اکنون دیگر مذاکرات هستهای ایران و کشورهای ۱+۵، معطل مکان مذکرات است و فعلا اختلاف در مورد مکان مذاکرات اصل مذاکرات را به تعویق انداخته است؛ تعویقی که اگر به سخنان سخنگوی وزارت خارجه کشورمان استناد کنیم، به پایان ژانویه میرسیم؛ یعنی ده، یازده روز دیگر. درست همزمان با سالروز ورود امام خمینی به کشور در سال ۱۳۵۷.
به گزارش «تابناک»، کشورهای ۱+۵، خواستار انجام مذاکرات در استانبول هستند، اما در ایران مانند سالهای گذشته، روی خوشی به استانبول نشان داده نمیشود. دولت آنکارا ـ اگر از مناسبات اقتصادی پرسودش با ایران بگذریم ـ در یک سال اخیر تهدیدات متعدد، اما غیر مستقیم امنیتی را متوجه همسایه شرقیاش کرده است.
بنا بر این گزارش، اردوغان تلاش میکند با حمایت و مسلح کردن مخالفان بشار اسد در سوریه، آنچه را که ایران محور مقاومت در مقابل زیادهخواهیهای اسرائیلیها مینامد، تضعیف کند و به جای اسد، دولتی با گرایشهای مذهبی مشابه سران حزب عدالت و توسعه ترکیه، مستقر کند؛ کاری که کارشناسان از آن به «نو عثمانیگری» ترکهای جوان یاد میکنند؛ فرضیهای که با مشاهده دخالت اردوغان در عراق و تلاش برای ساقط کردن دولت نوری مالکی و استقرار دولتی همکیش و هم مذهب اردوغان تقویت میشود.
در این باره باید گفت، ترکیه اکنون دشمن ایران نیست؛ اما میتوان از آن به نام «رقیب خطرناک» ایران یاد کرد؛ رقیبی که انجام مذاکرات ایران و غرب در خاکش دیگر برای ایران عقلایی نیست.
اما این تنها ایران نیست که با برگزاری مذاکرات ایران و ۱+۵ در استانبول موافق نیست، چین و روسیه، دو قدرت منطقهای با ادعاهای جهانی ـ که در مذاکرات هستهای و همچنین مسأله سوریه نظریاتی تا حد مشابه سیاستهای ایران دارند ـ بر این باورند که اشتیاق فراوان اردوغان برای بازی کردن در حلقه ناتو به ویژه در مسأله سوریه و استقرار موشکهای پاتریوت ناتو و خطرناکتر از آن سیاست ترکیه در آموزش بنیادگرایان اسلامی و فرستادن آنان به چین و روسیه، باعث میشود که استانبول بیش از این به عنوان شهری که مسیر دیپلماسی شرق و غرب از آن میگذرد، مطرح نباشد و در برخی تحلیلها، مقامات روسی به صراحت چنین تعابیری را استفاده میکنند.
اما آیا عبور از استانبول به کدام مقصد میتواند باشد؛ قاهره، تهران و یا بیروت؟
روسیه هیچ ابایی ندارد که بخواهد در سیاست نوین خاورمیانهای خود، نقش پررنگی را به قاهره اختصاص دهد. بیگمان، سیاست خارجی قاهره جدید هر چه باشد، استقلال بیشتری نسبت به دوران مبارک از غرب دارد و این برای روسها ـ که طی چندین دهه در دوران مبارک، مصر را در حلقه غرب دیدهاند ـ فرصتی طلایی است تا در سیاست خاورمیانهای خود از قاهره استفاده کنند.
در چنین تحلیلی، استفاده از برگ برنده مذاکرات هستهای ایران و غرب برای مسکو، بازی دو سر برد است که هم خشم خود را از مقامات آنکارا نشان میدهد و هم منزلتی جهانی برای مصر قائل میشود تا زین پس بازی روانتری برای روسیه در آیندهای نه چندان دور انجام دهد.
درنگاه مقامات ایرانی هم قاهره مکان خوبی برای مذاکرات است و در سالهای اخیر ـ چه در دوران مبارک و چه در حال حاضر ـ اشتیاق ایران برای ازسرگیری رابطه با مصر بالا بوده است.
اما مشکل آنجاست که چنین تمایلی نه در گذشته و نه فعلا در مصر دیده نمیشود و مقامات قاهره رابطهشان با ایران را به تعیین تکلیف رابطه ایران و سوریه گره زدهاند! پس بهتر است، مقامات ایرانی در شرایط کنونی نسبت به انتخاب قاهره به عنوان میزبان مذاکرات، احتیاط و وسواس بیشتری داشته باشند.
بیروت گزینه خوبی است
در این میان که استانبول و قاهره برای ایران مطلوبیت ندارد، شاید طرح گزینه بیروت، پایتخت لبنان گزینه خوبی برای پذیرایی از این دور از مذاکرات ایران و غرب باشد. مذاکره کنندگان ایرانی قطعا در بیروت غریب نخواهند بود و قرابت فکری و فرهنگی مذاکره کنندگان ایرانی به کمک ایرانیان خواهد آمد. این در حالی است که نگرانیهایی که در مورد ترکیه و مصر وجود دارد، هیچ گاه در مورد لبنان وجود ندارد.
تلاش برای انجام مذاکرات در تهران، هرچند بسیار مطلوب است، تصور آن با توجه به شرایط موجود میان دو طرف غیر عقلایی است.
گردآوری: گروه خبر سیمرغ
www.seemorgh.com/news
منبع: tabnak.ir
مطالب داغ سایر بخشها:
جزئیات نامه مجلس درباره نیکزاد
یک خبر طلایی به بازنشستگان کشوری
جزئیات حذف سهمیه بنزین خودروهای بالای 1800 سیسی
دو زورگیر در ملاء عام اعدام شدند
کارمندان 350 هزار تومان عیدی میگیرند
یک خبر طلایی به بازنشستگان کشوری
جزئیات حذف سهمیه بنزین خودروهای بالای 1800 سیسی
دو زورگیر در ملاء عام اعدام شدند
کارمندان 350 هزار تومان عیدی میگیرند