گزارش جامع از آنچه در وین گذشت: تقدیر کاخ سفید از رفتار شگفت انگیز ایران
مذاکرات هسته‌ای که امید می‌رفت یکشنبه با توافق جامع به پایان برسد، بر سر اختلافاتی که همچنان باقی است، ناکام ماند و به تمدید کشید
خبرنگاران اول تصور می‌کردند که اشتون و ظریف از در هتل «کوبورگ» ببیرون می‌آیند و در محوطه سنگفرش مقابل هتل با خبرنگاران سخن می‌گویند، با این تصور ساعات اولیه صبح شنبه، مدتی مقابل هتل دوربین‌هایشان را برای شکار تصاویر تنظیم کرده بودند. بعد از ساعتی انتظار، خبرنگاران به داخل راه داده شده بودند و مدتی هم در گوشه‌ای از لابی جمعشان کرده ‌بودند تا چنددقیقه قبل از حضور اشتون و ظریف که گیت‌های مقابل پله‌های منتهی به زیرزمین باز شد، به سمت زیرزمین رفتند، به سرعت نورها چیده و دوربین‌ها تنظیم شد تا در فرصت کمتر از 10دقیقه حضور اشتون و ظریف، بتوانند کار خبری خود را انجام دهند. اینترنت هتل در زیرزمین قطع بود یا سرعت کمی داشت و تقریبا امکان انتشار فوری اخبار از خبرنگاران زیادی گرفته می‌شد، غیر از آنها که به روش‌های دیگری غیر از اینترنت محیط هتل به فضای مجازی دسترسی داشتند.

روز یکشنبه «تاریخ‌ساز» نشدیم. 20جولای توافق تاریخی دست هیچ کشوری نیست، نه ایران و نه شش کشوری که نمایندگانشان 18روز پای میز مذاکره بر سر مساله هسته‌ای ایران نشسته‌ بودند. اینکه رسیدن به توافق جامع در این دور از مذاکرات هم عملی نیست از ظهر چهارشنبه مشخص شد. مذاکره‌کنندگان، چانه‌زنی برای دستیابی به توافق جامع را متوقف کردند و رایزنی‌ها را با دستور کار جدیدی ادامه دادند: مذاکره برای توافق پیرامون شرایط تمدید مذاکرات به مدت چهارماه؛ البته به‌صورت Nonpaper.

شرایط نحوه تمدید نیز به‌دنبال سه‌روز و با ساعت‌ها جلسه میان معاونان هیات مذاکره‌کننده ایرانی و آمریکایی، یک جلسه هماهنگی بین محمدجواد ظریف، رییس تیم مذاکره‌کننده ایرانی با کاترین اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و یک جلسه نیز با سایمون گس، معاون وزیرخارجه انگلیس به دست آمد.

مذاکرات هسته‌ای که امید می‌رفت یکشنبه با توافق جامع به پایان برسد، بر سر اختلافاتی که همچنان باقی است، ناکام ماند و به تمدید کشید. شامگاه جمعه، کاترین اشتون با لباسی آبی فیروزه‌ای همراه محمدجواد ظریف که از روزهای قبل به مناسبت شب قدر، مشکی‌پوش شده بود، راهی سالن کوچک کنفرانس خبری شد. سالن کنفرانس زیرزمین قصر «کوبورگ» بود که حالا به شکل عمارتی نو، بازسازی شده اما بقایای دیوارهای آجرچین تاریخ‌دیده‌اش، سرجای خود باقی است.

چندروز گذشته نیز محمد‌جواد ظریف در همان سالن کوچک، نشستی خبری با خبرنگاران برگزار کرده‌ بود. این‌بار اما قرار بر برگزاری نشست خبری نبود، قرار بود مثل باقی دفعات یک بیانیه مشترک خوانده و ختم مذاکرات اعلام شود. از دوساعتی پیش‌تر پایان مذاکرات به خبرنگاران اعلام شده بود اما شنیده می‌شد که معاونان در حال نوشتن متن بیانیه مشترک هستند. متن البته کوتاه بود و خالی از پیام ویژه‌ای.

اشتون به زبان انگلیسی رو به حاضران متن را قرائت کرد. «به‌همراه وزیران امور خارجه 3+3 تصمیم گرفته‌ایم اجرای تدابیر برنامه اقدام مشترک را تا 24 نوامبر 2014 (سوم آذر 1393) که مطابق با زمانبندی پیش‌بینی‌شده در این برنامه است، ادامه دهیم. ایران و 3+3 مجددا تاکید می‌کنند که اجرای تمامی تعهداتشان در برنامه اقدام مشترک را به صورت موثر و به‌موقع ادامه خواهند‌ داد. ما با عزم راسخ برای رسیدن به توافق پیرامون یک برنامه جامع اقدام مشترک، در اولین فرصت ممکن جلسات خود را در اشکال مختلف طی هفته‌های آینده برگزار خواهیم کرد.»

محمدجواد ظریف، عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده ایران نیز متن بیانیه مشترک را در تریبون کناری، به زبان فارسی خواند: «گرچه ما پیشرفت‌های ملموسی در برخی از موضوعات داشته و مشترکا برای تدوین یک متن برنامه جامع اقدام مشترک کار کرده‌ایم، لکن هنوز فاصله قابل‌توجهی درباره برخی موضوعات اساسی باقی مانده‌ است که نیاز به زمان و تلاش بیشتری دارد. ما جلسات مختلفی به شکل‌های گوناگون و در فضایی سازنده برگزار کردیم تا به یک راه‌حل جامع درازمدت مورد توافق مشترک دست یابیم که تضمین کند برنامه هسته‌ای ایران همواره صلح‌آمیز خواهد بود.»

همه تشریفات به‌خوبی برگزار شده ‌بود، عکس‌ها گرفته شده بود، بیانیه‌ خوانده شده‌بود، هیات همراه، مقابل دیوار ایستاده و رییسان خود را در آیین خواندن بیانیه همراهی کرده‌بودند، اما در واقعیت خبرنگاران هاج و واج مانده‌بودند. از بیانیه چیز زیادی نمی‌شد دریافت و این نمی‌توانست جمع‌بندی مناسبی از 18 روز مذاکره فشرده باشد. خبرهای در گوشی قبل از خوانده شدن بیانیه می‌گفت که در مقابل تمدید مدت مذاکرات، ایران خواستار آزادشدن مبلغ دیگری از اموال بلوکه‌شده‌اش است، که این خبر بر مبنای بیانیه مشترک نیز تایید یا رد نمی‌شد.

اختلافات؛ 80 درصد محتوای متن توافق
شب از نیمه گذشته بود، خیابان‌های وین خلوت شده بود و پارک بزرگ مقابل هتل کوبورگ، شب خنکی را رقم زده‌بود. برخی از خبرنگاران با انتشار همان بیانیه مشترک سرگرم بودند و برخی دیگر در حال سوار شدن به تاکسی به قصد هتل یا فرودگاه. برخی خبرنگاران ایرانی دنبال اطلاعات بیشتر بودند، چند نفری موفق شدند که با عباس عراقچی معاون وزیرخارجه ایران دیدار کنند تا او توضیحات بیشتری از توافق بر سر تمدید بدهد. خبرهای او حاکی از اطلاعات جزیی‌تری بود. او ابتدا توضیح داد که تا روز چهارشنبه بر سر نگارش متن توافق نهایی تمرکز کرده بودند، «پیشرفت خوبی هم داشتیم اما از نظر محتوا اختلافات باقی است، در مورد 65درصد متن به توافق رسیده‌ایم اما مقدار باقیمانده از لحاظ محتوایی بیش از 80 درصد محتوا را تشکیل می‌دهد. در نتیجه از آنجا که نتوانستیم اختلافات را حل کنیم و راه‌حل‌های ارایه شده هم مشکلات را حل نکرد اما اراده برای رسیدن به راه‌حل در تمام طرفین دیده شد؛ توافق شد که در شرایط فعلی مذاکرات را ادامه دهیم.»

عراقچی توضیح داد که «اگر مذاکرات تمدید نمی‌شد از 21 جولای، تحریم‌ها به شکل خودکار به جای اول خود باز می‌گشت و در نتیجه ایران هم می‌توانست به اقدامات خود باز گردد.» اما بر اساس تمدید مذاکرات «همه تعهدات طرفین به مدت چهار ماه ادامه دارد. تحریم‌ها به مدت چهار ماه دیگر در حالت تعلیق باقی خواهد ماند و این الگو درخصوص تعهدات ایران هم مصداق دارد.»

عباس عراقچی که در همان اتاق محل مذاکرات هتل کوبورگ، پذیرای چند خبرنگار داخلی شده بود، توضیح داد: «همانطور که در متن برنامه اقدام مشترک قید شده بود ایران در ازای تبدیل اورانیوم غنی‌سازی شده 20درصد خود این مبلغ را دریافت کرد. اعتقاد ما این بود که در چهارماه آینده هم باید به همان میزان منابع مالی ایران آزاد شود. بر این اساس ما برای چهار ماه آینده نیز مطالبه آزادسازی دومیلیاردو800میلیون‌دلار به شکل نقد را داشتیم که برآورده شد. این مبلغ در چهارماه آینده در چهار قسط 500میلیون‌دلاری و دوقسط 400میلیون‌دلاری و کلا در شش قسط پرداخت می‌شود. مبنای کار این است که از اول ماه آگوست هر 20 روز یا سه‌هفته این مبلغ به حساب بانک مرکزی واریز می‌شود.»

چهره‌اش خسته بود، بعد از روزها و ساعت‌ها مذاکره بی‌وقفه می‌گوید که 18 روز در قصر کوبورگ زندانی بوده‌اند و اکنون دو تا سه هفته‌ای مذاکره را رها می‌کنند که همه فکرهایشان را جمع‌بندی کنند تا با پیشنهادات جدیدتری بر سر میز مذاکره حاضر شوند.

اما در مدت چهار ماهه تمدید توافق، تعهدات ایران نیز به این شرح است: «ایران 25 کیلوگرم از اورانیوم غنی‌شده 20درصد خود را که بر اساس تعهد توافقنامه ژنو به اکسید تبدیل شده در چهار ماه آتی به سوخت مورد نیاز رآکتور تهران تبدیل خواهد کرد. مازاد این رقم هم در ماه‌های آتی بنابر صلاحدید ایران به سوخت تبدیل خواهد شد.

برنامه دیگری که ایران در این دور از مذاکرات به شفاف‌سازی در خصوص آن پرداخته است چگونگی تبدیل پسماندهای مواد غنی‌شده به اورانیوم طبیعی در راستای آماده‌سازی برای غنی‌سازی خواهد بود. براساس برنامه اعلام شده از سوی ایران در چهار ماه آتی ما باید سه تن از پسماندهای موجود خود را به مواد غنی‌شده به اورانیوم طبیعی تبدیل کنیم.» عراقچی پاسخ می‌دهد که «این پسماندها، جایی انبار شده بوده و باید روزی به اورانیوم طبیعی تبدیل می‌شد.» البته عراقچی تاکید می‌کند که «ما تعهد جدیدی نداده‌ایم اما در مورد کارهایی که در برنامه کاری خود داشتیم؛ شفاف‌سازی‌های بیشتری کردیم.»

 کاهش پرانتزها، افزایش سه نقطه‌ها
سوال اینجاست، چرا حدود 15 روز کار بر سر متن توافق نهایی، به ثمر نرسید؟ عباس عراقچی توضیح می‌دهد که همچنان «مهم‌ترین موضوع اختلاف بر سر میزان و ظرفیت غنی‌سازی است.» او توضیح می‌دهد که چشم‌انداز برنامه هسته‌ای ما صنعتی است و تحت هیچ شرایطی حاضر به کوتاه‌آمدن از این چشم‌انداز نیستیم» اما مشکل بعدی اختلاف بین طرفین، که به زعم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران، ‌به «یکی از اصلی‌ترین گره‌ها» تبدیل شده بحث رآکتور اراک و اعمال تغییرات در این رآکتور به‌گونه‌ای است که هم ماهیت آب سنگین آن حفظ شود و هم دغدغه‌ها درخصوص پلوتونیوم تولیدی آن رفع شود. او می‌گوید که طرح‌های پیشنهادی متعددی از سوی 1+5 و ایران در مورد اراک مطرح است که هنوز بر سر هیچ‌کدام از آنها به توافق نرسیده‌ایم.

او معتقد است که اگر «اصلی‌ترین مشکل در مورد ظرفیت غنی‌سازی و رآکتور اراک حل شود، طرفین درخصوص مابقی اختلاف‌ها، راحت‌تر می‌توانند مذاکره کنند.» اما این دو مورد تنها موارد اختلاف نیست، «در بحث فردو و نظارت‌های سازمانی پروتکل الحاقی نیز اختلافات کم و بیش وجود دارد. در 15روزی که درباره توافق صحبت می‌کردیم، 80درصد بحث‌ها درباره دو موضوع اول (غنی‌سازی و اراک) بود. دوره زمانی اعتماد‌سازی و دوره زمانی آغاز صنعتی‌شدن رسمی برنامه هسته‌ای ایران نیز جزو موارد اختلاف ‌است.» با این حال آنها معتقدند که اگر در موارد اولیه توافق حاصل شود، در مورد بقیه موضوعات هم می‌توانند به راه‌حل برسند.

عراقچی می‌گوید در متن هشت یا 9 صفحه‌ای توافق نهایی، که دو برابر این تعداد هم ضمیمه دارد، از پرانتزها کاسته شده اما سه نقطه در متن اضافه شده است. «پرانتزها» با رفع «اختلاف‌های محتوایی» پر می‌شود و «سه نقطه‌ها» با توافق بر سر «ارقام و اعداد».

او در مورد اعلام دقیق 190 هزار سو از سوی ایران و برخی اخبار در مورد غیرقابل‌پذیرش‌دانستن آن توسط آمریکایی‌ها گفت: رقم اعلام‌شده از سوی ایران، نیاز امروز این کشور نیست بلکه نیازی است که ایران درخصوص سال‌های آتی برنامه هسته‌ای خود به آن اشاره کرده است. فراموش نکنیم که یافتن راهکاری برای این مساله با ایجاد رابطه معقول میان 19هزار سانتریفیوژ موجود ایران و 190هزار سو نیاز آتی این کشور با در نظرگرفتن بازده‌های زمانی متفاوت و متناوب ممکن است.» او همچنین گفت فاصله تعداد سانتریفیوژهای مورد پذیرش از سوی آمریکایی‌ها با آنچه ما می‌خواهیم زیاد است.

جداسازی تحریم‌ها را نمی‌پذیریم
عراقچی در مورد لغو تحریم‌ها هم به صراحت موضع ایران را اعلام کرد: «جدول لغو تحریم‌ها یکی از بحث‌های مورد اختلاف است. ما معتقدیم که همه تحریم‌ها باید یکجا رفع شود و تقسیم تحریم‌ها را به بخش‌های مختلف به هیچ‌وجه نمی‌پذیریم. اما ممکن است فاصله زمانی در تعلیق و لغو تحریم‌ها در نظر بگیریم.»

ادامه مذاکرات
مذاکرات بعد از دو تا سه هفته تنفس طرفین ادامه می‌یابد. «مذاکرات در سطوح مختلف ادامه پیدا خواهد کرد. پیش‌بینی می‌شود که دیدار بعدی میان خانم اشتون و آقای ظریف در اواخر آگوست یا هفته ابتدایی سپتامبر باشد.» در حالی‌که یکی از نگرانی‌ها در مورد تمدید مذاکرات، جایگزینی فرد دیگری به‌جای کاترین اشتون در ماه اکتبر است، وال‌استریت‌ژورنال به نقل از یک دیپلمات نوشته «کاترین اشتون تا ماه نوامبر به نقش خود در مذاکرات هسته‌ای ایران به‌عنوان نماینده سازمان ملل ادامه خواهد داد.»
خنکای شب وین و خیابان‌هایش آرام بود، بی‌خبر از تمدید مذاکره‌ای که چهارماه دیگر ذهن بسیاری را به خود مشغول می‌کند.

کری: تلاش می‌کنیم اختلاف‌نظرها را کم کنیم
روزهایی که گذشت تنها وین نبود که اخبار مربوط به مذاکرات هسته‌ای در آن ردوبدل می‌شد، در آن‌سوی آب‌ها، دولتمردان آمریکایی نیز به مذاکرات می‌پرداختند. حوالی همان ساعاتی که جواد ظریف و کاترین اشتون، بیانیه مشترک مطبوعاتی خود را در وین قرائت کردند، جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد که «بسیار آشکار است که ما توانسته‌ایم روند خوبی در مذاکرات جامع بپیماییم اما هنوز شکاف‌های واقعی در برخی از حوزه‌ها باقی مانده است؛ امروز ما پیش‌نویس شامل مسایل اصلی را نوشته‌ایم اما در آن جاهای خالی و پرانتزهایی باقی مانده است. ما در این روند با یکدیگر کار می‌کنیم تا بتوانیم یک راه‌حل بلندمدت به دست آوریم تا به‌طور موثر راه را برای ساخت پلوتونیوم در رآکتور اراک برای ساخت سلاح هسته‌ای ببندند.

ما با یکدیگر کار می‌کنیم تا بتوانیم این تضمین را بدهیم که تاسیسات هسته‌ای فردو برای ساخت سلاح هسته‌ای استفاده نمی‌شود. ما می‌خواهیم این ضمانت را بدهیم که از ذخایر اورانیوم غنی‌شده به میزان کم تبدیل به اورانیوم غنی‌شده به میزان بالا برای ساخت بمب استفاده نمی‌شود. همچنین ما توافق کرده‌ایم که هرگونه راه‌حل جامع و بلندمدت باید به‌همراه نظارت و ابزار راستی‌آزمایی باشد تا بتوانیم از وضعیت موجود به جلو پیش برویم. درواقع این ابزاری است برای ایجاد اعتمادی که ما نیاز داریم به آن دست یابیم تا به این اطمینان برسیم که ایران به‌طور مخفیانه به تسلیحات هسته‌ای دست نمی‌یابد.

برخی حوزه‌ها وجود دارد که ما در آنها پیشرفت‌هایی حاصل کرده‌ایم تنها برخی از آنها مهم است؛ البته در برخی دیگر ما هنوز کار کرده و تلاش می‌کنیم اختلاف‌نظرها را حل کنیم. ما به پیشرفت واقعی دست یافته‌ایم.» به گزارش ایسنا، وزیر امور خارجه آمریکا اضافه کرد: «هنوز مباحث واقعی در برخی موضوعات مانند ظرفیت غنی‌سازی در تاسیسات غنی‌سازی نطنز باقی مانده است. این مساله یکی از مسایل کاملا مهم در هرگونه توافق جامع خواهد بود. کارهای بسیاری باید در این حوزه و در حوزه‌های دیگر انجام شود. دیپلماسی زمان‌بر است.
 
ما کاملا با صراحت اعلام کرده‌ایم توافق‌نکردن بهتر از یک توافق بد است. در یک چشم‌انداز واقعی برای دستیابی به یک توافق خوب ما نیاز به زمان بیشتری برای دستیابی به اهدافمان داریم... ما در این راه با متعهدان خود و کنگره درباره این مساله حساس گفت‌وگو می‌کنیم. در یک‌سال گذشته کمتر کسی پیش‌بینی می‌کرد که ایران به همه تعهداتش در گام اول توافق هسته‌ای پایبند باشد و اکنون ما به‌طور فعال درباره دستیابی به توافق بلندمدت جامع مذاکره می‌کنیم.

اکنون چهارماه زمان اضافه‌تر برای پیمودن این راه دشوار دیپلماتیک در پیش داریم. بیایید از این زمان اضافه برای فرصت‌های اساسی و لازم در جهت دستیابی به توافق جامع استفاده کنیم؛ توافقی که همه جهان را به یک جای امن‌تر تبدیل خواهد کرد.»پیش از این نیز اوباما اذعان کرده بود که ایران به همه تعهدات خود در قالب توافق ژنو عمل کرده‌ است. باراک اوباما، رییس‌جمهوری آمریکا در گفت‌وگوی تلفنی با دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس درباره برنامه هسته‌ای ایران و نوار غزه تبادل‌نظر کرد.

نگرانی‌های فابیوس
لوران فابیوس، وزیرخارجه فرانسه که روز یکشنبه سفری کوتاه به وین داشت و از نزدیک در جریان مذاکرات قرار گرفت، روز گذشته در بیانیه‌ای در مورد تمدید مذاکرات هسته‌ای اعلام کرد: «فرانسه امیدوار است این مهلت زمان جدید این اجازه را بدهد که ایران بتواند انتخاب‌های حیاتی برگزیند که برای دستیابی به توافق نهایی مورد اعتماد و بلندمدت مورد انتظار ماست. مباحث با ایران در مذاکرات در برخی از حوزه‌های خاص پیشرفت‌هایی داشته است اما اختلاف‌نظر‌ها در برخی از موارد به‌خصوص در مساله غنی‌سازی اورانیوم باقی مانده است. ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره بعد احتمالی انحراف نظامی در برنامه هسته‌ای‌اش همکاری کند. ایران متعهد است که جواب‌های لازم را تا پایان ماه جاری میلادی به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ارایه دهد. این مهم‌ترین نشانه‌ جدی‌بودن ایران پیش از آغاز دوباره مذاکرات (ایران و 1+5) در ماه سپتامبر خواهد بود.»

آلمان: نباید متوقف می‌شد
«فرانک والتر اشتاین مایر» وزیر امورخارجه آلمان نیز در بیانیه‌ای با اعلام حمایت از تمدید چهارماهه مذاکرات هسته‌ای اعلام کرد: «در ماه‌های اخیر مذاکرات بسیار جدی انجام شد که پیشرفت ملموسی هم داشت به همین خاطر کار اشتباهی بود که بخواهیم آن را پایان‌یافته تلقی کنیم. ما در ماه‌های اخیر بسیار جدی با ایران گفت‌وگو کردیم و پیشرفت‌های ملموسی نیز حاصل شد اما همچنان در برخی از مسایل و موضوعات محوری اختلاف‌نظرهای بزرگی داریم که باید در ادامه مذاکرات آن را برطرف کنیم.
 
احساس من این است که طرفین به‌صورت جدی به‌دنبال یک توافق هستند و این اختلاف‌نظرها را می‌توان در مدت زمان باقیمانده تا 24 نوامبر حل‌وفصل کرد. به‌طور طبیعی مذاکرات دو طرف تا بی‌نهایت نمی‌تواند ادامه داشته باشد و ایران باید تا پایان زمان تمدیدشده (24 نوامبر) در مذاکرات آینده نشان دهد به‌طور واقعی خواهان این است که تمام شک و تردیدها را درمورد ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای‌اش برطرف کند.

امیدواری روسیه و چین
سرگئی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه با شنیدن خبر تمدید مذاکرات اعلام موضع کرد: «متاسفانه تاکنون راه‌حل‌هایی برای گره‌گشایی و حل بسیاری از مسایل مورد اختلاف مشخص نشده است، این کار به وقت اضافی نیاز دارد، اما طرفین در مذاکرات انجام‌شده اراده سیاسی برای دستیابی به مصالحه را نشان داده‌اند که امکان می‌دهد توافق جامع نهایی تدوین شود. این اراده سیاسی در پایتخت‌های هر شش کشور عضو گروه 1+5 و پایتخت ایران نیز وجود دارد.»

وان چون، نماینده چین در مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 هم اعلام کرد هیچ‌کس نمی‌خواهد این فرصت چهارماهه را از دست دهد. دیگر تمدیدی برای مذاکرات ایران و 1+5 وجود نخواهد داشت. او اعلام کرد: «ممکن است طرف‌های مذاکره‌کننده بر برگزاری دور بعدی مذاکرات در ماه سپتامبر در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل توافق کنند.»

تقدیر کاخ سفید از رفتار شگفت انگیز ایران
کاخ سفید چهارشنبه‌شب در بیانیه‌ای رفتار ایران در طول شش‌ماه مذاکره هسته‌ای را به طور «شگفت‌انگیزی» مطلوب توصیف کرد و به این خاطر از ایران ستایش کرد. «جاش ارنست» سخنگوی کاخ سفید هم طی بیانیه دیگری اعلام کرد چشم‌انداز روشنی برای رسیدن به توافق جامع هسته‌ای با ایران بر سر برنامه هسته‌ای این کشور وجود دارد که تمدید مهلت این مذاکرات را ضروری کرد.

 او در این بیانیه تاکید کرد: «تمدید مهلت این مذاکرات به ما اجازه می‌دهد مذاکره با ایران را در حین اطمینان از تعلیق برنامه هسته‌ای این کشور در خلال گفت‌وگوها ادامه دهیم.» سخنگوی کاخ سفید افزود: «ما فرصتی برای دست‌یابی به راه‌حلی ماندگار و دیپلماتیک برای حل و فصل یکی از حساس‌ترین موضوعات امنیت ملی زمان خودمان داریم. ما هیچ چیز غیراز راه‌حل جامعی که اهداف ما را برآورده می‌کند، نمی‌پذیریم و به همین دلیل ضروری است مذاکرات را ادامه دهیم.»



گردآوری : گروه خبر سیمرغ
www.seemorgh.com/news
منبع: sharghdaily.ir

مطالب پیشنهادی :
اخبار مذاکرات هسته‌ای ایران با 1+5: موضوعات حل‌ نشده در مذاکرات از نگاه گاردین
بازار داغ اجاره روزانه خانه مبله در تهران + جدول
واکنش قیمت دلار به اخبار مذاکرات
دیدار ظریف با جان کری در وین +عکس
ویلیام هیگ: ایران باید واقع‌بین‌تر باشد