سالی کوهن، مفسر سیاسی سی ان ان طی گزارشی برای این خبرگزاری نوشت: زمانیکه روی تصاویر برهنه بازیگران یا فیلم های سربریدن افراد توسط داعش کلیک می کنید، به بخشی از مشکل تبدیل می شوید.
سی ان ان نوشت: دست کم شما در جرم اخلاقی کسانی که چنین تصاویر یا فیلم هایی را منتشر می کنند، همدست هستید. و در بدترین حالت، به شکل کاملا فعالانه ای، انگیزه های انتشار چنین مواردی را تقویت می کنید. آیا می خواهید فردی مسئول و با ملاحظه باشید؟ پس روی چنین چیزهایی کلیک نکنید.
طی هفته گذشته تصاویر برهنه ای از زنان مشهور سینما از جمله کیم کارداشیان، ریحانا و مری کیت اولسن منتشر شد. این تصاویر چندی پس از انتشار تصاویر برهنه از دیگر زنان مشهور هالیوود منتشر شد و باید توجهات زیادی را به خود جلب کرده باشد که باعث شده هکرها بخواهند به کار خود ادامه دهند.
یک هفته قبل از آن، داعش فیلمی را منتشر کرد که طی آن مدعی شد یک امدادگر انگلیسی را سربریده است. این فیلم- و نه فقط وجود آنکه بلکه مردمی که آن را تماشا می کنند- همان حس انتقامی را در انگلیس برانگیخت که فیلم قبلی آن در آمریکا.
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا شخصا متذکر شد که فیلم هایی که داعش از سربریدن جیمز فولی، استیوم ساتلوف، دو خبرنگار آمریکایی منتشر کرد، منجر به حمایت سریع اذهان عمومی آمریکایی از اقدام نظامی شد. روز گذشته نیز فیلم دیگر از سربریدن گردشگر فرانسوی در الجزایر توسط حامیان داعش منتشر شد.
رسانه ها با این کشمکش روبرو هستند که آیا تصاویر و فیلم هایی که از یک طرف دارای ارزش خبری هستند اما از طرف دیگر به تداوم آسیب یا جرم در گام نخست دامن می زند، را منتشر کنند یا نه. برای مثال سی ان ان فیلم سربریدن فولی را منتشر نکرد و تنها به انتشار چند تصویر و صوت آن اکتفا کرد. اما برخی سازمان های خبری محدودیت های کمتری برای خود تعیین کردند.
تونی مادوکس، مدیرعامل بین المللی سی ان ان در گفتگو با بریان استلتر، خبرنگار سی ان ان در مورد «منابع موثق» فیلم های داعش گفت: «ما می دانیم که داعش می خواهد ما این فیلم ها را نشان دهیم. و اگر در موقعیتی قرار داریم که داعش از ما می خواهد چیزی را منتشر کنیم، باید با دقت بسیار در مورد چگونگی امتناع از آن فکر کنیم.»
بگذارید برای یک لحظه نگاهی دقیق به این مسئله داشته باشیم: داعش از شما می خواهد این فیلم ها را تماشا کنید. هکرهایی که تصایر بازیگران مشهور را دزدیده اند، می خواهند شما آنها را ببینید. زمانیکه روی این فیلم ها و تصاویر کلیک می کنید، دقیقا دست به انجام همان کاری می زنید که این مردان بد از شما می خواهند.
سالی کوهن در ادامه گزارش خود می نویسد: تابستان سال جاری در مورد تغییر چشم انداز رسانه آمریکایی و اینکه ما به عنوان مشتری چطور به ویرایشگران جدید تبدیل شده ایم، با «تد تاک» مصاحبه کردم. از آنجایی که عملکرد ترافیک آنلاین، رسانه را وارد عصر دیجیتال می کند، کلیک های ما بیش از پیش مهم هستند. پیش از این فکر می کردم نوشتن مقاله و انجام مصاحبه های تلویزیونی یک فعالیت عمومی در راستای رسانه سازی است اما وبگردی های ما در خانه و کلیک روی صفحات مختلف یک مصرف رسانه ای خصوصی محسوب می شود.
اما اشتباه می کردم. کلیک کردن یک اقدام عمومی رسانه سازی است چراکه آنچه توجهات را جلب می کند را تغذیه می کند. کلیک شما مهم است. تصور می کنم که اکثر مردم اقلام دزدیده شده از خانه شخص دیگر را نمی خرند. آیا کلیک کردن روی عکس های دزدیده شده نیز همینطور است؟ یا بدتر؟ خبرنگار گاردین در اینباره می نویسد: کیک و اشتراک گذاری تصاویر برهنه ستارهای سینما یک تخلف جنسی است که باعث تداوم سوءاستفاده سارقان می شود.
جف جاکوبی، تحلیگر انگیزه های سیاسی و روانشناختی سربریدن افراد از بوستون گلوب می گوید: «واضح است که این تروریست ها از وحشت ناشی از سربریدن افراد در آمریکا و دیگر دموکراسی های غربی لذت می برند.» با این حال اگر تنها اخبار بریده شدن سر فولی و ساتلوف را شنیده بودیم، آیا تا این حد توجهات به این خبر جلب می شد؟ یا این، تصاویر و فیلم های حادثه بودند که خشم ما را شعله ور کردند؟
بر اساس نظرسنجی مشترک وال استریت ژورنال و ان بی سی نیوز، ۷۸ درصد آمریکایی ها در سال ۲۰۱۳ در مورد تصمیم دادگاه عالی در مورد اوباماکر شنیده بودند، ۷۷ درصد آمریکایی ها از کشمکش ها در مورد سقف بدهی ها در کنگره مطلع بودند و ۷۹ درصد آمریکایی ها در مورد اتهام استفاده رژیم اسد از تسلیحات شیمیایی در سوریه خبر داشتند. اما ۹۴ درصد مردم آمریکا از کشته شدن جیمز فولی آگاه بودند. انتشار این فیلم ها تا چه اندازه بر تصمیم ما برای اقدام نظامی تاثیرگذار بوده اند؟ بهتر است مراقب کلیک های خود باشیم.
سی ان ان نوشت: دست کم شما در جرم اخلاقی کسانی که چنین تصاویر یا فیلم هایی را منتشر می کنند، همدست هستید. و در بدترین حالت، به شکل کاملا فعالانه ای، انگیزه های انتشار چنین مواردی را تقویت می کنید. آیا می خواهید فردی مسئول و با ملاحظه باشید؟ پس روی چنین چیزهایی کلیک نکنید.
طی هفته گذشته تصاویر برهنه ای از زنان مشهور سینما از جمله کیم کارداشیان، ریحانا و مری کیت اولسن منتشر شد. این تصاویر چندی پس از انتشار تصاویر برهنه از دیگر زنان مشهور هالیوود منتشر شد و باید توجهات زیادی را به خود جلب کرده باشد که باعث شده هکرها بخواهند به کار خود ادامه دهند.
یک هفته قبل از آن، داعش فیلمی را منتشر کرد که طی آن مدعی شد یک امدادگر انگلیسی را سربریده است. این فیلم- و نه فقط وجود آنکه بلکه مردمی که آن را تماشا می کنند- همان حس انتقامی را در انگلیس برانگیخت که فیلم قبلی آن در آمریکا.
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا شخصا متذکر شد که فیلم هایی که داعش از سربریدن جیمز فولی، استیوم ساتلوف، دو خبرنگار آمریکایی منتشر کرد، منجر به حمایت سریع اذهان عمومی آمریکایی از اقدام نظامی شد. روز گذشته نیز فیلم دیگر از سربریدن گردشگر فرانسوی در الجزایر توسط حامیان داعش منتشر شد.
رسانه ها با این کشمکش روبرو هستند که آیا تصاویر و فیلم هایی که از یک طرف دارای ارزش خبری هستند اما از طرف دیگر به تداوم آسیب یا جرم در گام نخست دامن می زند، را منتشر کنند یا نه. برای مثال سی ان ان فیلم سربریدن فولی را منتشر نکرد و تنها به انتشار چند تصویر و صوت آن اکتفا کرد. اما برخی سازمان های خبری محدودیت های کمتری برای خود تعیین کردند.
تونی مادوکس، مدیرعامل بین المللی سی ان ان در گفتگو با بریان استلتر، خبرنگار سی ان ان در مورد «منابع موثق» فیلم های داعش گفت: «ما می دانیم که داعش می خواهد ما این فیلم ها را نشان دهیم. و اگر در موقعیتی قرار داریم که داعش از ما می خواهد چیزی را منتشر کنیم، باید با دقت بسیار در مورد چگونگی امتناع از آن فکر کنیم.»
بگذارید برای یک لحظه نگاهی دقیق به این مسئله داشته باشیم: داعش از شما می خواهد این فیلم ها را تماشا کنید. هکرهایی که تصایر بازیگران مشهور را دزدیده اند، می خواهند شما آنها را ببینید. زمانیکه روی این فیلم ها و تصاویر کلیک می کنید، دقیقا دست به انجام همان کاری می زنید که این مردان بد از شما می خواهند.
سالی کوهن در ادامه گزارش خود می نویسد: تابستان سال جاری در مورد تغییر چشم انداز رسانه آمریکایی و اینکه ما به عنوان مشتری چطور به ویرایشگران جدید تبدیل شده ایم، با «تد تاک» مصاحبه کردم. از آنجایی که عملکرد ترافیک آنلاین، رسانه را وارد عصر دیجیتال می کند، کلیک های ما بیش از پیش مهم هستند. پیش از این فکر می کردم نوشتن مقاله و انجام مصاحبه های تلویزیونی یک فعالیت عمومی در راستای رسانه سازی است اما وبگردی های ما در خانه و کلیک روی صفحات مختلف یک مصرف رسانه ای خصوصی محسوب می شود.
اما اشتباه می کردم. کلیک کردن یک اقدام عمومی رسانه سازی است چراکه آنچه توجهات را جلب می کند را تغذیه می کند. کلیک شما مهم است. تصور می کنم که اکثر مردم اقلام دزدیده شده از خانه شخص دیگر را نمی خرند. آیا کلیک کردن روی عکس های دزدیده شده نیز همینطور است؟ یا بدتر؟ خبرنگار گاردین در اینباره می نویسد: کیک و اشتراک گذاری تصاویر برهنه ستارهای سینما یک تخلف جنسی است که باعث تداوم سوءاستفاده سارقان می شود.
جف جاکوبی، تحلیگر انگیزه های سیاسی و روانشناختی سربریدن افراد از بوستون گلوب می گوید: «واضح است که این تروریست ها از وحشت ناشی از سربریدن افراد در آمریکا و دیگر دموکراسی های غربی لذت می برند.» با این حال اگر تنها اخبار بریده شدن سر فولی و ساتلوف را شنیده بودیم، آیا تا این حد توجهات به این خبر جلب می شد؟ یا این، تصاویر و فیلم های حادثه بودند که خشم ما را شعله ور کردند؟
بر اساس نظرسنجی مشترک وال استریت ژورنال و ان بی سی نیوز، ۷۸ درصد آمریکایی ها در سال ۲۰۱۳ در مورد تصمیم دادگاه عالی در مورد اوباماکر شنیده بودند، ۷۷ درصد آمریکایی ها از کشمکش ها در مورد سقف بدهی ها در کنگره مطلع بودند و ۷۹ درصد آمریکایی ها در مورد اتهام استفاده رژیم اسد از تسلیحات شیمیایی در سوریه خبر داشتند. اما ۹۴ درصد مردم آمریکا از کشته شدن جیمز فولی آگاه بودند. انتشار این فیلم ها تا چه اندازه بر تصمیم ما برای اقدام نظامی تاثیرگذار بوده اند؟ بهتر است مراقب کلیک های خود باشیم.
گردآوری : گروه خبر سیمرغ
www.seemorgh.com/news
منبع: fararu.com
مطالب پیشنهادی :
این زن فقط برای مطلب گذاشتن در فیسبوک اعدام شد ؟
دردسرهای خانم رئیس، برای ازدواج با مرد جوان
بالاخره دلایل سقوط مرگبار آنتونف 140 اعلام شد
نامه تند زیباکلام به جواد لاریجانی
مذاکرات هسته‌ای بدون پیشرفت پایان یافت