محافظ هوش و حافظه شما

به طور مثال،تمارین و بازی های کامپیوتری،شطرنج،حل جدول و فعالیتهای اجتماعی را پیشنهاد می کردند و چنین تمارینی به نظر می رسید که مزایایی هم دربر داشته باشد.
تعداد کمی از مطالعات عینی،پیشنهاد کرده اند که فعالیتهای فیزیکی همچنین می تواند به حفظ حافظه کمک کرده و خطر آسیبهای شناختی را کاهش دهد.گزارشهای سال 2006 که بر روی دو مطالعه انجام شد مزایای تمرین بر روی فعالیتهای شناختی را ثابت کرده است.در این مطالعه شرکت کننده های 65 ساله و مسن تر عاری از هرگونه اختلال در شناخت بودند و آنها تا حدود 6 سال را می توانستند به خاطر بیاورند.یک مطالعه که بر روی 1740 مرد و زن انجام شد،نشان داد که خطر ابتلا به زوال عقل در افرادی که 3 بار یا بیشتر در هفته تمرین می کنند 38 درصد پایین تر از آنهایی است که کمتر از 3 بار در هفته تمرین می کنند.نویسنده ها این طور نتیجه گرفتند که تمرین به صورت مرتب با تاخیر در زوال عقل و بیماری آلزایمر در ارتباط است. نتیجه مطالعه دوم برروی 3375 مرد و زن این بود که شرکت کننده هایی که فعالیتهای فیزیکی بالاتری داشتند 50درصد کمتر از آنهایی که فعالیتهای فیزیکی کمتری داشتند در دوران کودکی زوال عقل پیشرفته داشته اند.به طور مشابه، یک مقاله در دفتر انجمن پزشکی آمریکا نتایج ورزش ایروبیک و تاثیر آن بر مغز را برروی 138 نفر استرالیایی بالاتر از 50سال به صورت آماری نشان داد.شرکت کننده های آنها شواهد عینی از زوال عقل نداشتند.زمانی که نشانه های آلزایمر و کاهش شناخت بعد از 18 ماه مشخص شد،افرادی که جزء گروهی بودند که ورزش می کردند در مقایسه با افرادی که اصلا ورزش نمی کردند بهبود بیشتری در شناخت داشتند.هیچ کدام از این مطالعات نشان نداد که تمرینات فیزیکی تاثیر چشمگیری در حفاظت از کارکرد ذهنی دارد.با این وجود نتایج پیشنهاد می کنند که سلامت و جلوگیری یا تاخیر در پیشرفت زوال عقل مزایای دیگر تمرینات مرتب محسوب می شوند.