والدین بایدبه طور معمول از نشانه‌های سرطان آگاهی داشته باشند. آنها باید متوجه علایمی که به مدت زیادی به طول می‌انجامند باشند و از روند طولانی شدن و بدتر شدن علایم غافل نشوند، اما این آگاهی نباید افکار والدین را مغشوش کرده و حتی تب ساده کودکان خود را به عنوان یکی از نشانه‌های سرطان تلقی کنند.
چگونه متوجه خواهید شد که فرزندتان به سرطان مبتلا شده است؟
اگر تب کودکان بیشتر از 14 روز به طول انجامید و هیچ کدام از والدین و پزشکان قادر به بیان دلیلی برای آن نباشند انجام آزمایش کامل خونی و سایرتست‌ها به منظور ارزیابی حضور یا عدم حضور سرطان در کودکان امری ضروری محسوب می‌شود.
سایر نشانه‌ها که ممکن است نشانگر سرطان در کودکان باشند شامل موارد زیر هستند:
* حالت تهوع که بیشتر از هفت روز به طول بیانجامد و در هنگام برخاستن کودک از خواب در صبح بدتر شود. تهوعی که باعث اختلال خواب کودک و بیدار شدن او از خواب شبانه شود و هم چنین تهوعی که همراه با سردرد باشد باید به دقت ارزیابی شود. سردردهای معمول در کودکان ممکن است به عنوان یک زنگ هشدار تلقی شود. چنین سردردهایی ممکن است فراتر از یک میگرن ساده باشند. این سردردها با گذشت زمان بدتر شده و به تعداد و شدت و خامت آنها افزوده می‌شود. تومورهای مغزی ممکن است باعث ایجاد سایر نشانه‌های نورولوژیکی همانند مشکلات راه رفتن، صرع یا تغییرات ناگهانی در شخصیت کودکان شوند.
* درد در استخوان یا عضله که به دنبال آن یک آسیب مشخص ایجاد نشده و پس از گذشت چند هفته بهبود نمی‌یابد. این نوع درد در عضلات با دردی که به طور معمول شب‌ها در کودکان ایجاد می‌شود متفاوت است. دردهای شبانه معمولاً در منطقه مشخصی ایجاد نشده، با ماساژ دادن بدن کودک برطرف شده و فعالیت کودکان را محدود نمی‌كند. درد استخوانی که مزمن شده، به مدت چند ماه یا حتی سال‌ها به طور متناوب قطع شده و سپس ادامه یابد می‌تواند یکی از نشانه‌های تومور طناب نخاعی باشد. البته والدین باید به خاطر داشته باشند که دردهای مزمن کمر در کودکان خیلی شایع نیستند.
* سرفه مزمن یا مشکلات تنفسی که به درمان معمول عفونت‌ها یا آسم پاسخ نمی‌دهند می‌توانند یکی از نشانه‌های سرطان در کودکان باشد.
* گسترش یک توده در شکم، گردن و بازوها
سایر نشانه‌های معمول که ممکن است زنگ هشدار و علامت حضور سرطان در کودکان باشد شامل فعالیت بسیار کم، از دست دادن اشتها، خونریزی آسان، کوفتگی و راش‌های قرمز رنگ، تغییرات سریع در بینایی، بزرگتر شدن کبد، طحال و یا کاهش وزن می‌باشند. از دست دادن وزن می‌تواند یک هشدار جدی و پیش آگهی در مورد وقایع جدی‌ای باشد که ممکن است در آینده به وقوع بپیوندد زیرا کودکان به طور طبیعی با کاهش وزن جدی مواجه نمی‌شوند. وزن کودکان ممکن است در هنگام یک بیماری حتی همانند آنفلوانزا یا ویروس‌های معده به اندازه نیم یا یک کیلو کم شود اما این کاهش وزن سریعاً به حالت اولیه و طبیعی خود باز می‌گردد. مورد دیگری که والدین را نگران می‌سازد تورم غدد یا لنف آدنوپاتی است. با این وجود در کودکان جوان غده‌های متورم مخصوصاً در ناحیه گردن تقریباً طبیعی و بدون خطر قلمداد می‌شوند.
تورم غده ای که پس از چند هفته بهبود نمی‌یابد می‌تواند یکی از علامت‌های وقوع سرطان باشد اما در عین حال والدین باید سایر نشانه‌ها از قبیل تب ادامه‌دار یا کاهش وزن یا تورم غدد در بیش از یک نقطه از بدن (همانند گردن و کشاله ران) را نیز ارزیابی کنند. در صورت عدم حضور سایر نشانه‌ها یک غده متورم ممکن است برای نوجوانان بزرگتر که در معرض خطر لنفوما هستند جای نگرانی به وجود بیاورد.
پزشک کودک شما ممکن است سایر نشانه‌های دیگر از قبیل عفونت‌های ناشی از بیماری خراش پنجه گربه را ارزیابی کند. او هم چنین در امتداد معاینات خود ممکن است تست‌هایی از قبیل تست سل، شمارش کامل خونی و عکس برداری از قفسه سینه را به منظور رد سایر عوامل جدی درخواست کند.
با متخصص اطفال در خصوص سرطان صحبت کنید
بسیار مهم است که در هنگام نگرانی از احتمال ابتلای کودکتان به سرطان، در مورد علایم و نشانه‌های این بیماری با پزشک کودکتان صحبت کنید. ممکن است شما برای نگرانی خود دلیل داشته باشید و در این صورت پزشک قادر خواهد بود با انجام یکسری از معاینات فیزیکی، شناسایی تاریخچه زندگی شما و کودکتان و انجام یکسری از آزمایشات غربالگری شما را از نگرانی آسوده سازد.
گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
www.seemorgh.com/health
منبع: mahyanews.com -مترجم دکتر متین محمدی پور
| بهترین راه پیشگیری از آسم و آلرژی کودکان |
| آيا آدامس جويدن برای دندانها مضر است؟ |
| اضطراب امتحان و مقابله با آن |
| پیشگیری از خراب شدن دندانهای نوزادان |
