همه مصائب آقای مشکی پوش موسیقی ایران!!

 

* در آستانه انتشار آلبوم‌های جدید خوانندگانی مثل بنیامین و چاوشی در فصل بهار، لو رفتن یکی از قطعات آلبوم جدید رضا صادقی سال 88 را برای اهالی موسیقی پاپ از همان اول حاشیه ساز کرد.

*  «هیچ آلبومی ‌در ایران مشخص نیست دقیقا ً چه زمانی وارد بازار می‌شود.» این نظر رضا صادقی است. شاید این حرف برای خواننده ای مثل رضا صادقی به حقیقت نزدیک باشد؛ چرا که او هیچ موقع در ژانر خوانندگی به عنوان متغیر مسقل وارد بازار موسیقی نشده! او متغیر وابسته ای بوده که از دار و دسته‌های بدون مجوز ناگهان به جمع مجوز دارها اضافه شد؛ با همان بند و تبصره‌هایی که فقط برای عده ای میسر می‌شود و آن افراد می‌شوند پدر خوانده آقای خواننده. اما این حرف رضا صادقی را با کمی‌ بالا و پایین کردن می‌شود به تمام آثار موزیسین‌ها و خواننده‌ها هم تعمیم و بسط داد؛ این که خبر به بازار آمدن یک آلبوم موسیقی اصلا ً نمی‌تواند خبر قطعی و دقیقی باشد. گاهی شده که وعده به بازار آمدن یک آلبوم در ماهی از یک سال داده و خبر رسمی ‌آن هم منتشر شده اما در کمال ناباوری تا سال بعد، همان موقع هیچ خبری از به بازار آمدن آلبوم نیست. در این مطلب کوشیده ایم به  بررسی موردی آلبوم تازه رضا صادقی و حکایت‌ها و حواشی مربوط به منتشر نشدن آن تا این لحظه بپردازیم.

تبعید خواننده‌ها از سرزمین مادری همیشه منجر به نقل و انتقال جغرافیایی آنها نمی‌شود؛ چرا که دیگر دوره این جور کارها تمام شده و خواننده‌ها خوب می‌دانند که بازار کاسبی در خارج از ایران راکد است؛ اتفاقی که تجربه شده و البته جواب منفی داده. رضا صادقی هم بیش از 2 سال است که از موسیقی پاپ ایران تبعید شده است. اما او گوشه استودیو را انتخاب کرده بود تا به دور از هیاهو به کار موسیقایی اش ادامه بدهد. اما سرانجام این طلسم 2 ساله در جشنواره فجر سال گذشته شکسته شد؛ البته با چاشنی‌های فراوان!

* فلاش بک: جشنواره فجر سال قبل؛ دومین سالی که قرار بود موسیقی پاپ در آن جایی داشته باشد.
چند روز مانده بود به شروع جشنواره و حضور خوانندگان موسیقی پاپ در جشنواره بیست و چهارم کمرنگ تر از سال قبل به نظر می‌رسید. روشن روان دلیل اصلی آن را حضور تهیه کنندگانی می‌دانست که به فکر سوءاستفاده از خوانندگان هستند؛ بیان جملاتی که هیچ گاه از ذهن اهالی موسیقی فراموش نمی‌شود؛ «هنرمندان خودشان مایلند که در جشنواره شرکت کنند اما شرکت‌ها و تهیه کننده‌هایی که مثل زالو به این خواننده‌ها چسبیده اند، اصلا ً اجازه این کار را به آنها نمی‌دهند. این تهیه کننده‌ها به نوعی می‌خواهند از جشنواره یا دفتر موسیقی یا انجمن موسیقی سوءاستفاده کنند؛ مثلا ً می‌گویند اگر این آقا بخواهد در جشنواره بخواند، باید قبل از جشنواره مجوز 10 شب اجرا در فلان سالن را صادر کنید تا درآمدی کسب کنند. در واقع گروکشی‌های عجیب و غریبی می‌کنند.»

* گروکشی‌ها ادامه داشت. خبرهای ضد و نقیضی شنیده می‌شد؛ «اگر این روند برای احسان خواجه امیری و رضا صادقی ادامه داشته باشد، نه تنها مجوز کنسرت نمی‌گیرند بلکه مجوز آلبوم آنها هم منتفی است». عمر این شایعه به یک روز نرسیده بود که بابک رضایی _ دبیر اجرایی جشنواره فجر _ از اجرای کنسرت خواجه امیری خبر داد؛ «ستاد برگزاری جشنواره فجر جلسه ای با آقای خواجه امیری داشت و با خود آقای خواجه امیری قراردادی امضا شد و ایشان قطعا ً در جشنواره خواهند خواند». بعد از خواجه امیری هم نوبت رضا صادقی بود تا پای میز قرارداد بنشیند تا این 2 نفر مدیر برنامه‌های مشترک خود را از هر گونه مذاکره خارج کنند.

* نزدیک به 2 سال از آن روزی که آلبوم «وایسا دنیا» به بازار موسیقی راه پیدا کرد می‌گذرد؛ آلبومی‌که با استقبال خوبی هم همراه شد.
آلبوم خوب مقدمه ای است برای آماده سازی هر چه سریع تر آلبوم بعدی اما این قانون برای رضا صادقی صادق نبود؛ چرا که مجوزهای بعدی او امضا نشد. او نباید کلیپ‌های خود را به شبکه‌های ماهواره ای می‌داد. البته توجیه شرکت طرف قرارداد او برای بهانه پخش کلیپ‌ها این بود که این 2 کلیپ مجوز ارشاد را گرفته و همراه با آلبوم «وایسا دنیا» به صورت مجاز منتشر شده و احتمالا ً به دست این شبکه‌ها رسیده است اما مسؤولان هیچ گاه بهانه را نپذیرفتند؛ چرا که مجوز ارشاد برای انتشار نسخه VCD این کلیپ‌ها بوده اما کیفیت آنچه از شبکه‌های غیر مجاز پخش می‌شد، HD بود. پس این نسخه‌ها چگونه به دست این شبکه‌ها رسیده بود؟

*  مشکل آقای مشکی پوش ایران به ظاهر حل شده است. او بعد از اجرا در جشنواره فجر، در روزهای آخر سال 87 هم کنسرت برگزار کرد تا این مسأله را کاملا ً تأیید کند؛ کنسرتی که البته باز هم به اجراهای قدیم او بر می‌گشت؛ چرا که آلبوم سوم و مجاز او راهی به بازار موسیقی پیدا نکرده بود. آلبومی‌که قرار بود بهمن ماه بیاید، به خاطر آلبوم احسان خواجه امیری در اولویت بعدی قرار گرفت؛ به این دلیل که همیشه یک شرکت آلبوم احسان خواجه امیری و رضا صادقی را به بازار فرستاده است و بالطبع اتفاق خاصی نبود؛ حتی به زعم صادقی که علتی هم برای همراهی کردن با این تأخیر آورده بود؛ «آلبوم جدیدم با عنوان «چقدر سخته» قرار بود بهمن ماه امسال عرضه شود اما به دلیل اضافه شدن 3 قطعه جدید، در فصل بهار سال آینده وارد بازار می‌شود».

* تأخیر عادی بود و البته علت داشت اما این که تهیه کننده این 2 نفر یکی است، برای رضا صادقی گران تمام شد؛ چرا که اصلی ترین قطعه آلبوم «چقدر سخته» در هفته‌های آخر اسفند ماه سال گذشته لو رفت؛ «چقدر سخته که عشقت رو به روت باشه، نتونی هم صداش باشی/ چقدر سخته که یک دنیا بها باشی، نتونی که رها باشی/ چقدر سخته که بارونی بشی هر شب، نتونی آسمون باشی/ چقدر سخته که زندونی بمونی بی در و دیوار، نتونی همزبون باشی ...». به غیر از این قطعه، یک قطعه دیگر هم از رضا صادقی در سایت‌ها منتشر شد با نام «رویای دریا» تا قطعات اینترنتی او در سال 87 به عدد 7 برسد اما هیچ کس پاسخگو نیست که چه جوری این اتفاق افتاده. ولی بدون شک بی ربط به ماجراهای قبلی نیست.
 

* «هنوز تصمیم نگرفته ایم که اسم آلبوم را عوض کنیم.» این واکنش رضا صادقی بود نسبت به لو رفتن قطعه «چقدر سخته»؛ قطعه ای که اسم آلبوم هم بود و صادقی برای آن کلی فکر کرده بود؛ «موضوع این قطعه اصلا ً شخصی نبود. چقدر سخته حاوی یک فضای اجتماعی است و شعر آن گویای مسائلی است که تحملش برای یک انسان سخت است و گفتن این موضوعات برای من اتفاق تازه ای بود. اول می‌خواستم نام آلبوم را «به تو مدیونم» بگذارم اما احساس کردم نمی‌تواند گویا باشد و چقدر سخته گویای فضایی است که ما آدم‌ها در روزمرگی‌هایمان تجربه‌هایی می‌کنیم و بعد از تحلیل آن تجربه‌ها به نتیجه می‌رسیم اما حالا با این شرایط نمی‌دانم چه اتفاقی می‌افتد! یا همین قطعه یا قطعه ای جدید؟»

* صادقی ناراحت به نظر می‌رسید. ترجیح می‌داد در این رابطه زیاد صحبت نکند و امیدوار باشد به این که آلبوم در اواسط فصل بهار منتشر شود. او که بعد از آلبوم وایسا دنیا 2 سال به تبعیدی خود خواسته از فضای رسانه ای موسیقی رفته بود، درباره این دوری می‌گوید: «من 2 سال فقط فکر می‌کردم. فکر می‌کردم که چه کاری باید ارائه کنم. به این هم نیندیشیدم که بازار را خوشحال کنم؛ می‌خواهم مردم را خوشحال کنم». او درباره فضای آلبوم جدید هم توضیح می‌دهد: «هم در نوع کلام و هم در نوع اجرا تغییراتی به وجود آمده؛ هر چند خط ملودی همان است ولی تنظیم، حالت خواندن و فضاها کمی‌ تغییر کرده». تعداد قطعات زیاد این آلبوم هم بحث بعدی بود؛ «این کار از 15 قطعه تشکیل می‌شود. شاید از همه قطعات استقبال نشود اما مطمئنم که «می‌خواهم تو رو که باشی»، «مدیونم» و «شاهزاده عشق» مورد پسند مردم واقع می‌شود». صادقی با تأکید بر این که 90 درصد ترانه‌ها را خودش گفته است، ادامه داد: «در این آلبوم از ترانه‌های اشکان رحیمی، هومن البرز و خانم مرجان زنگنه هم استفاده شده است». اما واقعا ً همه کاره آلبومش است؛ «آهنگسازی تمامی‌ قطعات را خودم انجام داده‌ام به جز یک آهنگ که می‌خواستم تجربه جدیدی را کسب کنم. می‌توانم ملودی فرد دیگری را بخوانم و آن احساس را بیان کنم. برای اولین بار آهنگی از مهدی زنگنه گرفتم و امیدوارم توانسته باشم به درستی آن را ادا کنم».

 

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

www.seemorgh.com/culture

 منبع: هفته نامه همشهری جوان/ شماره 206

بازنشر اختصاصی سیمرغ

 

گزارش تصویری کنسرت رضا صادقی در تالار کشور

گزارشی از بیم‌ها و امیدهای خواننده‌های غیرمجاز

 امسال عید قرار است اتفاق مهمی‌ در زندگی چاوشی بیافتد

بازیگری، خوانندگی و خیلی چیزهای دیگر!!

هیاهوی سکوت (به بهانه کنسرت رضا روحانی)