چرا ستاره‌های زن ایرانی تمایلی برای مادر شدن ندارند و از كنار این حس بزرگ به راحتی می‌گذرند. شاید تنها از میان ستاره‌های چند دهه اخیر «لیلا حاتمی» مادر شد آن هم برای دومین بار... و نشان داد كه مادر شدن هیچ تعارضی با سوپراستار شدن ندارد.
ماهنامه آرمانی، اما در اكثر كشورهای دنیا ستاره‌های زن در اوج شهرت و محبوبیت‌شان نیز مادر می‌شوند و حتی چندقلو به دنیا می‌آورند. زیرا معتقدند مادر شدن انگیزه آنها را برای موفقیت، دوچندان می‌كند حال این‌كه در ذهن بازیگرهای زن ما چه می‌گذرد كه ترجیح می‌دهند دنیای بدون بچه را برای خودشان انتخاب كنند، متن كامل این گزارش را كه خلاصه‌ای از آن هم اكنون مقابل شماست. در ماهنامه خانه‌آرمانی به طور كامل بخوانید.
هدیه تهرانی؛ صورت سنگی
هدیه تهرانی، بدون تردید یكی از مشهورترین بازیگران زن سینمای ایران بعد از انقلاب محسوب می‌شود. ستاره صورت سنگی كه در آستانه 39 سالگی قرار دارد، تا به امروز طعم مادر شدن را نچشیده و ظاهرا بعید هم به نظر می‌رسد كه بخواهد مادر شود.
نیكی كریمی؛ زنی در آستانه 40 سالگی
شاید باور كردنش سخت به نظر برسد و با خودتان بگویید زمان چقدر زود می‌گذرد اما «عروس» سینمای ایران این روزها در آستانه چهل سالگی قرار دارد. ظاهرا در میان شلوغی كارهایش اعم از بازیگری، كارگردانی و ترجمه، فرصتی برای بچه‌دار شدن نداشته است. او در پاسخ به سوال خبرنگاری كه پرسید چرا تا كنون ازدواج نكرده و بچه‌دار نشده است، گفت: این سوال‌ها به دور از نزاكت است. دوست ندارم دیگران به مسائل شخصی‌ام بپردازند.
ماهایا پطروسیان؛ زندگی بدون فرزند
ستاره دهه هفتاد سینمای ایران «ماهایا پطروسیان» هم جزو ستارگانی است كه زندگی مشتركش دستخوش حوادثی شده و در نهایت منجر به جدایی‌اش شده است. ماهایا از این‌كه بخواهد بی‌پروا راجع به زندگی شخصی‌اش حرف بزند هیچ‌گاه واهمه نداشته است. او درباره این‌كه چرا تا كنون مادر نشده است گفت: زندگی ستاره‌های زن در ایران مصائب خودش را دارد. شما برای این‌كه یك فرزند خوب داشته باشید، باید به دنبال یك شریك زندگی مناسب كه از هر جهت با شما هم‌فكر باشد بگردید. واقعیتش این است كه من تا به امروز فردی را پیدا نكردم كه برای فرزندم پدر شایسته‌ای باشد.
مهرانه مهین‌ترابی؛ ریسك مادر شدن
مهرانه مهین ترابی كه با سریال همسران تا سر حد یك ستاره مشهور شد، تصمیم گرفت زندگی مجردی را برای خودش انتخاب كند. او می‌گوید: من همیشه آدم كمال‌طلبی بودم و دوست داشتم همه چیز را یا به صورت كامل داشته باشم یا اصلا نداشته باشم. در انتخاب همسر هم همین‌طور بودم. دلم می‌خواست همسرم بهترین باشد. از آن‌جا كه بهترین وجود ندارد، من تنها ماندم، ریسك مادر نشدن را پذیرفتم و سرنوشت تنها بودن را برای خودم انتخاب كردم.