب و بازی درست است كه آن فیلم‌ها دارد اما در ایران فكر می‌كنند مردم فقط دوست دارند جوانان را ببینند.
گویا از وضعیت سینمای حال حاضر گله‌مند هستید؟
بله، چون در ایران نقش خوب و البته قرارداد 60 ، 70 میلیونی تنها به جوانان تعلق دارد، در حالی كه در هیچ كجای دنیا این‌گونه نیست. من نمی‌دانم چرا تهیه‌كنندگان ما ریسك نمی‌كنند و همیشه می‌خواهند از مسیرهای امتحان‌شده بروند؛ یك كمدی دختر و پسری و... این شده تمام سینمای ایران.
كارهایی كه در حال انجام آنها هستید یا آماده پخش هستند را نام می‌برید؟
«شكر تلخ» سریالی است كه فكر می‌كنم در زمان پخش با اقبال تماشاچی روبه‌رو شود. اكنون در «سال‌های مشروطه» هم مشغول بازی هستم و البته «مختار» كه بزودی پخش خواهد شد.
گویا مختار را خیلی دوست دارید؟
باید این سریال را ببینید چون هرچه من بگویم بی‌فایده است. به نظرم مختار یك كار نمونه در تلویزیون ایران به شمار می‌رود.
نقش‌تان در این سریال چیست؟
من نقش شاهزاده كیان، شاهزاده ایرانی را دارم كه از ابتدا تا انتها همراه مختار است.
شما گویا نسبت به استفاده از برخی اسم‌های ایرانی در تلویزیون انتقاد داشتید. دراین‌باره بیشتر توضیح می‌دهید؟
بله و خواهش می‌كنم این را از طرف من به آقای ضرغامی برسانید. واقعا چرا اسم ایرانی در تلویزیون مترادف است با خلاف، قاچاق، جنایت و در كل هرچه آدم منفی است؟ واقعا چرا؟ بد نیست سری به زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها بزنیم تا ببینیم واقعیت چقدر متفاوت است. روزنامه‌ها را بخوانید تا ببینید آدم‌های منفی چه اسم‌هایی دارند؟ چرا ما باید از اسامی ایرانی، سرزمینی كه ما به خاكش سجده می‌كنیم اینچنین استفاده نادرست بكنیم؟
آقای رویگری از آنچه امروز به عنوان رضا رویگری بازیگر می‌بینید چقدر راضی هستید؟
من عاشق كارم هستم و واقعا برایش زحمت می‌كشم. من دست‌كم روزی یك‌ساعت و نیم ورزش می‌كنم و از آن پس تازه به باشگاه می‌روم و وزنه می‌زنم. من سیگاری بودم و 5 سال پیش خدا را شكر آن را ترك كردم. بازیگری حرفه بدن و ذهن است و باید برایش زحمت كشید.
و حرف آخری اگر هست؟
خدای مهربان را شكر می‌كنم كه تنم سالم است. از شما هم سپاسگزارم
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: jamejamonline.ir
مطالب پیشنهادی:
درباره سریال به كجا چنین شتابان
پاشنه آشیل تلویزیون ایران!
با آرش تاج، بازیگر نقش پدربزرگ سریال «در چشم باد»
روزهای پایانی مختارنامه
همراه با سیروس مقدم و تازه‌ترین سریالش