روز معلم، روز کلمه و کلام، روز آگاهی و بیداری، روز قشنگ اعتماد و دوستی‌ست.
معلم، نماد زنده گرمی و روشنی‌ست.
معلم، امید است، آن‌گاه که امیدی نیست.
معلم، سپیده‌دم آگاهی‌ست، آن‌گاه که همه‌چیز در شب ابهام فرو رفته است.
معلم، در روزگار تردیدها، ایمان ناب است.
معلم، مرهم است، آن‌گاه که رنجور زخم‌های خویشیم.
معلم، خنده است، آن‌گاه که جز غمگین نمی‌توان بود.
معلم، هوای پاک عشق است آن‌گاه که نفرت جان‌مان را مسموم کرده است.
معلم، شمع محفل زندگیست. او وجود خویش را به پای شاگردان خویش آب می‌کند تا نهال جان شاگردانش را آبیاری کند تا آنان ببالند و روزی به گُل بنشینند.
هنگامی که روز معلم را جشن می‌گیریم، در واقع آگاهی و عشق را جشن می‌گیریم. جامعه‌ای که عشق و آگاهی را جشن می‌گیرد و قدر و منزلت رفیع معلم و کتاب و تعلیم را می‌شناسد و از موهبت سلامت، شادمانی و موفقیتی عظیم برخوردار می‌شود. بنابراین، هنگامی که روز معلم را جشن می‌گیریم، زندگی را جشن گرفته‌ایم.
آری، معلم، زندگیست. زندگی نیز معلمی بزرگ است. اگر ما شاگردان خوب زندگی باشیم و از کلاس زندگی غیبت نکنیم، زندگی برای یاد دادن به ما همواره حاضر است.
معلمان خوب، کم نیستند. شاگردان خوب و قدردان، اندک‌اند. بزرگ‌ترین هدیه به معلمان خوب، آن است که شاگردانی خوب برای آنان باشیم. به آموزه‌های درست و سازنده معلم خوب‌مان گوش جان بسپاریم و آن آموزه‌ها را در عمل اجرا کنیم.
روز معلم، یادآور ارزش‌های والای زندگیست.
ارزش‌های والای معلمان خوب کشورمان را ارج می‌نهیم و این روز بزرگ را به تمامی آنان تبریک می‌گوییم.
صدای معلم، خوب است. صدای معلم، قشنگ‌ترین ترانه زندگیست. این ترانه‌های قشنگ، همواره در فضای جان میهن‌مان طنین‌انداز باد!
تهیه شده توسط :مجله شادکامی و موفقیت / الهام سرمدی
seemorgh.com/Lifestyle
اختصاصی سیمرغ