مستم و دانم که هستم من/ شعری از اخوان ثالث

شعری زیبا از مهدی اخوان ثالث

مهدی اخوان ثالث متولد ۱۰ اسفند ۱۳۰۷ و درگذشته ۴ شهریور ۱۳۶۹، شاعر پرآوازه و موسیقی‌پژوه ایرانی بود. نام و تخلص وی در اشعارش م. امید بود. 

باغ بود و دره- چشم انداز پر مهتاب.
ذاتها با سایه‌های خود هم اندازه .
خیره در آفاق و اسرار عزیز شب،
چشم من – بیدار و چشم عالمی در خواب.

نه صدائی جز صدای رازهای شب،
و آب و نرمای نسیم و جیرجیرکها،
پاسداران حریم خفتگان باغ،
و صدای حیرت بیدار من (من مست بودم، مست)
خاستم از جا
سوی جوی آب رفتم، چه می آمد
آب.

یا نه، چه می‌رفت؛ هم ز انسان که حافظ گفت، عمر تو.
با گروهی شرم و بی‌خویشی وضو کردم.
مست بودم، مست سرنشناس، پانشناس، اما لحظه پاک و عزیزی بود.
برگکی کندم
از نهال گردوی نزدیک،
و نگاهم رفته تا بس دور.
شبنم آجین سبز فرش باغ هم گسترده سجاده.
قبله گو هر سو که خواهی باش.
با تو دارد گفت وگو شوریده مستی .
- مستم ودانم که هستم من-
ای همه هستی ز تو، آیا تو هم هستی؟

بیشتر بدانید : 6 شعر معروف اخوان ثالث

بیشتر بدانید : شعرهای اخوان ثالث؛ بیا ای خسته‌ خاطر‌ دوست!

بیشتر بدانید : مهدی اخوان ثالث، بزرگمردی از تبار خراسان + بیوگرافی و اشعار

بیشتر بدانید : آخر شاهنامه ... مهدی اخوان ثالث

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: برگرفته از مجموعه اشعار اخوان ثالث