پاسخ به سئوالات بینندگان مختارنامه!

 

 مختار؛ یاران و دشمنانش رودرروی مخاطبان
 آیا شما به عنوان مخاطب سریال «مختارنامه» می‌دانید شعار مردم كوفه چیست و معنای آن به فارسی چه می‌شود؟ در سایت مختارنامه در پاسخ به این پرسش چنین آمده است: شعار مردم كوفه این است: یا منصور امت كه معنی آن می‌شود: ای پیروز بمیران.
 
تاكنون 10 قسمت از سریال مختارنامه از شبكه یك سیما پخش شده است. در این مدت برای مخاطبان مختارنامه پرسش‌های زیادی مطرح شده است. این سوالات هم درباره شخصیت‌هاست و هم روایت داستان و ساختار سریال. همین سوالات باعث شد تا سایت مختارنامه با ایجاد بخشی به نام پاسخ به سوالات، جواب‌های قانع‌كننده‌ای به مخاطبان سریال مختارنامه بدهد. البته شاید دسترسی به این سایت برای همه مخاطبان این سریال مقدور نباشد به همین دلیل روزنامه جام‌جم برخی از این سوال و جواب‌ها را در متنی كه می‌خوانید، ارائه كرده است.

خر دجال در كوفه
در یكی از قسمت‌های سریال مختارنامه اشاره‌ای به «خر دجّال» شده است و این تعبیر برای برخی مخاطبان سوال‌برانگیز بوده است. در توضیح این نكته باید گفت خر دجّال داستانی است كه در روزگار امام زمان(عج) رخ می‌دهد. در آن زمان فردی به اسم دجال سوار خری شده و شروع به فریب دادن مردم می‌كند و به آنها می‌گوید كه سراغ امام نروند. این نكته از چنین پیشینه‌ای در فرهنگ ما برخوردار است و در سریال مختارنامه نیز، جایی كه در آن فردی در حال فریب دادن مردم است، به خر دجّال و فرد سوار بر آن تشبیه شده است.

توجه به جاذبه‌های معنوی
عده‌ای از مخاطبان سریال مختارنامه تصور می‌كنند «مسلم‌بن عقیل سفیر امام حسین(ع) باید بدنی ورزیده و رشید داشته باشد. آنها به برخی روایت‌ها اشاره می‌كنند كه در توصیف مسلم آمده است. هنگامی‌كه جناب مسلم بر مركب سوار می‌شدند به ركاب نیاز نداشتند و به جای ركاب پای خود را از زیر شكم مركب به هم می‌آویختند!»

برخی دیگر در پیام‌های خود نوشته‌اند: «وقتی دشمن قصد جان ایشان را می‌كند، جنگ بزرگی می‌كند و در بخشی از این نبرد دست بر كمر دشمن می‌برد و دشمن را به پشت بام پرت می‌كند!»

این مخاطبان به سریال مختارنامه خرده گرفته‌اند كه چرا از امین زندگانی در این نقش استفاده شد؟ آنها می‌گویند این بازیگر استیل متناسب با نقش مسلم را ندارند و فقط از نظر چهره و ظاهر گزینه مناسبی برای این نقش است!

به اطلاع این دسته از مخاطبان سریال می‌رسانیم كه آنچه از شخصیت مسلم در این سریال می‌بینید، تصور كارگردان این سریال از این نقش بوده است و ممكن است كارگردان دیگری، مسلم دیگری را خلق كند كه با تصور رایج متفاوت باشد.

بد نیست بدانید همه آنچه در تاریخ به عنوان ویژگی‌های شخصیت‌های دوست‌داشتنی از شخصیت‌های مورد نظر ما قید شده قابل باور نیست و زمانی كه به آثار مكتوب معتبر مراجعه می‌شود، باور ذهنی چنین مخاطبانی به هم می‌ریزد. گروه سازنده سریال مختارنامه تلاش كردند تا در ترسیم شخصیت مسلم‌بن عقیل امانت‌دارانه عمل كنند و روح این شخصیت را منتقل كنند. امین زندگانی نیز ویژگی‌های فراوانی دارد كه با بّینات تاریخی تطابق دارد. اگر قرار بود بازیگری قوی ‌هیكل و آرنولدگونه برای این نقش انتخاب شود، قطعا جاذبه‌های معنوی او از میان می‌رفت و دیگر پذیرفتن مظلومیت او كار ساده‌ای نبود. ضمن آن‌كه مسلم در این سریال نبرد جانانه‌ای می‌كند و تنها با وعده «امان گرفتن» تسیلم می‌شود كه اینها همه روح معنوی شخصیت مورد نظر را منتقل می‌كند.

شخصیت قاضی شریح از شخصیت‌های مهم مقطع داستانی صدر اسلام است كه در سریال مختارنامه فقط نامی ‌از او برده می‌شود، اما انگار عدم حضور او در سریال هم به اندازه غیبت قیس‌بن مسهر سوال‌برانگیز است. برخی مخاطبان درباره نقش او در سریال مختارنامه پرسیده‌اند و برخی درباره علت غیبت او. در پاسخ به هر دو دسته از این مخاطبان باید گفت شریح قاضی در 2 مقطع مهم عكس‌العمل سرنوشت‌سازی از خود نشان داده كه در تاریخ ثبت شده است: یكی در محكوم كردن حجربن عدی و رای دادن به كشتن آنها و دیگری در ماجرای مربوط به‌ هانی ابن‌عروه كه به دروغ شهادت داد‌هانی در كاخ عبیدالله بن‌زیاد سالم است. این دو قضاوت تاریك و ننگین این شخصیت بسیار مهم و سرنوشت‌ساز است، اما در سریال مختارنامه حضور این شخصیت پیش‌بینی نشده بود و علت آن نیز عدم احساس ضرورت درخصوص حضور این شخصیت بوده است و حال اگر كمبود آن در سریال احساس می‌شود، اشتباهی است كه سازندگان اثر آن را می‌پذیرند.

آقای میرباقری! این همه سردار ملی غوطه‌ور در خاك و خون را رها كردی و به عاشورا پرداختی؟

دست‌اندركاران سایت مختارنامه دیگر به چنین اظهارنظرهایی عادت كرده‌اند. البته همیشه اظهارنظرها به این اندازه مودبانه و محترمانه نیست و گاه سازندگان این سریال به دلیل پرداختن به این مقطع از تاریخ اسلام با جملات دیگری «نوازش» یافته‌اند! پاسخ سازندگان مختارنامه به این اظهارنظرها این‌گونه است: «به نظر ما حماسه عاشورا و حوادث مربوط به آن از پرشورترین حوادث تاریخ بشریت است كه پرداختن به آن لازم و ضروری است و به هیچ وجه نافی داشته‌های ملی ما نیست. واقعه و حماسه عاشورا با تاریح ملی ایران گره خورده است. ایرانی را بدون حسین شناختن جای سوال دارد.»

صبر برای شناخت مختار
بعد از پخش نه قسمت از سریال مختارنامه حالا تصور مخاطبان از شخصیت تغییر یافته است. میلاد نوریان یكی از مخاطبان این سریال با قرار دادن پیامی‌ در سایت مختارنامه نوشته است: «بر اساس مطالعات او مختار انسانی بوده كه جهتگیری اعتقادی‌اش به سمت اهل‌بیت(ع) بوده، اما در مجموع كاری به كار 2 گروه مخالف هم (ائمه و بنی‌امیه) نداشته است. از طرفی قدرت‌طلب بوده و هر كاری را برای رسیدن به قدرت می‌كرده است. در سال 66 هجری كه دستگاه حكومتی یزید ضعیف می‌شود، او فرصت را برای رسیدن به قدرت و حكومت بر كوفه و دارالاماره را مناسب می‌بیند و به بهانه خونخواهی از امام حسین(ع) قیام می‌كند و پس از آن بر تخت دارالاماره می‌نشیند. اما در این سریال مختار شخصیتی كاملا مذهبی و از طرفداران امام حسین(ع) جلوه داده شده؛ به طوری كه در راه گرفتن بیعت برای امام اقدام می‌كند. علت این تناقض در چیست؟ آیا این تناقض مساله‌ای سیاسی حكومتی است و یا نه»؟

در پاسخ به این سوال باید گفت ما هم با نظر این مخاطب تا حدودی موافقیم. مختار شخصیتی سیاستمدار و پیچیده دارد و در طول زندگی خود مسیر تكاملی قابل تاملی را طی می‌كند، اما این‌كه اقدامی‌ برای اهل‌بیت(ع) انجام داده، بر اساس علاقه به اهل‌بیت(ع) بوده یا قدرت‌طلبی موضوعی است كه مربوط به مكنونات قلبی اوست و كسی جز خدا از آن اطلاعی ندارد. سریال مختارنامه تلاش كرده تا تمامی ‌جنبه‌های این شخصیت را به شكل درست به تصویر بكشد و اگر شما اندكی صبر داشته باشید، پاسخ بسیاری از سوال‌های خود را در ادامه سریال دریافت خواهید كرد.

مظلوم‌ترین یار امام
عنوان‌بندی خلاقانه سریال مختارنامه تا اینجای كار توجه خیلی از مخاطبان را به خود جلب كرده است. شخصیتی كه سوار بر اسب است، فضایی كه در آن حركت می‌كند، خونی كه به هوا پرتاب می‌شود و... نكاتی است كه تماشای آن در كنار لذت بصری، سوال‌های مختلفی را برای مخاطبان ایجاد كرده است. حالا برخی مخاطبان سوال كرده‌اند شخصیت سوار بر اسب كیست و خون چه كسی را به آسمان پرتاب می‌كند؟

در پاسخ به این مخاطبان باید گفت این شخصیت تمثیلی از امام حسین(ع) است و خونی كه به هوا پرتاب می‌شود، خون حضرت علی‌اصغر (ع) است كه امام این خون را در كف دست خود جمع كردند و پس از آن، آن را به عنوان خون مظلوم‌ترین عضو سپاهش به خداوند تقدیم كردند. این مساله كاملا منطبق بر واقعیت است.

منتظر قسمت‌های بعدی باشید
سریال مختارنامه به لحاظ مدت زمان تولید سریالی طولانی محسوب می‌شود. البته باید به این طولانی بودن قید «كیفی بودن» را نیز اضافه كرد. برخی مخاطبان سوال می‌كنند چرا فیلمبرداری 6 سال طول كشیده است؟ یكی از این مخاطبان نیز اندك ذوقی به خرج داده و گفته: «چیز عجیبی در ساخت و سازها وجود ندارد و سریال جلوه تصویری خاصی ندارد كه باعث شده باشد مدت تولید آن طولانی شود!»

در پاسخ به این مخاطبان و سایر مخاطبانی كه چنین تصوری دارند، ان‌شاءالله در قسمت‌های آینده مطالب تحلیلی فراوانی خواهید خواند، اما همینقدر بدانید كه شما تازه 9 قسمت از این سریال را دیده‌اید و اگر كمی ‌صبر و تحمل داشته باشید، با تماشای فضاهای متعدد، جنگ‌های مختلف و... درخصوص این مساله به نتیجه قطعی خواهید رسید كه 6 سال زمان زیادی برای فیلمبرداری این سریال نبوده است. پس از آن ممكن است در مقایسه این سریال با سایر آثار تاریخی به نتایج جالب توجهی دست پیدا كنید.

مختار عرب است
حضور شخصیت‌های ایرانی پُرتعداد و موثر در سریال مختارنامه، این تصور را ایجاد كرده كه نكند مختار شخصیتی ایرانی بوده باشد؟ البته به این سوال بارها در خبرهای مختلف پاسخ داده شده، اما به جهت اهمیت آن دوباره در این بخش به آن پاسخ داده می‌شود.

مختار عرب است و از لحاظ قبیله‌ای نسبتی كاملا مشخص دارد. او پسر ابوعبیده ثقفی است كه در طائف زندگی می‌كرده و در زمان عُمر سردار سپاهی بود كه به ایران حمله كرده و در جنگ یوم‌الجسر كشته شده است. در آن زمان مختار نوجوان بوده است. او با ایرانی‌ها رفاقت داشت و به دلیل هوش و ذكاوتی كه داشت فكر می‌كرد ایرانی‌ها می‌توانند او را در قیام حمایت كنند. مختار بیشتر از عرب‌ها با ایرانی‌ها رفاقت داشت و همین مساله باعث شده كه عده‌ای فكر كنند او ایرانی بوده است.

چهره امام حسین (ع) نمایش داده نمی‌شود
آیا در این سریال تصویری از امام حسین(ع) نمایش داده می‌شود؟ آیا افرادی هستند كه نقش اهل‌بیت(ع) را ایفاء كرده باشند؟

در پاسخ به این سوال و سوال‌های مشابه باید گفت كه در سریال مختارنامه هیچ بازیگری نقش امام حسین(ع) را ایفاء نكرده است و چهره‌ای از ایشان نمایش داده نمی‌شود. در صحنه‌ای از سریال هم كه نماز ظهر عاشورا به تصویر كشیده می‌شود، دوربین از دور این صحنه را نشان می‌دهد كه در این بخش از یك نابازیگر استفاده شده كه به هیچ‌وجه چهره‌ای از او نیز دیده نمی‌شود.

نوحه و تاثیر لالایی علی‌اصغرخوانی
در طول هفته‌های گذشته بارها ایمیل‌هایی با این مضمون به دست ما رسیده است: «با توجه به زحمات كشیده شده و دقت به كار برده شده در تولید این سریال، این نكته ذهن هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌كند كه چرا در سریالی كه بر پایه و بنای مذهب و زنده‌كردن یاد شهدای كربلا بنیان شده باید در عنوان‌بندی پایانی از صدای زن استفاده شود؟ در حالی كه گوش دادن به صدای زن آن هم به صورت ترجیع و آواز برای مردان حرام است.»

در پاسخ به این سوال باید گفت شنیدن صدای زن در هر شرایط و هر مكانی حرام نیست و بستگی دارد این صدا چه نوع صدایی باشد، در كجا استفاده شده و كجای شعور و احساس مخاطب را هدف گرفته باشد؟ آیا صدای لالایی یك زن كه به صورت نوحه «علی‌اصغرخوانی» اجرا شده چنین تصوری را می‌تواند در ذهن شما ایجاد كند؟ آیا شما با شنیدن صدای تیتراژ سریال از خود بیخود شده و دچار احساس بدی می‌شوید؟ تا اینجای كار تاثیر این صدا برای دست‌اندركاران مختارنامه چیزی جز متاثر شدن و گاه گریه كردن نبوده است. شنیدن صدای خانم بحرانی باعث شده احساس و عاطفه ما رقیق شود و یاد مظلومیت امام حسین(ع) و یارانش بیفتیم. طبیعتا این تاثیر با تاثیر صدای یك خواننده ترانه تفاوت می‌كند. توقع ما از مخاطبان فهیم سریال مختارنامه این است كه چنین موضوع‌های مهم و حساسی را درك كنند و درخصوص تمام مسائل حكم واحد صادر نكنند.

2 قرن سكوت، سند نیست
در عنوان‌بندی پایانی سریال مختارنامه فهرستی طولانی از منابع مورد استفاده این سریال درج شده است، اما برخی مخاطبان سریال با نام بردن از برخی منابع مكتوب، از استفاده یا عدم استفاده كارگردان سریال از این منابع سوال می‌كنند. یكی از این كتاب‌ها كه از آن به عنوان ماخذ استفاده نشده «دو قرن سكوت» نوشته «دكتر عبدالحسین زرین‌كوب» است. یكی از مخاطبان در سوال خود، ضمن اشاره به این كتاب نوشته است: «آیا مختار شما همان مختاری است كه امام سجاد او را لعن كردند؟ این همان مختاری است كه مردم را به امامت محمدبن حنفیه می‌خواند؟ این همان مختاری است كه داعیه وحی و پیامبری كرد؟ پس چرا باید از او چهره‌ای كاریزماتیك ترسیم كرد و به چه دلیل سردار ایرانی نقش پا ركاب او را دارد؟ آقای میرباقری! شما صورت علوی داری اما سیرت كوفی و اموی در نهادت پنهان است!»

در پاسخ به این مخاطب نسبتا عصبانی باید گفت سازندگان سریال مختارنامه به كتاب «دو قرن سكوت» استناد نكردند. این مساله هم دلیل مشخصی دارد و آن هم این است كه برای نگارش متن مختارنامه به اندازه كافی مطلب در اختیار داشته‌اند كه نیازی به مراجعه به این كتاب نباشد. شیوه كارگردان سریال مختارنامه برای نگارش این اثر این‌گونه بود كه از میان منابع تاریخی به یك نظر واحد می‌رسید و سپس به آن مطلب استناد می‌كرد.

در خصوص صورت علوی اما سیرت كوفی و اموی كارگردان نیز این نظر به اطلاع ایشان رسید و پاسخ دادند: ان‌شاءالله این‌گونه نیست و به نظر می‌رسد اظهار شما درباره ایشان ریشه در هوای نفس داشته و واقعی نیست!

مختار قهرمان چندبعدی
مخاطبی درباره شخصیت مختار ثقفی سوال كرده آیا او شیعه كیسانی بوده و آیا او واقعا اینقدر آدم خوبی بوده است؟

پاسخ این مخاطب چنین است: مختار شیعه كیسانی نبود. او از قبیله بنی ثقیف بود كه دو شخصیت معروف تاریخی دارند: یكی مختار ثقفی و دیگری حجاج‌بن یوسف ثقفی. كیسانی‌ها بعد از مختار به وجود آمدند. در مورد خوب یا بد بودن او هم باید به این نكته توجه داشت كه مختار مانند هر آدم دیگری ویژگی‌های مثبت و منفی فراوانی داشته كه تلاش شده جنبه‌های مختلف آن با انصاف در سریال مختارنامه منعكس گردد.

روایت مستند از اسناد تاریخی
فیلمنامه سریال‌هایی از جنس «مختارنامه» دارای حساسیت‌های فراوانی است و به همین دلیل پیش از ساخت چنین سریال‌هایی، متن آنها فراز و نشیب‌های فراوانی را پشت سر می‌گذارد. برای مخاطبان سریال مختارنامه این سوال پیش آمده كه متن مذكور چه مسیری را طی كرده است؟

در پاسخ به این سوال باید گفت كلیات فیلمنامه این سریال به تایید علما و افراد متخصص در زمینه مسائل مذهبی و تاریخی رسیده است و افراد مختلفی از این قشر با مطالعه متن فیلمنامه درخصوص آن اعلام نظر كرده‌اند. علاوه بر این، داوود میرباقری كارگردان و نویسنده نهایی فیلمنامه نیز پژوهش‌های مختلفی در خصوص این مقطع تاریخی، چه پیش از فیلمبرداری و چه همزمان با ساخت اثر انجام داده است. حجت‌الاسلام رسول جعفریان نیز از همان ابتدا به عنوان مشاور تاریخ اسلام در كنار پروژه حضور داشته‌اند تا در صورت بروز سوال‌های فنی و تخصصی به آنها پاسخ دهند. آنچه در فیلمنامه مختارنامه و در كلیات بیان می‌شود جزو بینات تاریخی است و به جرات می‌توان گفت هیچ كلیتی در این سریال نیست كه متناقض با بینات تاریخی باشد. قاعدتا جزئیات و ظرافت‌های هنرمندانه‌ای كه در سریال مشاهده می‌كنید و نیز نحوه پرداختن به این موارد، مسائلی است كه در حیطه اختیارهای كارگردان است و چنین مواردی حاصل ذهن هنرمندانه و خلاق كارگردان و سایر عوامل است. در صورتی كه ابهامی ‌درخصوص مسائل مذهبی و دینی مطرح در كار دارید، این سوال‌ها را مطرح كنید تا به آن پاسخ داده شود.

آواز اصیل و پرسوز و گداز
تازه مخاطبان سریال مختارنامه به عنوان‌بندی آغاز این سریال عادت كرده بودند كه شعر ابتدایی تغییر كرد و به دنبال آن، حجم زیادی از سوال‌های مختلف به سمت سایت مختارنامه سرازیر شد. این مساله نیز مانند سایر جزئیات و ریزه‌كاری‌های سریال مختارنامه بی‌دلیل نبوده است. بد نیست بدانید موسیقی عنوان‌بندی این سریال به گونه دیگری طراحی شده بود و به ضرورت در قسمت‌های سوم به بعد تغییر كرد. اصل و اساس كار این بود كه شعر عنوان‌بندی با صدای خواننده‌ای كه صدایش برای مخاطبان چندان آشنا نباشد و لحنی بومی ‌هم داشته باشد خوانده شود، كه متاسفانه این شعر و آهنگ كمی‌ دیر آماده شد و پس آن دست‌اندركاران برای تغییر آن منتظر فرصتی مناسب بودند. این فرصت نیز از قسمت چهارم ایجاد شد كه در آن مقطع زمانی داستان نیز تغییر می‌كرد و به تبع آن می‌شد موسیقی را از این قسمت تغییر داد.

در لحن خواننده‌ای كه این روزها صدایش را در عنوان‌بندی سریال مختارنامه می‌شنوید، اصالت، غم و سوز و گداز خاصی وجود دارد كه آن را از سایر ترانه‌ها و صداهای مشابه متمایز كرده است. نام این خواننده اكبر سلطانعلی است كه در این سریال نقشی را هم ایفا كرده است كه بزودی شاهد آن خواهید بود.

شیعیان همان تابعین هستند
تكرار عبارت «شیعه» در برخی قسمت‌های سریال مختارنامه برای مخاطبان این سریال تلویزیونی سوال‌انگیز بوده است. برخی سوال كرده‌اند كه آیا كلمه شیعه در این سریال به معنای واقعی به كار رفته یا صرفا برای درك بهتر مخاطبان از سریال به كار گرفته شده است؟ آیا مساله شیعه و سنی در زمانی كه قصه این سریال مطرح می‌شود، وجود داشته است؟

پاسخ سریال مختارنامه به این دسته از مخاطبان چنین است: اختلاف میان شیعه و سنی بعد از تشكیل «شورای سقیفه» آغاز شد و تا این مقطع از داستان نیز ادامه داشته است. در آن زمان اصحاب امیرالمومنین علی(ع) با نام «تابعین» شناخته می‌شدند كه عبارت «شیعه» ترجمه امروزی آن است. چنین تعابیری در آن زمان نیز وجود داشته و چیزی نبوده كه از سوی سازندگان اثر اضافه شده باشد.

نپرداختن به حواشی، كمك به اصل است
یكی از مخاطبان سریال مختارنامه با ارسال ایمیل پرسیده‌اند كه این طرز بیان و سخن گفتن در سریال مختارنامه بر چه اساسی استوار است؟ چرا همه دیالوگ‌ها از سوی شخصیت‌ها به شكل یكسانی بیان نمی‌شود؟ گاه دیالوگ‌ها به زبان روزمره ما نزدیك است و گاهی شبیه ضرب‌المثل‌هاست؟ چرا شخصیت‌ها در سریال وقتی به هم می‌رسند به هم سلام نمی‌دهند و موقع خواندن نامه بسم‌الله نمی‌گویند؟

در پاسخ به این مخاطب عزیز باید گفت جنبه‌های دراماتیك و داستانی هر اثری ایجاب می‌كند تا شخصیت‌های آن اثر تفاوت‌هایی با هم داشته باشند و یكی از این تفاوت‌ها در نوع بیان دیالوگ‌ها بروز می‌یابد. همان‌طور كه در جامعه امروز افراد از طبقه‌های مختلف با گویش‌های متفاوت با هم سخن می‌گویند، در سریال مختارنامه هم آدم‌ها بسته به طبقات اجتماعی خود باید با هم متفاوت سخن بگویند. درخصوص سلام و علیك هم باید گفت كه برخی صحنه‌ها بنا به ضرورت داستانی حذف می‌شود. اگر قرار باشد هر شخصیتی در مواجهه با دیگران سلام و علیك كند، علاوه بر طولانی شدن سریال، از جذابیت آن نیز كاسته خواهد شد. توجه داشته باشید در صحنه اول سریال، وقتی مختار وارد كوشك می‌شود چند بار از عبارت «علیك الاسلام» به طور متناوب استفاده می‌كند و این نشان می‌دهد عده‌ای به او سلام داده‌اند و او پاسخ آنها را داده است. در خواندن نامه‌ها نیز همین قاعده حاكم است ضمن آن‌كه اصل بر مضمون است و تلاش سریال نیز این بوده كه كمتر به حواشی زائد بپردازد. بعید است شما نیز وقتی در حال شرح ماجرای مثلا خواندن نامه یكی از عزیزان خود برای دوستی دیگر هستید، وقتی به شرح نامه برسید و بخواهید ماجرا را تعریف كنید، عین به عین نامه را برای او بیان كنید. چنین قاعده ای در این سریال نیز حاكم است.

كمك به حس باورپذیری
«دیالوگ‌نویسی» یكی از مهم‌ترین ویژگی‌های سریال مختارنامه است. البته این شكل دیالوگ‌نویسی تاكنون برای مخاطبان تلویزیون سابقه نداشته و به همین دلیل استفاده از ضرب‌المثل‌های ایرانی باعث كنجكاوی برخی مخاطبان در صورت چرایی این مساله شده است.

در پاسخ به این نكته باید توجه مخاطبانی را كه با این شكل از دیالوگ‌نویسی ارتباط برقرار نكرده‌اند به این نكته جلب كرد كه طبق قواعد و اصول فیلمنامه‌نویسی زبان فیلم و سریال با زبان ادبیات و تاریخ فرق می‌كند. نویسنده فیلمنامه نیز همیشه باید برای این‌كه یك مفهوم را در فیلم رساتر بیان كند، از تركیب‌های مختلف استفاده كند. البته باید همیشه به این مساله توجه كرد كه این استفاده به حس باورپذیری كار لطمه نزند كه چنین اتفاقی هم درخصوص سریال مختارنامه رخ نداده است. برای درك بهتر مطلب به این مساله توجه كنید كه اگر قرار بود این سریال به زبان واقعی ساخته شود و متن اثر به زبان واقعی قصه وفادار بماند، باید این سریال به زبان عربی ساخته می‌شد و شخصیت‌ها به زبان عربی گفت‌وگو می‌كردند كه دیگر آن متن برای شما قابل درك نبود.