در بسیاری از سفارتخانه‌های خارجی در تهران، نحوه ارایه خدمات در شأن ملت ایران نیست. مشاهده میدانی وضع پاسخگویی و نحوه ارایه خدمات کنسولی سفارت‌های خارجی در تهران نشان می‌دهد که اصل احترام چندان در ارایه خدمات موردتوجه نیست.
آنچه دیده می‌شود، صف‌های طولانی افرادی است که در گرمای مرداد ماه یا سرمای بهمن‌ماه در کنار پیاده‌رو ساعت‌های زیادی می‌ایستند تا بلکه بتوانند راهی به درون بیابند.
درواقع نحوه ارایه خدمات به شکلی است که افراد مجبورند ساعت‌ها پشت درهای بسته انتظار بکشند و همین امر منظره تاسف‌باری از نحوه برخورد با شهروندان ایرانی به‌وجود می‌آورد.
کارمندان سفارت هم که عموماً شاکی از ازدحام و بی‌نظمی موجودند، خودبه‌خود رفتاری نامناسب با مراجعین دارند. لذا از ابتدا تا انتهای مراجعه یک فرد به بسیاری از سفارت‌های خارجی، تجربه‌ای ناخوشایند از بدرفتاری و بداخلاقی است.
بسیاری در این میان پای «فرهنگ» را به میان کشیده و مراجعه‌کنندگان را مقصر عدم‌رعایت نظم و درنتیجه به وجود آمدن ازدحام و تنش می‌دانند. اما باید پذیرفت این وضعیت، بیشتر محصول شرایط نابسامان ارایه خدمات کنسولی است که به‌دنبال خود بی‌نظمی، تنش و درگیری و البته بی‌احترامی و تحقیر را می آورد.
وزارت خارجه باید همان‌طور که در خارج از مرزها به دنبال تأمین منافع ایرانیان است، در داخل خاک ایران نیز به این وضع تحقیرآمیز ارایه خدمات کنسولی به شهروندان ایرانی پایان دهد. ممکن است بسیاری از ما، هجوم شهروندان ایرانی به سفارت‌های خارجی برای خروج از ایران را رفتار مناسبی ندانیم اما این مسأله امری داخلی است که باید در مورد چرایی آن صحبت کنیم.
لیکن آنچه اتفاق می‌افتد نحوه برخورد یک سفارت خارجی با یک شهروند ایرانی است و دولت وظیفه دارد در این مورد برای احقاق حقوق وی اقدام عملی انجام دهد. یک سفارت خارجی حق دارد که به شهروندان ایرانی ویزا ندهد یا فرایند اداری دشواری برای دریافت ویزا ایجاد کند، اما حق ندارد توهین و تحقیر را نیز چاشنی دشواری مراحل دریافت ویزا کند. دولت می‌تواند الزام دولت‌های خارجی به احترام به ملت ایران را از پیاده‌روهای جلوی سفارتخانه‌های آنها در تهران شروع کند.
آنچه دیده می‌شود، صف‌های طولانی افرادی است که در گرمای مرداد ماه یا سرمای بهمن‌ماه در کنار پیاده‌رو ساعت‌های زیادی می‌ایستند تا بلکه بتوانند راهی به درون بیابند.
درواقع نحوه ارایه خدمات به شکلی است که افراد مجبورند ساعت‌ها پشت درهای بسته انتظار بکشند و همین امر منظره تاسف‌باری از نحوه برخورد با شهروندان ایرانی به‌وجود می‌آورد.
کارمندان سفارت هم که عموماً شاکی از ازدحام و بی‌نظمی موجودند، خودبه‌خود رفتاری نامناسب با مراجعین دارند. لذا از ابتدا تا انتهای مراجعه یک فرد به بسیاری از سفارت‌های خارجی، تجربه‌ای ناخوشایند از بدرفتاری و بداخلاقی است.
بسیاری در این میان پای «فرهنگ» را به میان کشیده و مراجعه‌کنندگان را مقصر عدم‌رعایت نظم و درنتیجه به وجود آمدن ازدحام و تنش می‌دانند. اما باید پذیرفت این وضعیت، بیشتر محصول شرایط نابسامان ارایه خدمات کنسولی است که به‌دنبال خود بی‌نظمی، تنش و درگیری و البته بی‌احترامی و تحقیر را می آورد.
وزارت خارجه باید همان‌طور که در خارج از مرزها به دنبال تأمین منافع ایرانیان است، در داخل خاک ایران نیز به این وضع تحقیرآمیز ارایه خدمات کنسولی به شهروندان ایرانی پایان دهد. ممکن است بسیاری از ما، هجوم شهروندان ایرانی به سفارت‌های خارجی برای خروج از ایران را رفتار مناسبی ندانیم اما این مسأله امری داخلی است که باید در مورد چرایی آن صحبت کنیم.
لیکن آنچه اتفاق می‌افتد نحوه برخورد یک سفارت خارجی با یک شهروند ایرانی است و دولت وظیفه دارد در این مورد برای احقاق حقوق وی اقدام عملی انجام دهد. یک سفارت خارجی حق دارد که به شهروندان ایرانی ویزا ندهد یا فرایند اداری دشواری برای دریافت ویزا ایجاد کند، اما حق ندارد توهین و تحقیر را نیز چاشنی دشواری مراحل دریافت ویزا کند. دولت می‌تواند الزام دولت‌های خارجی به احترام به ملت ایران را از پیاده‌روهای جلوی سفارتخانه‌های آنها در تهران شروع کند.
گردآوری : گروه خبر سیمرغ
www.seemorgh.com/news
منبع: shahrvand-newspaper.ir
مطالب پیشنهادی :
برگزاری نخستین کنفرانس ملی کارآفرینی اجتماعی در حوزه معلولیت
چمران، احمدی نژاد را شهردار کرد ؟
نامه تند زیباکلام به جواد لاریجانی
مذاکرات هسته‌ای بدون پیشرفت پایان یافت
در حال بررسی است، از بیان جزئیات بیشتر معذورم