با اینکه این کلمه به تدریج به کندوان تبدیل شده است ولی هنوز هم بیشتر اهالی محل به آن کندوجان و به خانه‌های کله‌قندی...
 
 
روستای تاریخی کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای و تاریخی جهان به شمار می‌رود و از اینکه زندگی عادی درخانه صخره‌ای موجود درآن هنوز هم ادامه دارد، در نوع خود بی‌نظیر و منحصر به فرد مى‌باشد و به روستاهای مشابه خود در منطقه داکوتای امریکا و کاپادوکیای ترکیه (روستای گورمه) فوق‌العاده مزیت دارد، زیرا علاوه بر خانه‌های صخره‌ای و جاری بودن زندگی عادی در آنها دارای آب و هوای مطبوع، محیط و طبیعت بسیار زیبا، باغات وسیع میوه، لبنیات و عسل مرغوب و رودخانه‌ای از آب زلال سرچشمه گرفته از کوههای آتشفشان سهند و تعدادی چشمه‌های آب معدنی طبیعی است که آب آنها بهترین درمان برای معالجه بیماریهای سنگ کلیه می‌باشد. 
نام اصلی و اولیه این روستا کندوجان می‌باشد که از دو کلمه، کند، به معنی (ده) و جان، به معنی (وجود و خود) تشکیل شده است. با اینکه این کلمه به تدریج به کندوان تبدیل شده است ولی هنوز هم بیشتر اهالی محل به آن کندوجان و به خانه‌های کله‌قندی ساخته شده در داخل مخروط‌های سنگی آن به دلیل شباهت به کندوی عسل (کران) می‌گویند.
ارتفاع و قطر کرانها بین 30 تا 50 متر متغییر است. برخی از آنها به هم چسبیده و برخی دیگر با فاصله اندک از همدیگر قرار دارند و فاصله بین آنها را کوچه‌های باریک و پیچ و خم‌دار که همان آبراهه‌ها و شیارهای فرسایشی بین کرانها هستند، تشکیل می‌دهند. اغلب کرانها دو طبقه و برخی از آنها نیز سه یا چهار طبقه هستند و طبقات مختلف آنها به وسیله پله‌های سنگی کنده شده در بدنه کران یا ساخته شده با سنگ‌های دیگر به هم دیگر ارتباط دارند. طبقه هم‌کف کرانها معمولاً برای نگهداری گوسفندان یا مرغ و خروس و طبقات دوم و سوم برای سکونت و طبقه چهارم به عنوان انباری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
گردآورى: گروه فرهنگ و هنر سيمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: خبرگزارى فارس