پایه های خواندن یک واژه در روی نورونهایی از واژگان نوشتاری هستند که هر فرد نوشتن آنها را به تدریج و از طریق تجربیات خود یاد می‌گیرد.
این پژوهشگران با کمک رزونانس مغناطیسی مغز داوطلبان را مشاهده کردند درحالی که زوج کلماتی را می‌خواندند که یا تمام حرفهای آنها به جز یک حرف مشترک بود و یا هیچ حرف مشترکی با هم نداشتند سپس این دانشمندان توجه خود را به مشاهده فضایی از کورتکس دیداری چپ معطوف کردند که نقش مهمی در خواندن ایفا می‌کند. این منطقه، ناحیه شکل دیداری واژگان نام دارد.
نتایج این تحقیقات نشان داد زمانی که داوطلبان واژگانی را می‌خواندند که تنها در یک حرف اختلاف داشتند در این ناحیه، خواندن هر واژه با فعالیت یک مجموعه خاص از نورونهایی منطبق بود که این نورنها قدرت تشخیص واژگانی را دارند که از نظر نوشتاری بسیار مشابه هم هستند.
اما زمانی که یک واژه با یک «غیر- واژه» (واژه‌ای اختراع شده) مقایسه می‌شود در این مورد فرهنگ لغت مغزی دچار سردرگمی می‌شود.
نتایج این کشف می‌تواند در توسعه درمانهای جدید اختلالات خواندن مثل دیسلکسی کمک کند.
| «قرص حافظه» توليد شد!؟ |
| تأثیر غذاهای چرب بر تقویت حافظه!؟ |
| درمغز عاشق چه می‌گذرد؟ + تست عاشقی! |
| جویدن آدامس تاثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دارد! |
| خودبازسازی مغز انسان!؟ |