میتوان از آقای احمدینژاد پرسید كه آیا از واقعیت اتهامات وارده به معاون اول خود بیاطلاع بوده است؟ در این صورت آیا بهتر نبود به جای این همه سفر استانی، یك سفر هم داخل ساختمان ریاستجمهوری انجام میدادند تا از كارهای بالاترین مقام دولت دستپاك خود مطلع شوند؟ اگر هم اطلاع داشتهاند، چرا او را همچنان معاون اول خود نگه داشتند و سپس رییس ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی كردهاند و در پایان نیز نشان خدمت با دهها سكه جایزه به او دادهاند؟
نتیجه این شده كسی كه نشان خدمت جمهوری اسلامی را دارد، باید اتهام فساد مالی در پاكدستترین دولت تاریخ ایران! ٥ سال و ٩١ روز را در زندان باشد. آیا او میتواند در زندان آن نشان را بر سینه خود نصب كند و به مجرمان و سارقان و كلاهبرداران نشان دهد؟ بنابر این در كنار اثبات جرم و اجرای كیفر، مسوولیت سیاسی را نیز باید متوجه افراد كنیم. همه مسائل محدود به ارتكاب جرم و كیفر قانونی نمیشود.
پذیرش مسوولیت سیاسی بسیار مهم است. دولتی كه مدعی است دولت پاكی بوده و خود را پاكترین دولت تاریخ ایران میدانسته است، چگونه میشود كه فقط یك قلم از احكام محكومیت فساد در آن دوره، متوجه نفر دوم كابینه و معاون اول رییسجمهور شود؟ كسی كه رییس مبارزه با فساد نیز بوده است! آیا نام آقای رحیمی در آن لیستی كه همیشه در جیب آقای احمدینژاد بود و هیچگاه هم افشا نشد، نوشته شده بود؟
نكته مهم دیگر اینكه برخی اصولگرایان درصددند كه خود را قهرمان مبارزه با این فساد بدانند در حالی كه آنان از لحاظ سیاسی شریك این جرایم محسوب میشوند. حمایتهای بیچون و چرای آنان از دولت پیش و مصلحت جویی غالب آنان در جلوگیری از طرح تخلفات دولتی، بیشترین سهم را در شكلگیری این فسادها داشته است. تعداد اصولگرایانی كه افشاگر فسادهای گذشته بودند اندك است و صدای آنان در برابر كسانی كه بهصورت پایدار و در یك جبهه وسیع از آن دولت دفاع مطلق میكردند پژواكی نداشت. بالاخره اینكه فكری به حال نشان خدمت داده شده كنید. آن را پس بگیرید با جوایز داده شدهاش. چون در واقع بهجای خدمت چیز دیگری انجام شده بوده است. همانطور كه جوایز قهرمانان دوپینگ كرده را پس میگیرند.
نتیجه این شده كسی كه نشان خدمت جمهوری اسلامی را دارد، باید اتهام فساد مالی در پاكدستترین دولت تاریخ ایران! ٥ سال و ٩١ روز را در زندان باشد. آیا او میتواند در زندان آن نشان را بر سینه خود نصب كند و به مجرمان و سارقان و كلاهبرداران نشان دهد؟ بنابر این در كنار اثبات جرم و اجرای كیفر، مسوولیت سیاسی را نیز باید متوجه افراد كنیم. همه مسائل محدود به ارتكاب جرم و كیفر قانونی نمیشود.
پذیرش مسوولیت سیاسی بسیار مهم است. دولتی كه مدعی است دولت پاكی بوده و خود را پاكترین دولت تاریخ ایران میدانسته است، چگونه میشود كه فقط یك قلم از احكام محكومیت فساد در آن دوره، متوجه نفر دوم كابینه و معاون اول رییسجمهور شود؟ كسی كه رییس مبارزه با فساد نیز بوده است! آیا نام آقای رحیمی در آن لیستی كه همیشه در جیب آقای احمدینژاد بود و هیچگاه هم افشا نشد، نوشته شده بود؟
نكته مهم دیگر اینكه برخی اصولگرایان درصددند كه خود را قهرمان مبارزه با این فساد بدانند در حالی كه آنان از لحاظ سیاسی شریك این جرایم محسوب میشوند. حمایتهای بیچون و چرای آنان از دولت پیش و مصلحت جویی غالب آنان در جلوگیری از طرح تخلفات دولتی، بیشترین سهم را در شكلگیری این فسادها داشته است. تعداد اصولگرایانی كه افشاگر فسادهای گذشته بودند اندك است و صدای آنان در برابر كسانی كه بهصورت پایدار و در یك جبهه وسیع از آن دولت دفاع مطلق میكردند پژواكی نداشت. بالاخره اینكه فكری به حال نشان خدمت داده شده كنید. آن را پس بگیرید با جوایز داده شدهاش. چون در واقع بهجای خدمت چیز دیگری انجام شده بوده است. همانطور كه جوایز قهرمانان دوپینگ كرده را پس میگیرند.
گردآوری: گروه خبر سیمرغ
www.seemorgh.com/news
منبع: روزنامه اعتماد
پیام ویدئویی گروه تروریستی داعش خطاب به آمریکا
www.seemorgh.com/news
منبع: روزنامه اعتماد
مطالب پیشنهادی:
نتیجه مذاکرات ظریف و کری از زبان ظریف
توافق ها درباره فیلترینگ شبکه های اجتماعی موبایلی
واکنش ها به نطق علی مطهری/دست چپش زخمی شد!
این بار داعش پاها را قطع می کند(18+)