گفت‌وگو با بابك بختياري كارآفرين برتر بخش خدمات

از دوران نوجوانی علاقه زیادی به كسب درآمد فراوان داشتم به طوری كه دور از چشم خانواده رو‌به‌روی مدرسه محله بساط پهن می‌كردم و كیك و نوشابه می‌فروختم. مخالفت خانواده به آنجا رسید كه یك روز هنگام كار، با دیدن خانواده، فرار را بر قرار ترجیح دادم. در سال 1357 دوران دبیرستان را در مدرسه موسی‌بن‌جعفر (ع) تهران به پایان رساندم. همان سال در رشته عمران وارد دانشگاه شدم، اما بعدها به دلیل مشغله فراوان پس از اتمام 110 واحد درسی ترك تحصیل كردم و مدرك فوق‌دیپلم گرفتم.

داستان كسب‌وكار من از آنجا شروع شد كه در اوایل سال 1376 با كمك خانواده یك دستگاه پیكان به مبلغ دومیلیون تومان خریدم و یك روز در میان با یكی از دوستانم با آن كار می‌كردم.
پس از مدتی به دلیل علاقه زیاد به فروش مواد غذایی با فروش پیكان و همكاری شوهرخاله‌ام و مقداری قرض، كنج‌برگر را در پاساژ گلستان راه انداختم. اما به دلیل مشكلات مالی فراوان بعد از یك سال، با بدهی دومیلیون تومانی مجبور به كنار گذاشتن این كار شدم. لذا به فكر راه‌اندازی كسب و كاری با هزینه كمتر افتادم.
از آنجا كه از دوران دبیرستان علاقه زیادی به خوردن ساندویچ داشتم و می‌دانستم بچه‌ها نیز از خوردن ساندویچ در مدرسه لذت می‌برند.
پس از مذاكره با مدیران سه مدرسه توانستم بوفه‌ای را برای مدت یك سال تحصیلی اجاره كنم و با سرمایه بسیار اندك، سه یخچال دست دوم و كهنه و با مبلغ صدوپنجاه هزار تومان، بوفه این مدرسه‌ها را راه‌اندازی كردم. این كار درآمد خوبی داشت. در تابستان به دلیل تعطیلی مدارس به دنبال كار دیگری بودم.
یك روز پدرم به دلیل تعویض لوازم اداری محل كار خود از من خواست تا لوازم فرسوده را بفروشم، من هم در مدت كوتاهی با قیمت مناسب موفق به فروش آنها شدم. وقتی دیدم درآمد خوبی از این راه می‌شود به دست آورد به خرید و فروش لوازم دست دوم روی آوردم به طوری كه از طریق آگهی‌های روزنامه لوازم دست دوم خریداری كرده و در طبقه دوم خانه رنگ می‌كردم و پس از آن وارد بازار می‌كردم.
با شروع این كار، بوفه مدارس را تعطیل كردم و طرح ساخت میز تحریر را با پدرم در میان گذاشتن و با تكیه بر تجربه‌های پیشین در زمینه فروش میز تحریر پیشرفت زیادی را در این كار پشت سر نهادم.
تا آنجا كه مركز میزهای كامپیوتر رادر خیابان ولیعصر با همكاری یك شریك راه انداختم در ظرف مدت كوتاهی 2 شعب از مركز میزهای كامپیوتری را ایجاد كردم اما به دلیل بی‌تجربگی و عجله داشتن برای پیشرفت در اثر سهل‌انگاری در برخورد با شریكم دچار مشكل شده و ورشكست شدم.
از آنجا بود كه تنها راه پرداختن دیون خود را در پرورش یك فكر خلاقانه و كسب و كاری جدید دیدم كه ایده «سوپر خونه سرویس» به ذهنم خطور كرد كه مواد غذایی را به شهروندان می‌رساند.
اینجا بود كه تصمیم گرفتم برای جلب نظر تولید كنندگان محصولات مختلف برای پخش محصولات آنها به درب منازل در روزنامه آگهی بدهم.
به دلیل نداشتن زمان كافی برای پرداختن بدهی‌ها این كار را رها كردم و به فكر راه انداختن كاری دیگر افتادم همیشه با خودم می گفتم كاری می‌تواند موفق شود كه ایده‌ای نو در برداشته باشد.
از دوران كودكی بستنی‌ها را با هم زدن رقیق می كردم و با موز یا اسمارتیز هم می‌زدم و می‌خوردم خیلی از این كار لذت می‌بردم.
تصمیم گرفتم این كار را در مقیاس بزرگ عملی كنم. با تكیه بر تجارب كار قبلی كه محصولات مختلف برای توزیع به من پیشنهاد می‌شد به این فكر افتادم كه یك بستنی متفاوت برای مردم عرضه كنم.
فكر متفاوت بودن از ذهنم بیرون نمی‌رفت. تصمیم گرفتم بستنی بسازم رقیق‌تر، حاوی میوه كه با بسته‌بندی كردن آن از طریق نی‌ بشود آن را نوشید.
پس از شكل‌گیری این ایده در ذهنم نمونه‌های اولیه آن را آماده كردم و برای امتحان به اعضای فامیل و آشنایان دادم.
ایده با استقبال خوبی روبه‌رو شد. تصمیم گرفتم ایده خود را عملی كنم. پس از جست‌وجوی فراوان توانستم دستگاه بسته‌بندی كننده لیوان و نی مخصوص كه بتواند بستنی در آن جریان یابد را یافته و آماده راه‌اندازی اولین شعبه آیس پك شدم.
از همان روز نخست چشم‌انداز جهانی شدن محصول را در ذهنم می‌پروراندم به همین منظور روی تابلوی اولین مغازه خود نوشتم آیس پك شعبه مركزی و بعد از سنجش توان بالقوه بازار در مكان‌های دیگر شعبات دوم و سوم و ... را راه‌اندازی كردم تا آنجا كه هم‌اكنون بالغ بر 120 شعبه در ایران و 10 شعبه در كویت، مالزی، دبی و هند در حال فعالیت می‌باشد.
در حال حاضر 1200 نفر به طور مستقیم در شعبات آیس پك مشغول فعالیت هستند و حدود 5000 نفر نیز مشغول فعالیت‌های ستادی، تامین مواد اولیه و توزیع آن می‌باشد.
آقای بختیاری مدیر دبیرستان موسی ابن‌جعفر (ع) تهران و آقای تجردی را تاثیرگذار در پیشرفت خود می‌داند.
تشكیل گروه آموزشی برای آموزش فروشندگان و پرسنل آیس پك از دیگر كارهای مهمی است كه در این شركت صورت می‌پذیرد.
آقای بختیاری حفظ حقوق مالكیت معنوی برای نام تجاری و محصول خود را مهم‌ترین مشكل و چالش پیش روی فعالیت‌های شركت می‌داند.
ایشان امیدوار است به واسطه محصول جهانی خود توانایی‌های ایران و ایرانی را به همه جهانیان اثبات كند.