به موجب اصل هشتم قانون اساسی «در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ای است همگانی و متقابل برعهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می کند». در اصول 19 و 20 قانون اساسی، همه مردم را متساوی الحقوق و به طور یکسان در حمایت قانون اعلام کرده است، بنابراین واضح است وظیفه و حق امر به معروف و نهی از منکر -نسبت به کل منکرات و محاسن- در انحصار هیچ فرد و گروهی نمی تواند باشد و همگان حق دارند بلکه موظف هستند که مفاد اصل هشتم را آنچنان که خود درک می کنند اجرا کنند.
باید به معنای نزدیک و قریب کلمه «تجمع» در متن طرح توجه کرد. مقصود از «تجمع» این است که عده ای در جایی جمع شوند و به عنوان مثال با سخنرانی و شعاردادن، نظر خود را نسبت به موضوعی اعلام کنند. تجمع کنندگان بیش از این هیچ حقی ندارند و چنانچه از این مقدار تجاوز کنند حسب مورد قابل تعقیب و مجازات خواهند بود.
تبصره2 ماده6 قانون فعالیت احزاب، مقرر می دارد که «برگزاری راهپیمایی ها با اطلاع وزارت کشور بدون حمل سلاح و درصورتی که به تشخیص کمیسیون ماده 10 مخل به مبانی اسلام نباشد و نیز تشکیل اجتماعات در میادین و پارک های عمومی با کسب مجوز از وزارت کشور، آزاد است».
بر اساس اصل تفکیک قوا اختیارات وزارت کشور را نمی توان به ستاد احیای امر به معروف تفویض کرد. منظور این تبصره آن است که وزارت کشور علاوه بر صدور مجوز، مسئول امنیت و حفظ آزادی بیان و اجتماعات نیز در این موارد هست و چون نیروی انتظامی از جهت اداری تابع وزارت کشور است این وزارتخانه می تواند- و باید- امنیت این راهپیمایی ها و تجمعات را تأمین و حفظ کند.
ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر دارای اختیارات وزارت کشور نیست. چنین اختیاراتی را با توجه به تفکیک قوا، نمی توان به آن تفویض کرد، بنابراین از یک سو چنانچه این ستاد چنین مجوزی را صادر کند قادر به حفظ امنیت راهپیمایی ها و تجمعات نیست. موضوع دیگر آنکه این ستاد به لحاظ در اختیار نداشتن امکانات و نیروی انسانی نمی تواند از خروج افراد راهپیما و تجمع کننده از حد تعیینی جلوگیری کند.
تفویض اختیارات وزارت کشور درباره تجمعات و راهپیمایی ها به موجب قانون به ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، مستلزم تشکیل و برپایی وزارتخانه ای در حد وزارت کشور است و از این رو هیچ توجیه منطقی ندارد.
باید به معنای نزدیک و قریب کلمه «تجمع» در متن طرح توجه کرد. مقصود از «تجمع» این است که عده ای در جایی جمع شوند و به عنوان مثال با سخنرانی و شعاردادن، نظر خود را نسبت به موضوعی اعلام کنند. تجمع کنندگان بیش از این هیچ حقی ندارند و چنانچه از این مقدار تجاوز کنند حسب مورد قابل تعقیب و مجازات خواهند بود.
تبصره2 ماده6 قانون فعالیت احزاب، مقرر می دارد که «برگزاری راهپیمایی ها با اطلاع وزارت کشور بدون حمل سلاح و درصورتی که به تشخیص کمیسیون ماده 10 مخل به مبانی اسلام نباشد و نیز تشکیل اجتماعات در میادین و پارک های عمومی با کسب مجوز از وزارت کشور، آزاد است».
بر اساس اصل تفکیک قوا اختیارات وزارت کشور را نمی توان به ستاد احیای امر به معروف تفویض کرد. منظور این تبصره آن است که وزارت کشور علاوه بر صدور مجوز، مسئول امنیت و حفظ آزادی بیان و اجتماعات نیز در این موارد هست و چون نیروی انتظامی از جهت اداری تابع وزارت کشور است این وزارتخانه می تواند- و باید- امنیت این راهپیمایی ها و تجمعات را تأمین و حفظ کند.
ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر دارای اختیارات وزارت کشور نیست. چنین اختیاراتی را با توجه به تفکیک قوا، نمی توان به آن تفویض کرد، بنابراین از یک سو چنانچه این ستاد چنین مجوزی را صادر کند قادر به حفظ امنیت راهپیمایی ها و تجمعات نیست. موضوع دیگر آنکه این ستاد به لحاظ در اختیار نداشتن امکانات و نیروی انسانی نمی تواند از خروج افراد راهپیما و تجمع کننده از حد تعیینی جلوگیری کند.
تفویض اختیارات وزارت کشور درباره تجمعات و راهپیمایی ها به موجب قانون به ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، مستلزم تشکیل و برپایی وزارتخانه ای در حد وزارت کشور است و از این رو هیچ توجیه منطقی ندارد.
www.seemorgh.com
منبع: irna.ir
مطالب پیشنهادی:
ایده جوان ایرانی او را میلیاردر کرد+ عکس
قیمت های جدید اجاره مسکن در تهران
طلاق زن دوم بعد از آشتی با زن اول!!!
لباس اجباری داعش برای دانش آموزان!!!
زنی، همسایه اش را مثله کرد و پخت!