گفتگو با سپند امیرسلیمانی درباره «خوش نشین‌ها»

 
نمی‌دانم آخر داستان چه می‌شود
تنها پسر خانواده و پسر «سعید امیرسلیمانی» و برادر کمند است. او چیزهای زیادی را از پدر یاد گرفته و امیدوار است آبرویی که پدرش جمع کرده است را حفظ کند. «سپند امیرسلیمانی» لیسانس بازیگری دارد و بینندگان بازی‌اش را در فیلم‌های «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰»، «اخراجی‌ها ۱ و ۲»، «مظفرنامه» و سریال‌های «پدر خوانده»، «شب‌های برره»، «مرد دوهزار چهره» و «من یک مستاجرم» دیده اند. او هم اکنون مشغول بازی در سریال‌های «تبریز مه آلود» و «خوش نشین‌ها»ست که سریال «خوش نشین‌ها»، هم زمان با فیلم برداری در حال پخش از شبکه سوم سیماست. «امیرسلیمانی» ایفاگر نقش «حامد فروزش» جوان مهندسی است که در تقابل با دانیال (علی صادقی)، لحظات شادی را خلق می‌کنند. او در گفت وگو با خراسان از دلایل پذیرفتن این نقش و کار با بازیگران طنزپرداز کشور و سعید آقاخانی کارگردان سریال «خوش نشین‌ها» گفت.

 چه شد که پیشنهاد بازی در «خوش نشین‌ها» را قبول کردید؟
 «مهران مهام» تهیه کننده سریال در تماسی تلفنی، مرا به دفتر کارش دعوت کرد. دوستی دیرینه و خوبی با او و «ایرج محمدی» دارم و در کارهای آن‌ها، بدون هیچ چک و چانه ای بازی می‌کنم. چون می‌دانم نقشی که آن‌ها برایم در نظر می‌گیرند، نقش بدی نیست. هنگامی‌که شنیدم «سعید آقاخانی» کارگردان این سریال است بسیار خوشحال شدم و با کمال میل پذیرفتم. همگی این عزیزان دوستانم هستند و به کار  آن‌ها اعتماد دارم. به خاطر دوستی و رفاقت مان حتی حاضرم از جلوی دوربین آن‌ها رد شوم.

 شخصیت «حامد فروزش» را در فیلم نامه چگونه دیدید؟
از همان جلسه اول که قرارداد بستم، با کارگردان درباره این نقش مشورت می‌کردم. زیرا او کلیت کار و بازی همه را می‌دید. آقاخانی درباره بازی ام عقیده داشت تا جایی که ممکن است واقعی بازی کنم و به طور کامل، شبیه زندگی و ساده باشد. با راهنمایی‌های کارگردان نقش را درآوردم. به نظرم «حامد» فردی است که زندگی خود را می‌کند و تا حدی شبیه خودم است از این بابت که سرش در کار خودش است و بی حاشیه کار می‌کند. در این میان اتفاق‌هایی برایش می‌افتد که خیلی زود با آدم‌ها دست به یقه و درگیر می‌شود. تنها اختلاف اخلاقی‌اش، با من در همین نکته است. سعی کردم با راهنمایی‌های «سعید آقاخانی» از تک بعدی بودن نقش دور شده و ابعاد مختلف شخصیتی به او بدهم.

«سعید آقاخانی» چند سالی است که در گونه طنز سریال می‌سازد و خودش هم بازیگر طنز است. چقدر در خلق موقعیت‌ها موفق عمل کرده است؟
حدود ۸ سال پیش با سعید آقاخانی و مهران مهام و محمدی، در سریال «من یک مستاجرم» آشنا شدم. از آن دوران سعید را به عنوان یک بازیگر خوب می‌شناسم. او از آن بازیگرانی است که موقعیت و شخصیت را به خوبی تجزیه و تحلیل می‌کند و بر آن اساس، کارش را انجام می‌دهد. کسی که کارگردانی کاری را بر عهده دارد، اگر مسلط به بازیگری باشد بسیاری از موقعیت‌ها را درک می‌کند. من به عنوان بازیگر ممکن است هنگامی‌که فیلم نامه را می‌خوانم، نکته ای به ذهنم بیاید که کارگردان به چیز دیگری فکر می‌کند. خیلی مواقع اتفاق افتاده است با یک کارگردان خوب کار می‌کنیم که او به جای ما بازی می‌کند، ولی نمی‌تواند خوب بازی کند. «سعید آقاخانی» این گونه نیست. چون آن اتفاقات را در کارهایش تجزیه و تحقیق کرده است و بازیگر خوبی نیز هست.

بیشتر بازیگران سریال «خوش نشین‌ها» معتقدند قبل از گرفتن هر سکانس تمرین و دورخوانی دارند و با آمادگی کامل مقابل دوربین می‌روند شما «سعید آقاخانی» را در کارگردانی چگونه دیدید؟
دورخوانی و تمرین برای او خیلی مهم است و سر صحنه، چند بار دورخوانی و تمرین می‌کنیم. «آقاخانی» یکی از خوش اخلاق ترین کارگردان‌هایی است که تاکنون با او کار کرده ام. او معتقد است بازیگر راحت بازی کند. یعنی یک میزانسن یا دیالوگ، نباید باعث شود که تمرکز بازیگر به هم بریزد و روی آن وقت بگذارد. طبیعی است که گاهی اوقات بداهه گویی می‌کنیم حتی بازیگری مانند «علی صادقی» که بداهه بازی او بیشتر است، از مضمون دیالوگ‌های اصلی خارج نمی‌شود.

بازی با «علی صادقی» چطور است و هنگام درآوردن این بده و بستان‌های دو نفره تان چقدر هم فکری داشتید؟
 من و علی صادقی ۶ سال پیش یک مرتبه همدیگر را دیدیم. بعد از آن چون دیگر او را ندیدم سر این کار نگران بودم. او ۶ سال پیش موقعیت کنونی را نداشت. ولی سر فیلم برداری این سریال در برخورد اول خیلی با هم صمیمی‌ شدیم. ما سر هر سکانس و حتی در نحوه کتک کاری‌ها با یکدیگر تمرین می‌کردیم و هماهنگ بودیم.

فیلم نامه «علیرضا کاظمی‌پور» و «سعید جلالی» چقدر جای کار دارد و آیا موافق این شیوه فیلم نامه نویسی هستید؟
 اگر بهترین نویسنده این فیلم نامه را بنویسد یک نفر با لهجه ای خاص است. او تنها تفکرات خود را روی کاغذ پیاده می‌کند. آن زمان که نقش «حامد» را می‌نویسد نمی‌داند که چه کسی قرار است این نقش را بازی کند. بعد از نگارش فیلم نامه، نقش به دست من می‌رسد و من با لهجه، دیدگاه و کارهایی که در زندگی عادی ام دارم، خودم را به این شخصیت و این شخصیت را به خودم نزدیک می‌کنم. 

 در حال حاضر در تلویزیون سریال‌ها با فیلم نامه ای ناقص مقابل دوربین می‌رود و با توجه به بازخوردها، بقیه آن نوشته می‌شود با این شیوه موافق هستید؟
 سال‌هاست که دوران ساخت سریال  با فیلم نامه کامل گذشته است. گویی ماجرا این گونه است که بازیگر با فیلم نامه ناقص مقابل دوربین می‌رود. علاقه دارم فیلم نامه کامل داشته باشم و بدانم در داستان چه اتفاقی می‌افتد. اکنون که در حال بازی در سریال «خوش نشین‌ها» هستم نمی‌دانم آخر داستان چه اتفاقی می‌افتد، آیا با «علی صادقی» آشتی می‌کنم یا یکدیگر را می‌کشیم. نمی‌دانم با چه حسی باید جلوی دوربین بروم. به همین دلیل وجود فیلم نامه کامل بازیگر را راضی و خوشحال می‌کند.

 

 

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

منبع: khorasannews.com

 

مطالب پیشنهادی:

حدیثه تهرانی: من خیلی متفاوت تر از «سارا» هستم 
 مهران رجبی: نمی‌توانیم مثل وکلای دادگستری در محکمه صحبت کنیم!