خیلی از شماها حداقل یك بار عصب‌كشی را تجربه كرده‌اید.
اما بیماران متعددی هستند كه بعد از عصب‌كشی به آنها توصیه شده دندان خود را روكش كنند ولی به‌علت سهل‌انگاری، بعد از مدتی دندانشان تحت فشار، شكسته و در نهایت كشیده شده است؛ برای همین است كه به گفته دندانپزشكان معمولا دندان عصب‌كشی‌شده باید با یك ماده پر شود و بعد حتما روكش شود. البته هرچند روكش دندان هزینه‌بردار است، اما ارزش زیادی دارد چون از شكسته‌شدن احتمالی دیواره‌های دندان جلوگیری می‌كند.
سعید عرفانیان- دندانپزشك عمومی- درباره اینكه دندان روت كانال شده چه زمانی باید روكش شود، پاسخ می‌دهد.
دندانی كه به‌دلیل عدم رعایت بهداشت پوسیده شده، زمانی به روت‌كانال و عصب‌كشی نیاز پیدا می‌كند كه مقدار زیادی از آن در اثر پوسیدگی از بین رفته، پوسیدگی پیشرفت كرده و عصب را هم درگیر كرده باشد؛ پس دندانی كه برای روت كانال می‌آید دندانی است كه مقدار زیادی از بافت آن از بین رفته است.
چرا دندانی كه عصب‌كشی می‌شود، بعد از مدتی به‌راحتی می‌شكند؟
هنگامی كه ما دندان را عصب‌كشی می‌كنیم 2مسئله را باید در نظر بگیریم؛ یكی اینكه دندان عصب كشی‌شده ما مثل یك درخت خشك است كه به‌راحتی می‌تواند بشكند. دندان سالم مثل یك چوب مرطوب است كه به‌راحتی نمی‌شكند. پس جواب سؤال شما این است كه دندان روت كانال شده چون مقدار زیادی از بافتش از بین رفته، یا دچار شكستگی می‌شود و یا در خیلی از افراد، 2تكه می‌شود.
بله همین طور است. در اكثر كشورهای پیشرفته توصیه بر این است كه به محض عصب‌كشی دندان، روكش حتما گذاشته شود. البته با فاصله یك یا دو هفته‌ای هم می‌توان دندان را روكش كرد تا خطر شكستگی و تخلیه مواد پركننده دندان از بین برود و بیمار احساس راحتی كند.
خیلی از متخصصان می‌گویند دندان باید به نحوی روت كانال شود كه اصلا نیازی به روكش نداشته باشد!
تمام قواعدی كه در رابطه با روت كانال تعریف شده، باید رعایت شود؛ چون در غیر این صورت ریشه دندان عفونت می‌كند و این هیچ ربطی به اینكه دندان حتما بعد از عصب كشی باید روكش شود، ندارد؛ چون حتی اگر درصورت درست انجام نشدن روت‌كانال روكش هم انجام شود، بیمار بعد از مدتی با شكایت درد ته دندان هنگام غذا‌خوردن مجددا به دندانپزشك مراجعه می‌كند یا اینكه دندان اصلا آبسه می‌كند.
ابتدا دندان رادیوگرافی می‌شود و این كار به این خاطر است كه ما می‌خواهیم طول كانال را پر كنیم چون اگر ریشه، كوتاه پر شود یا مواد پركننده داخل استخوان بروند، بیمار دچار مشكل می‌شود. در مرحله بعد هم ما باید كانال دندان را از هر نوع مواد زائد و میكروبی تخلیه كرده و با مواد مناسب پر كنیم.
چون روكش ممكن است بلند یا كوتاه باشد یا شكسته شود؛ اما به هر حال خود فریم یا آلیاژ آن آسیب نمی‌بیند. چون ما باید قبل از روكش، دندان را تراش دهیم، این تراش اگر درست نباشد، بعدها با نشت بزاق و مواد میكروبی زیر روكش دندان دچار پوسیدگی می‌شود با این تفاوت كه دندان دیگر عصب‌كشی شده است و بیمار هیچ دردی را احساس نمی‌كند؛ پس زمانی به‌خودش می‌آید كه دندان تماما از بین رفته و ممكن است دیگر نتوانیم كاری برای آن انجام دهیم.
ما نمی‌توانیم كاری برای بیمار ارائه دهیم كه دندان ترسیم شده بهتر از دندان اولیه خودش باشد. البته این امر هم بستگی به همكاری بیمار و رعایت بهداشت دهان و دندانش دارد كه در این صورت می‌تواند سالیان سال دندان روكش‌شده را سالم نگه دارد ولی همیشه امكان آسیب مجدد دندان وجود دارد.
روكش كلاهكی است شبیه به دندان كه روی دندان‌های به شدت تخریب شده یا پوسیده قرار می‌گیرد. روكش‌ها به دلایل گوناگونی روی دندانها قرار داده می‌شوند اما مهم‌ترین دلیل، پوسیدگی‌های بسیار وسیع یا شكستگی‌های بزرگی در دندان است كه مواد پركننده دندان قادر به جایگزینی و ترمیم آن نیستند و یا دندان درصورت ترمیم با مواد معمول ترمیمی، قدرت كافی را باز نخواهد یافت. همچنین روكش‌ها روی دندان‌های ترك خورده یا شكسته قرار می‌گیرند. از كاربردهای دیگر روكش‌ها، استفاده از آنها به منظور زیبایی است. روكش‌ها برای اصلاح بد شكلی‌هایی دندان یا دندان‌هایی كه به شدت تغییر رنگ یافته‌اند استفاده می‌شوند.
روكش‌ها می‌توانند از جنس فلز (طلا، نیكل، كروم)، سرامیك و یا تركیبی از فلز و سرامیك (چینی) باشند. روكش‌های تمام فلز خصوصیات فیزیكی و قدرت بیشتری دارند اما از دیدگاه زیبایی، روكش‌های چینی مناسب‌ترند. اگر روكش‌ها مناسب و براساس اصول علمی ساخته شوند، لااقل 7سال عمر می‌كنند و عمر بعضی از آنها بسیار بیشتر خواهد بود.اغلب دندان‌هایی كه به‌علت پوسیدگی‌های وسیع نیاز به درمان ریشه پیدا می‌كنند، پس از درمان ریشه و برداشت پوسیدگی‌ها، نسج زیادی از دست می‌دهند و نیازمند نوعی حمایت داخل ریشه‌ای هستند. دندانپزشك برای این‌گونه دندانها ابتدا میله‌ای را داخل ریشه دندان جاسازی می‌كند و سپس با بازسازی تاج و دندان، دندان را برای دریافت روكش آماده می‌كند.
در این مرحله، از دندان قالبی گرفته می‌شود. این قالب به لابراتوار دندانپزشكی - محلی كه پروتزهای دندانی ساخته می‌شود-ارسال می‌شود تا روكش ساخته شود.
در جلسه بعدی روكش در دهان بیمار امتحان می‌شود و درصورت مناسب‌بودن، به دندان چسبانده می‌شود.
اما اگر به‌تازگی روكشی دریافت كرده‌اید و احساس می‌كنید برای دندان شما بلند است، حتما به دندانپزشك مراجعه كنید تا آن را اصلاح كند؛ در غیراین صورت به مفصل فكی شما فشار وارد خواهد شد.روكش‌هایی كه از دو لایه فلز و چینی ساخته شده باشند -لایه زیرین از فلز و پوشش رویی از چینی- ممكن است در كنار لثه حلقه سیاه رنگی ایجاد كنند كه به‌علت لایه فلزی زیر روكش است و این امری طبیعی است.