در روش کایروپرکتیک، درمانگران، بیشتر سعی می‌کنند اختلالات ناشی از حرکت یا اختلالات ساختاری در ستون مهره ها را برطرف کنند.

 

تاریخچه:

تاریخچه استفاده از این روش و استفاده آن در علم پزشکی به ۲۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد.

 بقراط پدر علم طب، با انجام دادن مانورهایی روی ستون فقرات و مفاصل به درمان خیلی از بیماریها می‌پرداخته‌است و پس از او ابو علی سینا  پزشک بزرگ ایرانی نیز از این روشها استفاده کرده‌است.

سیستم و تئوری جدید کایروپرکتیک در سال 1895 توسط "دانیل دیوید پلامر" پایه گذاری شد.

دانیل مدتها دانشجوی فیزیولوژی و آناتومی‌در دانشگاه "دونپورت لووا" بود. دراواخر سال 1895 یک سرایدار به نام "لیلارد" به دفتر او وارد شد.لیلارد از 17 سال پیش، زمانی که در یک فضای کوچک نگهبانی کار می‌کرد دچار ناشنوائی شده بود. پلامر در معاینه، یک زائده مهره ای دردناک را در ستون فقرات فوقانی پیدا کرد. لیلارد معتقد بود این برآمدگی از همان زمان که دچار ناشنوائی شده است ایجاد شده است.

پلامر با استفاده از یک ضربه، استخوان را به جای خودش برگرداند و شنوائی لیلارد بهتر از گذشته شد

و از آن زمان کایروپرکتیک متولد شد.

کار کردن بر روی ستون فقرات یکی از اصول اولیه در این رشته است که در تمام تمدنها وجود داشته است. از یونان تا جزایر اقیانوس آرام و حتی بومیان آمریکا.این روش به سرعت در دنیای مدرن پیشرفت کرد و اولین دانشکده کایروپرکتیک توسط پلامر در سال 1897 تاسیس شد. اولین قانون کایروپرکتیک در سال 1913 تصویب شد.

پلامر هدف خود را ایجاد ارتباط بین جسم وروح انسان می‌دانست و معتقد بود با رفع اختلال در جریان درونی روح می‌تواند این کار را در بیماران انجام دهد.او معتقد بود تمام جانوران خونگرم دارای یک جریان درونی روح در بدن هستند و این جریان درونی تمام قابلیت های حیات را کنترل می‌کند و از سیستم اعصاب مرکزی منشاء می‌گیرد.

به خاطر همین پلامر معتقد بود که وظیفه اولیه یک درمانگر کایروپرکتیک، درمان بیماریها نیست بلکه درمان اختلالات عصبی ناشی از جابه جائی ناچیز مفاصل است. از این طریق نیروی درونی در بدن گردش می‌کند و بدون وجود داشتن انسداد در سر راهش می‌تواند تعادل را برقرار کند.

پلامر به نظریه نیروی درونی و ارتباط آن با سیستم عصبی بسیار علاقمند بود.این تئوری به عنوان پایه و اساس کایروپرکتیک شکل گرفت. او می‌گفت : علم حیات، یعنی، این که‌موجود زنده در بیماری و سلامتی چگونه رفتار می‌کند و هنر متعادل کردن اسکلت و اعصاب است.

تمام بیماریها تحت تاثیر سیستم عصبی هستند و این سیستم حداقل می‌تواند بی حسی یا احساس را در یک عضو به وجود آورد.به خاطر همین بیشتر بیماران از این روش سود می‌برند.

کایروپرکتیک چیست؟

در روش کایروپرکتیک، درمانگران، بیشتر سعی می‌کنند اختلالات ناشی از حرکت یا اختلالات ساختاری در ستون مهره ها را برطرف کنند.روشهای جا انداختن برای بهتر کردن عملکرد بدن و پیشگیری از اختلالات ساختاری به کار می‌روند.

کایروپرکتیک شامل طیف وسیعی از تکنیکهای اصلاح کننده است.

تکنیکهای کایروپرکتیک:

مانیپولاسیون:به معنی حرکت با دامنه کم ولی با سرعت زیاد است این حرکات مفصل را بیشتر از چیزی حرکت می‌دهد که عضلات این کار را انجام می‌دهند. اما بدون آسیب به رباط.

 

موبیلیزاسیون: حرکاتی که توسط درمانگر با هدف افزایش دامنه حرکت مفصل در محدوده حرکات طبیعی مفصل انجام می‌شود.
 
قسمت اول
قسمت سوم

 
تهیه و ترجمه:گروه سلامت سیمرغ ـ دکتر حامد ترکمان
اختصاصی سیمرغ   www.seemorgh.com/health