گاو صندوق
برای این که بتوانیم پرونده بازیگری گاو صندوق را حسابی بررسی کنیم باید سراغ بازیگرهای زیادی می‌رفتیم؛ از رضا بابک کهنه کار و فرهاد اصلانی با گریم و لهجه متفاوتش گرفته تا...
 
قصه یک مشت دزد
 سروش صحت، افشین‌هاشمی، حمید ابراهیمی و سیامک صفری، 4 سارق اصلی گاو صندوق از رموز ژانر سرقت به سبک ایرانی می‌گویند
 
یکی از ویژگی‌هایی که «گاو صندوق» را به یک سریال شبانه متفاوت تبدیل کرد، ترکیب بازیگران آن بود. بازیگرانی که به انتخاب حبیب رضایی جلوی دوربین مازیار میری رفتند. حبیب رضایی که در این سال‌ها بهترین بازیگران را برای سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی زیادی انتخاب کرده، این بار سراغ ترکیبی از بازیگران حرفه ای تئاتر و تلویزیون رفته  و همین بازیگران تئاتری هم باعث شده اند جنس بازی‌های گاو صندوق از بازی‌های سریال شبانه تلویزیون که معمولا در سطح متوسطی قرار دارند، یک سر و گردن بالاتر باشد. برای این که بتوانیم پرونده بازیگری گاو صندوق را حسابی بررسی کنیم باید سراغ بازیگرهای زیادی می‌رفتیم؛ از رضا بابک کهنه کار و فرهاد اصلانی با گریم و لهجه متفاوتش گرفته تا بهاره رهنما و سینا رازانی و.... اما انتخاب‌های ما به 4 بازیگری محدود شد که نقش‌های دزدهای اصلی گاو صندوق را بازی می‌کنند.

سروش صحت
به افتخار یک کاراکتر مرموز
تقریبا همیشه عادت داشته ایم او را با موهای فرفری بلندش ببینیم اما در «شمس العماره» و در همین «گاو صندوق» موهای کوتاه و آنکادری دارد. صحت که این روز‌ها برای بازی در فیلم سینمایی فرزاد موتمن حسابی سرش شلوغ است، تقریبا اصلا فرصت نکرده «گاو صندوق» را ببیند و بنابراین نمی‌داند گاو صندوقی که روی آنتن رفته دقیقا چه چیزی از آب درآمده اما همان یکی، دو قسمتی که دیده راضی‌اش کرده و به نظرش دلایلی که باعث شده بازی در گاو صندوق را بپذیرد، جواب داده؛ «حضور مازیار میری به عنوان کارگردان، تیم بازیگر‌ها که همگی حرفه‌ای بودند و داستان خوبی که فیلم نامه داشت جذبم کرد که در گاو صندوق بازی کنم. به طور کلی شرایط کار خوب بود و مجموع این شرایط برایم مهم بود»
صحت که جز بازیگری؛ سال‌هاست دست به قلم است و او را در سمت نویسنده سریال‌های طنز تلویزیونی و ستون‌های روزنامه هم می‌شناسیم؛ معتقد است گاوصندوق به کلیت ژانرش وفادار است؛ «به هر حال وقتی قرار است یک داستان با موضوع سرقت را در جامعه خودمان تعریف کنیم و به تصویر بکشیم، باید ویژگی‌های جامعه ایرانی را در نظر بگیریم، المان‌ها را ایرانی کنیم و البته شوخی‌هایی هم داشته باشیم تا بیننده، قصه‌مان را باور کند. این ویژگی‌هایی است که گاو صندوق برای مطرح کردن قصه یک سرقت دارد.»
جز همه مجموعه شرایط خوب، ویژگی‌های شخصیت «سعید» حسابی توجه صحت را برای بازی جلب کرده، «بازی در نقش سعید برایم جذاب بود چون سعید شخصیت مرموزی دارد، از وسط‌های داستان وارد می‌شود و با همه مرموز بودنش کار‌هایی انجام می‌دهد و می‌رود. حتی کوتاه بودن نقش هم برایم جذاب بود.» اصرار برای این که سروش صحت راضی بشود بیشتر درباره نقشش حرف بزند بی فایده است «همین قدر می‌گویم که برای این که شخصیت سعید درست در بیاید؛ باید دو مدل بازی می‌کردم و ریزه کاری‌هایی را در بازی ام رعایت می‌کردم، به همین خاطر هم نقشم را خیلی دوست داشتم. به هر حال قصه، قصه یک مشت دزد است و ما همه‌مان به نوعی نقش دزد‌ها را بازی می‌کنیم.» «ترکیب بازیگر‌ها و سابقه تئاتری زیادشان» دلایلی است که به نظر صحت، بازی‌های گاو صندوق را دلنشین و دلچسب کرد.
صحت که با شمس العماره و گاو صندوق نشان داده دنبال انتخاب‌های متنوع است، تازگی‌ها در یک تله فیلم به کارگردانی جواد افشار هم در نقش یک آدمکش بازی کرده «هر وقت پیشنهاد متفاوتی داشته‌ام و شرایط فراهم شده، سعی کرده ام در نقش‌های متفاوتی بازی کنم. تجربه گاو صندوق را هم به خاطر همین تفاوت دوست داشتم.»
 
افشین ‌هاشمی
یک دزد پشیمان
حتی اگر یک بار هم پایتان به تئاتر باز نشده باشد و اسم او را به عنوان یک بازیگر معروف تئاتری نشنیده باشید، کافی است کار‌های نمایشی محمد رحمانیان را در تلویزیون دیده باشید تا افشین‌ هاشمی را بشناسید؛ همان بازیگر «نیمکت»، «توی گوش سالمم زمزمه کن» و «مسافر خانه سعادت» که نقش‌ها و تیپ‌های متفاوتش حسابی به چشم می‌آمد. افشین ‌هاشمی بعد از حدود 15 سال بازیگری در تئاتر، چهار سالی است بازیگری در تلویزیون را هم به فهرست کارهایش اضافه کرده و تقریبا  در همه تجربه‌هایش هم موفق بوده؛ «به نظر من هیچ تفاوتی بین بازی در سینما و تلویزیون و تئاتر نیست؛ مهم نقش و داستان است که باید متناسب با آن یک نوع بازی را انتخاب کرد.» برای افشین ‌هاشمی، طرح جذاب داستان «گاو صندوق»، همکاری با مازیار میری و حرفه ای بودن گروه، مهم‌ترین دلیل‌ها برای قبول بازی در یک سریال روتین بود، «طرح داستان گاو صندوق داستان یک سرقت جذاب بود. قرار بود گاوصندوق داستان یک سرقت ایرانی باشد با طعم شیرین آمیخته به طنز که خوب هم از آب در آمد.»
هاشمی برای نقش غلام رضا، سبک خاصی از اجرا را انتخاب کرده «غلام رضا یک دزد معمولی نیست. او در اصل در قفل باز کردن متخصص است و حالا بر حسب اتفاق یک بار هم دزدی کرده و به زندان افتاده و حالا پشیمان است. برای این نقش که شخصیت باهوشی است- آن قدر که یک سیستم امنیتی طراحی کرده- به این نتیجه رسیدم که نقش غلام رضا را تمیز بازی کنم» و البته او برای این اصطلاح «بازی تمیز» تعریف کاملی دارد؛ «این که یک نقش چطور بازی شود، به اصل نقش برمی‌گردد و در تعامل بین بازیگر- کارگردان به نتیجه می‌رسد. به عقیده من بعضی از بازیگر‌ها شلخته بازی می‌کنند؛ البته شلخته به معنای منفی؛ نقش را خیلی راحت و با احساسات رو و دور از کنترل بازی می‌کنند که البته در بعضی از نقش‌ها خوب هم جواب می‌دهد. اما من با توجه به ویژگی‌های غلام رضا به این نتیجه رسیدم که باید این نقش را کنترل شده بازی کنم.»
او که روی صحنه و در نمایش‌های تلویزیونی رحمانیان تیپ‌های متفاوتی را بازی کرده، برای بازی در نقش یک دزد حرفه ای چندان دچار دردسر نشده؛ «کار کردن با گاو صندوق برایم پیچیدگی چندانی نداشت و البته برخوردم با گاو صندوق در همان حدی بود که در سریال می‌بینید اما برای فلافل پختن دو ساعتی تمرین کردم، یعنی چند ساعتی قبل از ضبط سکانس، به یک فلافل فروشی رفتم و پختن فلافل را تمرین کردم تا حرکاتم جلوی دوربین طبیعی باشد
هاشمی که نمایش نویسی را هم تجربه کرده، درباره گاو صندوق یک عقیده کلی هم دارد. «من تجربه هر کار خوبی را دوست دارم»
 
حمید ابراهیمی
هوشنگ را شیرین‌تر کردم
اگر «محمود» (عموی باران کوثری) در «صاحبدلان» و «محمد باقر» در«مثل هیچ کس» را یادتان باشد، می‌بینید که او را خیلی خوب می‌شناسید. ابراهیمی یکی دیگر از مجموعه بازیگران تئاتری «گاو صندوق» است که برای این انتخاب هم دلایل خوبی دارد؛ «حضور مازیار میری به عنوان کارگردان کار برایم خیلی مهم بود و دوست داشتم با میری کارکنم. وقتی فیلم نامه را هم خواندم از قصه خوشم آمد. به هر حال در این کار بچه‌های تئاتر که همه از دوستان من هستند، حضور داشتند.»
ابراهیمی، سعی کرده بین بازی شخصیت «‌هوشنگ» گاو صندوق و «محمود» صاحبدلان که هر دو به نوعی خلافکارند، یک فاصله درست و حسابی بگذارد؛ «اصلا متفاوت بودن بازیگر در هر نقش، تعریف درست بازیگری است. آن قدر درچند سال اخیر نابازیگر‌هایی که در هر نقشی خودشان را تکرار می‌کنند،‌ به تلویزیون و سینما وارد شده اند که اگر کسی نقش‌هایش را متفاوت بازی کند خیلی‌ها تعجب می‌کنند. به هر حال من بعد از 28-27 سال بازی روی صحنه به این رسیده ام که هر نقشی بازی خاص خودش را می‌طلبد. در گاو صندوق به نوعی هوشنگ، داستان را پیش می‌برد و نقطه اتصال پستی و بلندی‌های ماجرا است، یک جایی می‌خواهد خودش را بزرگ جلوه بدهد و یک جایی احساس تنهایی می‌کند، به همین دلیل نباید شبیه نقش‌های دیگرم بازی اش می‌کردم.» ابراهیمی با توجه به همین قاعده، «هوشنگ» متفاوتی خلق کرده است؛ «شخصیتی که من بازی کردم از شخصیتی که در فیلم نامه نوشته شده بود خیلی دور نیست اما بعد از صحبت‌هایی که با مازیار میری کردم، تصمیم گرفتم شیرینی‌هایی هم به نقش اضافه کنم. به نظر من شخصیت هوشنگ باید کمی طنازی هم می‌داشت، به همین خاطر بعضی اصطلاحاتی که هوشنگ به کار می‌برد یا آواز‌هایی که می‌خواند و بعضی از بده بستان‌هایش با شخصیت عباسی را عوض کردم.»
او معتقد است فعالیت در تلویزیون و سینما می‌تواند به دیده شدن توانایی بازیگران تئاتر کمک کند؛ «متاسفانه تعداد تماشاگران تئاتر محدود است. معمولا ما تئاتری‌ها تماشاگر‌های اصلی نمایش‌ها هم هستیم. چطور بشود که پنج نفری هم بیرون از این فضا به تماشای یک تئاتر بیایند! اما در تلویزیون داستان فرق می‌کند و گستره بزرگ‌تری ازمخاطب‌ها پای یک سریال می‌نشینند و بنابراین یک بازیگر تئاتر در یک سریال بیشتر دیده می‌شود. از طرف دیگر، علم بازیگری و تجربه ای که بازیگران تئاتر دارند باعث می‌شود در تلویزیون و سینما راحت‌تر بازی کنند و باعث قوت کار شوند»
 
سیامک صفری
از دوربین می‌ترسم
نزدیک 20 سال بازیگری روی صحنه تئاتر، از او یک بازیگر حرفه ای ساخته ولی فقط چند سالی است پایش به تلویزیون هم باز شده. برای او که به خاطر تمرکز روی تئاتر فرصت کمی برای حضور در تلویزیون و سینما داشته، «گاو صندوق» یک حضور پر رنگ برای دیده شدن در قاب تلویزیون است؛ «تعداد کم کار‌هایم مقابل دوربین، فرصت درک بازی جلوی دوربین را به من نداده است؛ طوری که هنوز هم از بازی مقابل دوربین می‌ترسم.» اما این ترس باعث نشده او پیشنهاد خوب بازی در گاو صندوق را که او را بیشتر از همیشه به مخاطب عام معرفی می‌کند، نپذیرد «شانسی که در گاو صندوق داشتم، حضور مازیار میری به عنوان کارگردان بود. مازیار میری به سرعت شرایط روحی من را درک کرد و اوضاع من را شناخت. احساس امنیت در سر تا سر پروژه با من بود و آقای میری خیلی کمکم کرد تا دستپاچه نشوم و تمرکز نسبی ام روی نقشم پیدا کنم.»
اما بازی خوب و باورپذیر صفری در نقش «عباسی» به عنوان رئیس خلافکارها، نشان می‌دهد او آن قدر‌ها هم با تلویزیون بیگانه نیست و معیار‌های حرفه ای اش باعث شده نقش عباسی در گاو صندوق را بپذیرد «فیلم نامه سریال خیلی خوب بود، از نوع دیالوگ‌نویسی هم خیلی خوشم آمد. مضمون خوب گاو صندوق، متفاوت بودن متن و فضای داستانی سریال باعث شد برای حضور در این کار مشتاق شوم. من را برای نقش عباسی در نظر گرفته بودند و وقتی نقش به من پیشنهاد شد و فیلم نامه را خواندم، متوجه شدم که عباسی قابلیت دیده شدن دارد. نقش، خصلت‌هایی دارد که به جذابیتش کمک می‌کند و می‌دانستم که از این نقش استقبال خوبی می‌شود.»
به نظر صفری، جز فیلم نامه و کارگردانی، حضور بازیگران تئاتری در سریال از نقاط مثبت گاو صندوق است ، «از زاویه بازیگری در این سریال احساس راحتی داشتم.  همیشه در مقابلم بازیگران قوی ای بودند و این نکته به من احساس و امنیت و اعتماد به نفس می‌داد. به نظر من حضور بازیگر‌های تئاتری در سینما و تلویزیون، یک نقطه عطف در بازیگری آن‌هاست چون با توجه به مخاطب بیشتر تلویزیون، بازیگر می‌تواند اثر گذاری بیشتری داشته باشد. امیر جعفری و حسن معجونی، نمونه‌های موفقی از بازیگر‌های تئاتر هستند که به تلویزیون آمدند و در کارشان موفق بودند.»
رضایت صفری از فضای گاو صندوق و دیده شدن نقش عباسی، باعث شد او تصمیم‌های جدیدی در مسیر بازیگری اش بگیرد «بعد از گاو صندوق تقریبا آماده ترم که بازیگری در تلویزیون را تجربه کنم. این روزها علاوه بر بازی در نمایش «‌جن گیر» کورش نریمانی، درتله فیلم «شیفت شب» مهدی کرم پور هم بازی می‌کنم»
 
 گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: هفته همشهری جوان/ شماره 241
بازنشر اختصاصی سیمرغ
 
مطالب پیشنهادی:
شریک دزد و رفیق قافله!
در گاوصندوق همه حرفه‌ای هستند
آیا گاو صندوق کپی یک کار خارجی است؟!
با بازیگر نقش «هوشنگ» مجموعه «گاو صندوق»
سریال‌های فصل پاییز خیلی زیادند حالا این 3 تا را داشته باشید!