شاید عبارت «رفتار پررنگ‌تر از گفتار است» را شنیده باشید. اما این‌كه چگونه طرف مقابل را بشناسیم و بدانیم كه چقدر قابل اعتماد است نكته‌ای است كه افراد در زندگی اجتماعی در هر مقطعی نیاز به آگاهی از آن دارند.
وقتی ما با افراد گوناگون آشنا می‌شویم نخستین عامل ارتباطی ما زبان و گفتار است. طرف مقابل در مورد باورها، عقاید، عادات و رفتارهای خود چیزهایی را می‌گوید. اما ما نمی‌دانیم كه باید به او اعتماد كنیم یا نه. چه بسا گاهی افراد چندان چیزی به زبان نمی‌آورند اما می‌بینیم در طول زمان افرادی قابل اعتماد و متعهد هستند و چه بسا برخی افراد مرتب در تعریف و تمجید از ما یا ابراز علاقه به ما هستند اما پس از مدتی درمی‌یابیم كه همه آنچه گفته‌اند دروغی بیش نبوده و خوب است زمانی كه به این موضوع پی می‌بریم دچار صدمات مادی روحی و جانی نشده باشیم.
این موضوع در مورد مردها بسیار ملموس‌تر است، زیرا مردها گاهی اوقات عصبانی می‌شوند یا در هنگامی كه در وضعیت روحی و عاطفی خوبی هستند چیزهایی می‌گویند كه در حالات دیگر و تحت شرایط خاص كاری دیگر می‌كنند. پس اگر شوهرتان چیزهایی گفت كه چندان خوشایند نبود اما در طول زمان دیدید كه رفتارش با شما و فرزندتان یا خانواده‌تان و دوستانتان مهربانانه و متعهدانه است بدانید نباید صحبت‌های او را جدی بگیرید.
پس به خاطر داشته باشید افراد را از روی سخنانشان مورد قضاوت قرار ندهید، بلكه از روی اعمال و رفتارشان و آن هم در طول مدتی مشخص قضاوت كنید، زیرا سخنان افراد ممكن است در مجامع و محافل گوناگون تحت شرایطی خاص تغییر كنند، اما آنچه عموما از دوران نوجوانی تا بزرگسالی ثابت و معین است شخصیت و عقاید اصلی فرد است. این شخصیت ممكن است تا اندازه‌ای منعطف و قابل تعدیل باشد اما خمیره آن تغییرناپذیر است و بهترین راه برای درك چگونگی شخصیت افراد رفتارشان است.